Motorboottochten Krk - Zadar archipel, Kornaten en Istrië

[zout]

DAG 4

Na goed eten en een rustige nacht het ochtendgloren van de 4e dag.
We hebben hier 160 kune havengeld betaald ( € 22 ), het hoogste tarief van deze reis.
Daarvoor stroom- en wateraansluiting, maar die voorzieningen hebben wij niet nodig.
De watertank wel even vullen, de paar liter die er bij gaan kunnen net die liters zijn die je op het eind tekort komt.
En je krijgt de sleutel van nieuwe douche- en toilet gebouwen.
Men verzoekt de boordtoiletten in de haven niet te gebruiken om te voorkomen dat je een mijnenveld legt.
En afmeren, wij altijd met de kop naar de wal, 2 draadjes voor en dan trek je van een ring in de kade de meerdraad uit het water die achter je aan beton of ketting op de bodem vast zit, en die zet je achterop vast.
Al met al, laten we dan niet zeuren over het liggeld.

Even vers brood etc gehaald en weg, we gaan tussen de eilanden Ugljan en Pasman door.
De coaster op de foto is al op weg daarheen, daar gaan we dus achteraan.

[Cornelis]

die derde foto...hmm ik heb een blauwe muur, hij zou er zo aan kunnen.
Met liefst een foto uit mijn jeugd van een luxe motor met zo'n laadboom zoals ze vroeger zand losten.
Ik ben geboren in Capelle aan den Ijssel, daar had je dat veel.

[zout]

Hier gaan we dan, Mali Ždrelac in, tussen Ugljan en Pasman.
Eerst een vernauwing met op de verre achtergrond de handelshaven van Zadar.
Een boot van de Kapitanija vaart mee, 2 van de waterpolitie waren er al langs.
Een drukte van belang daar, veel rondvaartboten met dagtochten naar de Kornaten. En erg veel jachten.
Zelf fotografeer ik de vuren, de schepen etc. Ga je dan van links naar rechts dwars over de vaarroute, doe dat dan kalm en met overleg om een alcoholtest te vermijden want een ander snapt niet waar je mee bezig bent.



Dan een verbreding aan weerszijden met deze steiger die ik al bij topic What Harbour geplaatst heb.
Een passagiersschip zie je achter de coasters de vaargeul indraaien.



De schepen nagekeken in het Croatian Registar of Shipping. Oninterressant, alleen die groene, omdat er geen naam opstaat kan ik daar niets mee.



En dan de brug, aan de doorgang wordt gewerkt.
Het was lang afgesloten, nu in het seizoen is er een geul open, 40 meter breed en 4 meter diep. Er staan prikken met een vuur erop, je ziet het jacht rechts flink wegdraaien om in de geul te komen. Komt er een groot schip dat de voorgeschreven seinen geeft, dan is dat net als op het Kielerkanaal een Absolute, die heeft voorrang en niemand anders mag erin varen.
Ik had flink stroom mee onder de brug.
Zelfde dag, 6 uuur later, Franse Catamaran, mast 30 meter. Brughoogte 16,50 meter en elektrakabels hoger. Kwam van de andere kant, voer eerst de elektra stuk en daarna zichzelf klem onder de brug. Beide eilanden tijdelijk zonder stroom, catamaran in de reparatie.
Op de brug staan toeristen naar de scheepvaart te kijken.

[zout]

Na de brug gaan de meeste schepen schuin bb naar de Kornaten, wij sb via het eilandje Karantunić naar de Lamjana baai, op deze foto zijn de booreilanden bij de werf daar al te zien.
Deze foto's in het kader van: nu we hier toch zijn, ik zal er waarschijnlijk nooit weerkomen. Maar Ron H vindt dit mooi, hij zijn foto's, zonder die boordingen voel ik me ook wel goed.
Eigenlijk wilde ik ook wel verder, maar dat verder, als je daar aangekomen bent, is er weer wat verder, het houdt nooit op.



