Gespot bij de sloperij.

van: www.kustvaartforum.com
Theo Horsten
Berichten: 996
Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
Locatie: Noord-Griekenland
Contacteer:

Bericht door Theo Horsten »

Hessel informeerde:
Ja naar dat soort dingen ben ik naar opzoek en ook
in welke landen het vaak gebeurt. maar ook wat voor
eissen stellen ze er voor in "rijke" landen.
Ik dacht dat het alleen maar in arme landen gebeurden.
maar die punten die jij net zei die wil ik ook graag info
over hebben.
Hallo Hessel,

Schepen slopen is zeer arbeidsintensief en dus doe je dat bij voorkeur ergens waar veel mensen beschikbaar zijn en de lonen laag. De dagprijs van een sloopschip wordt bepaald door de prijzen van het staal op de wereldmarkt. Daarnaast is de prijs - per ton lightweight, het cijfer dat je helemaal onderaan de schaal van waterverplaatsing vindt - afhankelijk van het type schip en de conditie waarin het verkeert. That's it. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zit er geen of vrijwel geen handel in machine-onderdelen, elektronica en dat soort zaken. Het is staal en verder niks.

In de tachtiger jaren hebben wij - ik en nog een paar jongens van de gestampte pot en onrust in de kont - meer dan dertig tankers naar Kaohsiung, Taiwan gebracht. Daarvan heb ik er twee zelf gevaren, bij de anderen deed ik het inspecteren van schepen die op de markt waren en vervolgens het overige voetenwerk: de leiding van het reactiveren van soms lang opgelegde schepen en de verdere organissatie, verzekeren, bunkeren, Suezkanaal regelen, kortom: zorgen dat het ding uiteindelijk naar zee ging en soms aan de andere kant, in Kaohsiung, weer opvangen.
De schepen waar ik bij betrokken was, kun je hier zien: https://capthor.squarespace.com/display/ ... ryId=27590

Het is nog niet helemaal compleet en er komt nog wat meer tekst bij, maar dat waren wel de voornaamste.

In Taiwan waren in die tijd ruim vijftig sloopwerven, allemaal op een rij. Ook daarvan ga ik nog wat foto's plaatsen. Dat was een bedrijf dat je moest hebben gezien voordat je aan dat werk begon en dat had ik dan ook gedaan. De gemiddelde VLCC van zo'n 250.000 dwt werd daar in 28 dagen tot nul gereduceerd. Niet verwerkt tot scheermesjes, zoals vaak schertsend wordt gezegd, maar uitsluitend tot constructiestaal van zeer hoge kwaliteit dat Taiwan voor het grootste deel zelf gebruikte tijdens de explosieve economische groei van dat land. Toen de welvaart steeg en de milieueisen ook in Taiwan steeds strenger werden, plus nog het feit dat de Taiwanezen de beurshandel ontdekten en merkten dat daar meer en ook sneller geld te verdienen was dan in dat smerige slopen, was het in een keer afgelopen.
Taiwan wilde alleen tankers hebben omdat die het beste staal hadden en het eenvoudigst te slopen waren. Daarnaast wilden ze nog wel eens een oorlogsschip kopen vanwege de non-ferro, maar eigenlijk was dat te veel werk, net als gascarriers. Ik heb twee keer een gascarrier voor ze geïnspecteerd maar die hadden veel te veel isolatie naar hun zin en ook dat was dan weer te arbeidsintensief.

