Motorboottochten Krk - Zadar archipel, Kornaten en Istrië

[zout]

DAG 6

En weer op tijd weg voor een dag waarin we weinig zullen varen.
Langs Molat.



Naar Ist, de witte kerk op de heuvel is van verre te zien.



Eenvoudig een ligplaats gevonden, boodschap, wat rondgekeken en maar weer koffiedrinken.
Tevens in die kroeg de camerabatterij aan de lading gezet. Daar hadden ze geen moeite mee, een plank met 2 stopcontacten was ervoor gereserveerd.
Wij buiten op het terras, het plan was naar Silba te gaan en daarna de laatste nacht te Ilovik.
Plots loopt daar een familielid uit Rijeka, ook met de boot.
Zijn vader had gebeld dat hij vlug naar Rijeka moest komen, want daar regende en onweerde het, plus veel wind. Voor ons een reden om juist die kant niet op te gaan, richting noord zag je al wolken.

[zout]

Dus besloten we niet verder te varen vandaag om in het mooie weer te blijven.
De doorgang tussen Ist en Molat is druk bevaren. Vrij smal, met aan weerszijden beschutte baaien en meerboeien. We zijn aan de Ist-kant gaan liggen. Doel de gebruikelijke ceremonie, marenda en zwemmen.
Liljana zette de koekepan op met olijfolie voor de eieren, Nensi ging naar het voordek, Kristian maakte de salade. Nensi verdween plots uit beeld, viel over boord. We lagen aan een boei en de kleine zwemt goed, dus geen paniek. Toch een schrikreactie van de moeder waarbij ze de koekepan schept, over de blote voeten van Kristian. De olie was nog niet te warm, toch Kristian meteen met zijn voeten in zee gezet. Ik hielp de troep op te ruimen, deed de klep open waar de vuilemmer zich onder bevindt. Die klep viel eraf, op mijn linker grote teen, deels blauwe nagel. Het bleek achteraf vrijdag de 13e te zijn. Gelukkig is het enige waar ik in geloof dat het op elke willekeurige dag had kunnen gebeuren.

[zout]

Half op de middag hebben we de boei verlaten en zijn de doorvaart overgestoken naar Molat.
Daar ligt de haven van Zapuntel, wat schepen aan boeien, wat tegen de wal.
Het leek me niet onaardig, dus vast gemaakt.
Komt de man met de brommer van foto 3 vertellen dat dat gereserveerd was voor mega-jachten ( die niet kwamen ), maar dat hij een prima plek voor ons had, en dat voor € 12 de nacht. Overigens de bootlengte, dat houten bootje rechts van me is 6 meter, ze wilden niet geloven dat ik kleiner was.





En daar ligt mijn DOČEKAL ( Primorski dialect voor: het wachten erop doorstaan oid ) dan op een mooi rustig plekje.
Liljana zit in de kuip te paffen, een verwerpelijke gewoonte. Lekker op een van de 2 leunstoelen. Meer hoef ik er niet te kopen, daar is toch geen plaats voor. Overigens heeft de kuip vaste- en klapbanken.

[zout]

En dan lig je daar, op een vroeg begonnen dag is het nog steeds vroeg.
Zwemmen? Dat hebben we al gedaan en we zijn ook geen vissen, we kunnen ook lopen.
In het wachthokje van de ferry hangt een landkaart.
Het eiland Molat had 3 dorpen, zonder wegverbinding met elkaar ( wel paden ).
Net is er een nieuwe weg aangelegd, het asfalt stonk nog.
Besloten om naar Zapuntel-dorp te lopen.
Is er een dorp, dan is er een kerk. Zolang je die niet ziet ben je er nog niet. En ze bleef lang uit zicht, heel lang.



Op het kerkhof zerken uit 1762.
De kerk was vernieuwd, had een fasade gekregen en was in mijn ogen daardoor verpest. Niets mooier dan de gewone natuursteen.



Het dorp bestond uit huizen, gebouwd op de heuvelhellingen rond een grote vruchtbare vlakte.
Water was er ook, ik zag een poel met biezen.
En een grote school, verlaten. Ooit moeten hier veel kinderen geleefd hebben.
Er was hier wijnbouw, olijven- en schapenteelt. Er werdt nergens iets te koop aangeboden, een veeg teken.

