Nee, die zou het worst wezen door wie zijn schip werd gesloopt. Zolang hij zijn geld kreeg, was het goed. Een dergelijke verkoop gaat nooit rechtstreeks, daar zit altijd een broker tussen. En er gebeurt niets zonder een bankgarantie. Maar er was nog iets.Had de eigenaar van het te slopen schip ook zelf zijn voorkeur?
Voordat wij in het voorjaar van 1983 de Jumbo Pioneer uit Vestnes, Noorwegen, haalden, was er nog nooit een schip door Taiwanese slopers "as is where is" gekocht. Voordien hadden eigenaren hun schepen altijd zelf naar Kaohsiung gebracht en daar opgeleverd aan de sloper. Dat gaf nogal eens problemen; niet voor de sloper, maar voor een eigenaar. Zo'n eigenaar verkocht zijn schip aan een sloper in Kaohsiung voor een in het contract vastgelegde prijs van zoveel per ldt, te betalen bij oplevering in Kaohsiung op of voor een bepaalde datum, maar uiterlijk op .... En dan volgde daar een cancelling date. Was het schip op die datum nog niet opgeleverd, dan had de koper het recht om de overeenkomst als vervallen te beschouwen. Die cancelling date was altijd zo dat die op het eerste gezicht voor de eigenaar geen enkel probleem opleverde. Die probeerde een laatste lading richting het Verre Oosten te krijgen, voer het schip daar met de volledige bemanning naartoe en kwam op de rede van Kaohsiung om zijn schip aan de sloper over te dragen. Vertoonde de staalmarkt in de tijd tussen het tekenen van het contract een stijgende lijn, dan was er niets aan de hand. Dan had de koper er alle belang bij om het schip onmiddellijk over te nemen en aan de sloop te beginnen.
Maar waren de staalprijzen sinds het tekenen van het contract gedaald en vertoonden die ook verder een dalende tendens, dan waren de rapen gaar. Dan zocht de sloper zonder enige twijfel redenen om het schip niet te aanvaarden en die vond hij ook. Hij vond altijd wel iets dat er sinds het tekenen van het contract veranderd was, zaken die toen aan boord waren, maar intussen verdwenen, hoe lullig dat ook kon zijn. Hij zou allerlei redenen zoeken om het te rekken tot aan de cancelling date en het contract te heronderhandelen. Zo'n eigenaar zat daar dan met een schip met een volledige bemanning dat hem nog dagelijks veel geld kostte, een schip dat al uit de markt was. Het lijkt me niet nodig om dieper in te gaan op de problemen en de complicaties die daar dan uit voortkwamen. Uiteraard kreeg hijna heronderhandeling van het contract minder voor zijn schip dan oorspronkelijk overeengekomen. Procederen of voor arbitrage gaan vergde allemaal veel te veel tijd, dus dat was geen optie. Hoe vaak dit soort gevallen zijn voorgekomen, weet ik niet. Dat was voor mijn tijd, maar dat hoorde ik van Peter Bruce die daar in Taiwam mee te maken had gehad.
Dat alles was in één keer verdwenen toen de Taiwanezen op zijn advies "as is where is" begonnen te kopen. Een eigenaar verkocht zijn schip dat misschien al een mooi poosje ergens opgelegd lag, kreeg zijn geld en had er verder geen omkijken meer naar. De sloper moest dan zelf het transport naar Taiwan verzorgen en daar kwamen wij in de markt. Eeen win-winsitutaie, iedereen blij.
Zo ging dat dus.
-------------------------------