Taiwan was - of beschouwde zich - in die tijd nog als zijnde in oorlog met Mainland China en misschien is dat nog wel zo, dat weet ik niet. Daardoor was de import van elektronica zoals radar- en radioapparatuur verboden. Direct na aankomst Kaohsiung kwamen er een stuk of wat kerels met voorhamers aan boord en die ramden al dat spul in verrassend korte tijd volledig in elkaar. Dit om te voorkomen dat er toch nog iemand mee aan de haal ging. Kompassen en al dat soort spul vond je later terug in de winkels van Kaohsiung. In veel dorpen draaiden generatoren van schepen voor de stroomvoorziening. Hele kombuizen vond je terug in restaurants. We werden een keer door onze kopers meegenomen naar een enorme danstent, echt heel groot. Zo'n ouderwetse waar je kaartjes kocht om te dansen. Je zocht een dame uit en gaf haar dan een kaartje waarna zij na afloop van de avond haar geld kon gaan halen. Zeer genoeglijk. Daarbij dronken wij zeer dure Franse cognac uit bierglazen. Maar die hele danstent was oorspronkelijk de balzaal van een oud passagiersschip geweest, compleet met gebrandschilderde ramen, fraai betimmerde wanden en wandschilderingen. Onze koper - wij brachten hem veel schepen - was een multimiljonair, maar dit was zijn favoriete vermaak. Nadat we uitgedanst en volgezopen waren, werden we in zijn Rolls Royce - met chauffeur - naar ons hotel gereden. Tenzij de avond nog meer voor ons in petto had...
Hij had verschillende walserijen voor dat constructiestaal, een kabelfabriek en fabriek waar koperdraad en koperen platen werden gemaakt. Wij rekenden onze bemanning altijd af in Hong Kong en daar had hij ook een kantoor waar ik dan geld ging halen voor mensen die liever cash hadden dan een cheque. Een kantoor van slechts twee kamers plus een pantry. Prachtig uitzicht over de haven. Daar zat een meneer die niets anders deed dan naar mooie muziek luisteren en fraaie aquarellen maken, terwijl zijn nog fraaiere assistente niets anders deed dan geld van het ene eind van de wereld naar het andere sturen. Een soort doorgeefluik was dat. Het was wel een officiëel bedrijf, ook een fabriek van koperdraad, als ik me goed herinner. Of kabels, dat kan ook. Iets van Sun Cable of zo. Nou, ze konden er nog geen paperclip krombuigen!
Ach, those were the days, my friend... :)

Bangladesh en India hebben die handel nu overgenomen en China ook. De prijs van het staal is hoog omdat datzelfde China met zijn honger naar ruwe grondstoffen alles koopt wat er te krijgen is. Maar slopen is dus alleen rendabel in een lagelonenland waar ze het met het milieu niet al te nauw nemen of zich er gewoon geen flikker van aantrekken.
Turkije sloopt ook, maar hoe dat daar gaat, daar heb ik geen idee van. Ik heb hier een paar foto's gezien van Elefsis, hier vlabij Piraeus. Daar was ik vroeger kind aan huis, in de tijd toen het er echt stampvol lag. Ook dat moest je hebben gezien. Wij hebben er nooit iets weggehaald en ik inspecteerde daar dan ook uitsluitend op verzoek van anderen.
Maar dat de Grieken daar nooit een sloopbedrijf zijn begonnen, komt alleen doordat er geen handel in zat door de lonen hier en de milieu-eisen. Ze hadden de schepen zo bij de hand liggen, maar toch is er nooit iets van gekomen.

Hoe het met de mileuvriendelijke sloop in de Eemshaven zit, weet ik niet, maar ik denk niet dat iemand mij ervan zal kunnen overtuigen dat dit rendabel kan gebeuren. Natuurlijk moet er iets gebeuren aan die verpestende en mensonterende toestand daar in India en Bangladeh, maar hoe...? Ik zou het niet weten. Daarbij vergeleken was Kaohsiung een paradijs. Schoon en efficiënt, want zo zwaar werd het milieu daar niet belast. Dat was, zoals ik zei, ook niet de voornaamste reden dat ze stopten; het was puur een centenkwestie.
Slopen zoals dat zou moeten, kan alleen als we met z'n allen bereid zijn daarvoor uit de belastingpot te betalen. Een milieutoeslag bovenop de prijs van een schip zoals je die in Nederland op allerlei zaken zoals koelkasten en televisies betaalt, kun je in de scheepvaart gevoeglijk vergeten. Dan bouwen ze eenvoudig ergens waar ze dat niet hoeven te betalen en als reders op een andere manier worden gedwongen om geld toe te leggen op de sloop van hun schip, vinden ze wel andere wegen om daar onderuit te komen.

Hessel, ik hoop dat je hier iets aan hebt. Wil je details weten over inspecteren, de beslissing eigen kracht of slepen of het reactiveren, dan vraag je maar.

Groeten,

Theo Horsten
Kabeljauwtje

Bericht door Kabeljauwtje »

Ha Theo,

Das een interesant stukje wat je hierboven geschreven hebt...
En die site ziet er ook mooi uit, wat zijn die tankers allejezusgroot... :shock:
Misschien is shipdelivery wel een mooi onderdeel voor een volgend boek??? :D

de mazzl, Kabeljauw
Theo Horsten
Berichten: 996
Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
Locatie: Noord-Griekenland
Contacteer:

Bericht door Theo Horsten »

Bedankt voor de complimenten, Kabeljauwtje. Ik heb Hessel diezelfde avond nog het een en ander per mail gestuurd, want die moest de dag daarna zijn verslag al inleveren, dus dat moest helaas allemaal wat haastig.

