SCHEEPVAART FORUM

HARLINGEN – Gisteren, op een grijze maandagmorgen, verzamelde zich een verslagen gezelschap bij het uitvaartcentrum Herlinghe in Plan Zuid. Het waren familie, vrienden en kennissen van sleepbootkapitein Pieter Ottosen, die vorige week onverwachts was overleden. Een ingewikkelde kwestie, daarover was iedereen het eens. Aan de nabestaanden de zware klus om alles een plek te geven en orde op zaken te stellen.

Tekst en foto: Gijs en Inge van Hesteren

Deze dag was het daarvoor nog te vroeg. Vanuit het uitvaartcentrum tilde een zestal mannen de kist op de vrachtwagen van André Borsch. Zo vertrok het gezelschap naar de kade van de Nieuwe Visserijhaven. Tajan van der Wiel reed met een ronkende motor voorop. De Vlieland, de zeesleepboot van kapitein Ottosen, lag al klaar. Het schip was dankzij de goede wil en inzet van vele betrokkenen voor één dag vrijgegeven uit het beslag dat erop rustte.

Het was tijd voor de overtocht. De kist ging aan boord en allen scheepten zich in. Onder hen natuurlijk de familie, mensen uit de scheepvaart, maar ook zakenrelaties en motorvrienden. Afkomstig uit Harlingen en omgeving, overal uit het land en enkelen waren overgekomen uit Denemarken. Rond tien uur vertrok Pieter Ottosen voor de laatste maal naar zee, vergezeld door de Rysum, het kleinere zusterschip uit zijn vloot. Onderweg ontmoette het konvooi vele schepen met de vlag halfstok. De Vlielander en Terschellinger veerboten begroetten hem met hoornstoten en op de Vlieree sloot de KNRM aan als escorte.

De beide schepen arriveerden op Vlieland. Zoals ze dat traditioneel doen bij een uitvaart legden de eilanders korte tijd al hun activiteiten stil. De terrassen werden leeggehaald en op straat kwamen auto’s, fietsers en voetgangers tot stilstand. De stoet trok waardig door het dorp, op weg naar een rouwdienst in de Nicolaaskerk. Daarna vond de teraardebestelling plaats. Vele belangstellende Vlielanders kwamen hun kleurrijke mede-eilander vaarwel wensen. Hij laat een onbegrijpelijke leegte achter.