De baai is tevens voor de vissers van Kali hun hoofdhaven.
Er vaart wat en er ligt veel.
Door de quotering in de tonijnvisserij zijn veel vissers overgeschakeld op viskweek.
Eindeloos veel van die ronde kweekbasins drijven hier in zee, en waar ik altijd van mening was dat vis geurt en niet stinkt, hier stinkt de hele zee naar vis.
Ze vangen sardien als voer voor de grotere soorten, ik zie aan de wal opslagloodsen met zakken korrelvoer. Wat daar in zit, in die korrels, ik wil het eigenlijk niet weten.
Sedert de foto van Kali, zijn we nu met de hele rondvaart hemelsbreed een kilometer opgeschoten.
We bevinden ons nog steeds aan de kust van Ugljan, Kali ligt net achter de heuvel.

[zout]

Ugljan good-bye, we steken over, via het eilandje Mrtovnjak naar het eiland Iž.
In de 1e mooie baai het anker erin en zwemmen.



Dan langs Mali Iž



En Veli Iž. We hadden daar zullen overnachten, een leuk plaatsje. Er was zelfs een marina, helaas klein en overvol. Geen ligplaats te vinden dus. Te vroeg om voor anker te gaan, daarom wat doorgevaren op de route.

[zout]

Achter Iž ligt het eiland Rava, zat in de planning, hebben we laten schieten.
Rechtstreeks zijn we naar Dugi Otok ( Lang Eiland ) gegaan, de afstanden zijn niet groot.
De kaart geeft goede ankerplekken.
Eerste aanloop Luka Savar.
Leuk plekje, afmeren zou kunnen.
Ambiance auto's, kerkhof en containers.



Wel een mooi kerkje overigens.



Eerst eens om deze hoek kijken, daar ligt Brbinj.
Afmeren kan aan boeien, weerzijds van dit kaapje, even een keuze maken.

[zout]

De keuze viel op deze baai, overnachten aan een boei met zicht op Brbinj.
De boeien zitten aan een betonblok, aanpikken en een draad eronderdoor halen.
Soms zit er een vaste afmeerdraad aan. Geen achteranker uitgooien, dan draait elk schip op de wind, de ruimte is voldoende dat men elkaar niet raakt.
In iedere beetje mooie baai liggen boeien en incasseert men liggeld, meest € 2.-- per lengtemeter. De incasseerder komt dagelijks vuilnis afhalen. Ooit zei er een: Jullie zijn de kleinste, zeg 5 meter. Dat houden we er in. Vragen ze onze lengte, dan is het antwoord: ze zeggen 5 meter.



De baai is tevens de enige autoveerhaven van Dugi Otok.
De Supetar overnacht er, maakt enkele vaarten per dag naar Zadar. De 1e om 06.30 uur, de laatste om 21 uur terug. Dit schip heb ik eerder bij ferry's geplaatst, wie er meer over wil weten kan het daar nalezen, Supetar als zoekopdracht ingeven ( dit voor wie er niet zo handig mee is ). Mooi is het schip als het vol verlicht in het donker binnenloopt.
We hadden achter de veersteiger even meren kunnen om naar het restaurant te gaan. Niet gedaan en weer zelfgekookte pasta gegeten.

[zout]

DAG 5

Na een goede nacht zoals gewoonlijk vroeg op, koffie, en weg.
Vandaag weinig varen, doel de grote baai in het noorden van Dugi Otok.
Eerst naar Božava, daar waren we vorig jaar ook.
We liepen langzaam een Italiaanse zeilboot in, verder rustig in de ochtend.
Net voor Božava 4 dolfijnen. Een vondt het leuk om op ramkoers te liggen en dan tot 2 maal aan toe onder de boot door te schieten. Door het heldere water zie je dat helemaal gebeuren. Een dolfijn is voor mij niet nieuw, maar mooi blijft het.
In de meeste plaatsen vindt je in de ochtend ligplaats om boodschappen te doen en nog maar weer eens koffie te drinken om dan van het toilet gebruik te maken. Altijd net iets minder krap dan aan boord. Ze nemen dan ook geen liggeld, je besteed wat, daar gaat het ze toch om.
Op de kade werden we opgewacht door iemand die klanten zocht voor zijn wijn. Meegelopen, 6 liter gekocht waarvan er nog 3 huis gehaald hebben. Prima rode voor 3,50 euro de liter. Tevens van deze man wat aardappelen, rode uien en sla gekocht. Uit de winkel brood en carbonade's, het avondmaal stond al weer vast.
Vorig jaar kochten we wijn van een vrouw bij de haven, altijd even mee de konoba in en proeven. Eerlijk mens, op de vraag of de wijn gedoopt was zei ze dat sinds haar dochter getrouwd was, ze van haar schoonzoon er geen water meer bij in mocht gooien.