Op de weg terug ging het zachtjes regenen.
Omdat wij niet naar de bui wilden, kwam de bui naar ons. Zo ontmoetten we elkaar dus toch nog.
Echt hard regende het toen we weer aan boord waren.
Er valt hier meer regen dan in Nederland, terwijl het bijna nooit regent, ra ra hoe kan dat.
Regent het eenmaal, dan valt het massief de lucht uit in enorme hoeveelheden. Het knapt dan vaak ( en nu ook ) zo weer op.

[zout]

En dan komt de avond, we hadden een tafel voor half acht besteld op het restaurantterras.
Leek me nodig, enige zaak, veel Italiaanse jachten.
Bleken er maar 3 tafeltjes bezet, al die dure Italo jachten, daar koken ze ook in de haven zelf.
Graag eet ik in de zomer een vissoep en een octopussalade, olijfolie erover, brood erbij. Twee voorgerechten en geen hoofdgerecht dus. Soep hadden ze niet, wel dure vissen. Tegen mijn zin inktvisringen en patat gegeten uit de frituur. Mediteraans fastfood dus.
Nog even wat rond gekeken, een sfeervol huis, palmen overal.



En meneer Petrovich meldt in het Italiaans dat hij in 1839 dit huis en deze kade gebouwd heeft.



En daar komt de veerboot, catamaran uit Zadar, altijd een evenement.



En daar gaat ze naar Ist, overnachten, morgenvroeg om 6 uur is ze weer bij ons.
Goed te zien het kerkje op de heuvel te Ist.
Morgen gaan we naar Ilovik, een korte tocht.
Daarna op de laatste dag een uur of 6 varen naar huis, met een zwem- en marenda onderbreking.
Dit plan was de waan van de dag, morgen zou het anders uitpakken.

[Ron H]

Mooi verhaal, moet ook weer eens die kant op.

Dat wrak is de Relitto.

[zout]

Ron,

Graag zou ik dit opnemen als scheepsnaam, echter, klopt dit?
Relitto is de Italiaanse term voor wrak.

Groet--Zout.

[zout]

DAG 7

Gisteravond en vanmorgen het weerbericht uitgeluistert. Waar we ook heen willen, geen probleem. Het probleem zit hem in een dag later. Hard ZW tot Jugo ( Zuid ) voorspelt. Gaan we vandaag naar Ilovik, dan varen we weinig en hebben we morgen des te meer af te leggen. Tussen Ilovik, Zuid-Cres, Lošinj, Oruda en Palacol is het dan een rot stuk water waar grondzeeën lopen. Ben daar ooit al eens een baai aangelopen omdat het niet meer kon.
Dus beslist om vandaag wat meer te varen en naar Rab te gaan, morgen dan minder.
Van Zapuntel is de kortste route tussen Silba en Olib door.
Echter, haast is er niet en het oog wil ook wat, omvaren dus langs de Greben, 3 mooie en hoge rotseilanden.
Ik was er ooit al eens tussendoor geweest, had echter de vuurtoren nog niet gefotografeerd.

[zout]

Van Greben overgestoken naar Silba, Luka Žalić.
Silba is een soort 8, de ronde uiteinden onbewoonde heuvels en in het smalle middel is de plaats dwars over het eiland gebouwd van zee naar zee.
De haven aan de andere kant, Luka Silba, is groter, en geschikt voor de pleziervaart.



Hier lag weer de Rošo, ex Boston Sea Cobra. We zagen haar al in diverse havens.



Silba is een sympathieke plaats op een mooi en autovrij eiland.



Op Silba leefde een zeeman Petar Marinić, hij bouwde deze uitkijk toren.
Ik ben boven geweest, het behoeft wat onderhoud. Het uitzicht is fenominaal, over het hele eiland.



Hij deed dit voor een vrouw waar hij verliefd op was. Zij wachtte niet op hem, kreeg een dochter. Petar besloot toen op die dochter te wachten en trouwde later met haar....enfin, lees zelf maar.

[Ron H]

@Zout 25 aug 13.52

Deze zou het zijn (geweest):


Bron: https://www.forum-schiff.de/phpBB3/viewt ... a3ea4f1723

Gezien de fotoeigenschappen: Michelle, ex Osterdeich