De site is nog steeds in ontwikkeling; ook dat vreet natuurlijk weer tijd als je het goed wil doen. Vandaag ben ik hier bezig:

https://capthor.squarespace.com/berge-boss/

Zomaar een verslag van het reactiveren van een tanker die wel aardig representatief is voor datgene waar we toen mee bezig waren. Omdat de (ongeveer) vijf jaar dat we ons daarmee bezighielden werkelijk de meest interessante en ook meest leerzame waren van de 40+ jaren die ik in de scheepvaart heb doorgebracht, valt er heel wat van te vertellen en daarvoor lijkt me die site de meest geschikte plek.
Een heel boek over shipdelivery is volgens mij niet interessant. Ik verwerk die ervaringen overigens wel in andere schrijfsels en er zitten een stuk of wat aanzetten voor korte - nou ja, kort - verhalen in. De reis die ik als "Owner's Rep" met de Zafer M maakte - zie https://capthor.squarespace.com/sloop/ - was niets bijzonders, maar toch zitten alleen daar al twee mooie verhalen in - althans volgens mijn eigen bescheiden mening. Het ene over de geest van een Franse machinist en het andere over kersensap met gin, een Indonesische schipper van een klein, vies tankertje die vloeiend Grieks sprak en drieduizend ton slops. Een koppige cocktail. :wink:

Maar ik blijf erbij: er is in de scheepvaart niets mooiers dan shipdelivery in welke vorm dan ook. Maakt niet uit of het kleine nieuwbouw of grote sloop is.

.
Ben
Berichten: 10399
Lid geworden op: 31 dec 2004 16:46
Locatie: Goutum

Bericht door Ben »

In Georgetown lagen in 2005 deze 2 schepen aan de kant, zo te zien in afwachting van een sloper. Buiten een onbekende Deen en aan de binnenkant een Nederlands zwaar lading schip, waarvan de naam mij is ontschoten. Stella ...........?

Afbeelding
henk-j
Berichten: 318
Lid geworden op: 03 jan 2005 21:51
Locatie: Drente

Bericht door henk-j »

Ahoy Ben,

Die deen heb je daar ook een naam van??
Dit is 1 van de Lindinger schepen (uit Kopenhagen?)
Er waren in de jaren 80 zelfs 2 ervan onder NL vlag, tw. de Nautilis en de Atlantisch, die laatste was van mn zwager.
Ben benieuwd of dit 1 van de 2 was, maar het was een flinke serie van dit model, en verder was er een serie die een slag groter was.

groet,
Henk-j
hank
Berichten: 953
Lid geworden op: 14 jan 2005 16:07

Bericht door hank »

Ben,

Vermoedelijk de Stellamare (ex Valkenswaard).
Deze was omgeslagen en weer geborgen.
Zou onder de naam Nadalina S nog bestaan.
hank
Berichten: 953
Lid geworden op: 14 jan 2005 16:07

Bericht door hank »

De Atlantisch vaart nog als Mindelo onder de vlag van Kaap Verdië.
In Indonesië vaart de Nautilus als Prasetia.
Of een van de twee de afgebeelde is weet ik niet.
Ben
Berichten: 10399
Lid geworden op: 31 dec 2004 16:46
Locatie: Goutum

Bericht door Ben »

Ook deze, aan de kant in Georgetown, zal wel rijp voor de sloop zijn. Helaas is de naam niet te lezen. Het is één uit een serie, die voor Engelse rekening gebouwd zijn op Noordelijke werven, zoals de Ellen-W uit 1974.

Afbeelding

Afbeelding
kooster

Sloopschepen/Onbekende schepen in Georgetown

Bericht door kooster »

Op de door Ben op 20-10 geplaatste foto van 2 schepen in Georgetown waarvan hij dacht dat de achterste, het zware ladingschip een ex Stella .... zou zijn, laat volgens mij een ander zware ladingschip zien. Ik denk dat het de Fairload is want dat is de enige met zo'n dikke ronde lage mast voorop waar een soort kraan aan zit. De Fairload werd gebouwd door Gebr van Diepen in 1974,bno. 1004 en werd in 1992 verkocht naar Cyprus en herdoopt in Hamilton K waarna in 1999 de verkoop volgde naar Belize als Sally Renee. Dit schip staat nog steeds in Equasis maar eigenaar, vlag e.d. onbekend.
hank
Berichten: 953
Lid geworden op: 14 jan 2005 16:07

Bericht door hank »

Kooster.

Je hebt gelijk, dit is inderdaad de ex Fairload.

Het zusterschip Gabriella was al in 1986 gezonken.

Hank.
Plaats reactie