En een ontmoeting met dolfijnen, altijd Dol Fijn!!

[zout]

En weer verder noordwaarts, even overgestoken naar Zverinac.
Was daar eerder geweest, had echter het nieuwe havenlicht nog niet op de foto voor de vuurtorensite van Trabas.



Boven de Dugi Otok liggen de rotsen van Hridi Lagnići.
Daar was dit schip opgelopen, de Italiaanse Michelle.
Het gebeurde in mei 1983, geladen met ruim 1100 ton kunstmest onderweg van Porto Buso in Friuli naar Molfetta bij Bari. Verder in dit verhaal een mooie foto van het wrak met dank aan Ron H.

Even terzijde, pas in de krant, zeilboot 6 meter, bb motor.
In de problemen tussen Rab en Krk, belt de nooddienst.
Ze hebben het signaal van zijn telefoon uitgepeild, meneer wist bij benadering zijn positie niet.
Kan gebeuren, de krant bracht dit groot, meneer had in dit geval een bizar beroep.
Hij was gezagvoerder grote vaart.



Inmiddels dus een duikers- en toeristenattractie, die boten hangen scheef als iedereen aan de zelfde kant gaat kijken.
De een zijn dood, de ander zijn brood.

[zout]

Voorbij het wrak ons eigenlijke doel, de vuurtoren van Veli Rat. Prachtig.
Het is er een uit de serie die van 1820 tot 1880 gebouwd zijn door de Oostenrijks - Hongaarse dubbelmonarchie om de vaarroute naar Rijeka - Triëst en hun marinehaven Pula veiliger te maken.
De toren is in functie en men kan er een vakantieappartement in huren.
Wil men meer weten? Kijk dan op de site van Plovput.



Terug, om de ondiepte's heen waar dit baken op staat de baai in.
In de verte zien we de toren van Veli Rat, dat licht streek de hele nacht over ons heen. Die nacht zat ook vol meteorieten, prachtig te zien door het ontbreken van lichtvervuiling.
Afgemeerd op een boei, marenda ( het was nog geen middag! ) en zwemmen.
Met snorkelspul wat rondgekeken ( meestal bekijk ik daar het onderwaterschip en de schroef mee ), naar de wal gezwommen en gekeken wat daar zoal groeit. Enige oesters ter plekke kapot geslagen tussen stenen en opgeslurpt.
De avondmaaltijd 2 aan 2, de aardappelen tot patat gesneden sissen in de olie, de carbonade's bakken. Dat lukt niet in een keer, de pannen te klein, en zet je grotere in, dan passen die weer niet naast elkaar op het gas. En zo is er altijd wat, maar goed dat we niets anders te doen hebben.



En dan liggen er andere jachten.
Bij die op de foto gaan achter aan beide zijkanten kleppen open, waaruit dan hydraulisch speedboten naar buiten komen. Zo heb je atijd weer baas boven baas. En ik misgun het niemand. Zelfs het kleinste bootje maakt het verschil of je op de wal blijft staan, of dat je weg kan varen.
Enige vervelende, half Italië vaart hier met grote jachten. Als die met een snelheid van 4x de mijne menen vlak langs me te moeten, dan moet ik even de golven schuin pakken om niet al te zeer op de kop te staan.

Achter in de baai zie je ook een woud van masten, en veel nieuwbouw.
Daar zijn zandstranden die heel lang ondiep zijn. Van het hotel te Božava rijden daar treintjes heen. Je weet wel, met zo'n gecammoufleerde tractor ervoor.