ik zie in dit onderwerp dat allen zijn gestopt met varen maar nog altijd zeeman zijn gebleven,
groeten
Eef
Waarom ben jij gestopt met varen?
waarom ben jij gestopt met varen
luctor et abortus(ik worstel en drijf af)
-
Danny
-
Evert Sikkema
- Berichten: 3526
- Lid geworden op: 31 dec 2004 08:19
- Locatie: Noord Holland
In de verhalen op dit onderwerp komt vaak voor dat je gestopt bent vanwege de kinderen of je vrouw. Daarbij kan ik mij, als niet zeevarende, wel wat voorstellen, maar toen ik kort geleden een reis maakte met de Amrum Trader naar Ierland vertelde de (Duitse) kapitein (die zelf al 47 jaar heeft gevaren, vanaf zijn 14e) dat je als kapitein tegenwoordig 4 maanden weg bent en dan 4 maanden thuis. De (Duitse) 2e stuurman, die nog maar enkele jaren voer (hij was eerst huisarts en daarna een poosje chirurg in een ziekenhuis in Mönchen Gladbach) had dezelde regeling, 4 maanden op en 4 maanden af. De (Poolse) werktuigkundige vertelde dat wtk's de regeling hadden 10 weken (3 maanden) op en 10 weken (3 maanden) af.
Als landrot denk ik dan: "Dat is toch ook wel aantrekkelijk voor een gezin, dat je zo'n poos thuis bent". Of is het toch moeilijk in een gezin dat papa/man (en tegenwoordig ook vrouw) zo lang weg is en dan niet weet wat er in een gezin gaande is en zich bij thuiskomst met van alles en nog wat bemoeit?
Zijn er ook onder jullie die gestopt zijn in verband met de modernisering in de scheepvaart en het steeds korter in een haven liggen en moeten varen met steeds minder mensen?
In een TV programma op de WDR (Duitsland 3) zei iemand afgelopen zaterdag: "Mijn vrienden zeggen altijd, jij ziet veel van de wereld en dan zeg ik, ja dat klopt, overal dezelfde containervelden."
groeten
Evert Sikkema
Als landrot denk ik dan: "Dat is toch ook wel aantrekkelijk voor een gezin, dat je zo'n poos thuis bent". Of is het toch moeilijk in een gezin dat papa/man (en tegenwoordig ook vrouw) zo lang weg is en dan niet weet wat er in een gezin gaande is en zich bij thuiskomst met van alles en nog wat bemoeit?
Zijn er ook onder jullie die gestopt zijn in verband met de modernisering in de scheepvaart en het steeds korter in een haven liggen en moeten varen met steeds minder mensen?
In een TV programma op de WDR (Duitsland 3) zei iemand afgelopen zaterdag: "Mijn vrienden zeggen altijd, jij ziet veel van de wereld en dan zeg ik, ja dat klopt, overal dezelfde containervelden."
groeten
Evert Sikkema
-
ed bartels
waarom ben jij gestopt met varen
Hoi Maten,
Om bijna dezelfde reden als Ruud Richard en Fred, een ongeluk op de kade, twee benen kwijt, over en sluiten maar.
IK was net aangenomen op de Abel Tasman in Delfzijl maar ging nog een paar maanden naar west Afrika dacht ik. Meteen op een oud stoomschip want die zouden er niet meer zijn over een paar jaar en dat wilde ik toch wel een keer meemaken. Werd nog een buitenlander ook, een Duitser die op papier werd verzorgd door de Noren en voor de Holland West Africa lijn voer. Moeilijker ging niet. Aangezien ik al van kleinsafaan wilde varen en de Afiena in Breda lag en die ik spijbelend van school beklom en natekende(Ik heb hem nog!) wist ik niet wat dan te beginnen. Heb toen een groot gedeelte van de HBS gedaan en een psycholoog vond dat ik in het tekenwerk moest gaan. Met een schriftelijke cursusdiploma, het tekenen van schepen van Frans Nearebout en het gedeelte HBS ging ik naar de grafische school voor reclametekenaar. Niks schepen. Maar toen ik die tekenleraar daar voor de klas zag liggen met sigaar en koffie, dacht ik,eureka!Dat is het,tekenleraar. Meteen overgestapt op leraaropleiding voor tekenonderwijs en daarna zo'n dikke dertig jaar voor de klas van het middelbaar. Hier kon ik mijn ei toch kwijt. Menig schip, tot de Titanic toe verscheen op het bord. Ik schreef een roman over de kustvaart in de pauzes(nee,nooit uitgebracht,350 proefwerkvellen vol nog in de kast) over alles wat ik had meegemaakt, zien meemaken en wat men had gehoord of gezien, een paar hoofdpersonen verzonnen en ik kon regelmatig uit eigen werk voorlezen om te kijken of het aansloeg bij de jeugd.Tot voor vier jaar terug een herseninfarct een einde maakte aan de carriere voor de klas. Links totaal verlamd, helemaal niet meer lopen, ik zag het even niet meer zitten. Maar, toch, na een behoorlijk zwaar trainingsprogramma kwamen alle lichaamsfunties weer terug. Ik tekende en schilderde weer en dat doe ik nu nog, schepen natuurlijk.
Tja, maar als het over mocht dan zeg ik wat de meeste hier zeggen op het forum, IK GING WEER NAAR ZEE!
Groetjes Ed
Om bijna dezelfde reden als Ruud Richard en Fred, een ongeluk op de kade, twee benen kwijt, over en sluiten maar.
IK was net aangenomen op de Abel Tasman in Delfzijl maar ging nog een paar maanden naar west Afrika dacht ik. Meteen op een oud stoomschip want die zouden er niet meer zijn over een paar jaar en dat wilde ik toch wel een keer meemaken. Werd nog een buitenlander ook, een Duitser die op papier werd verzorgd door de Noren en voor de Holland West Africa lijn voer. Moeilijker ging niet. Aangezien ik al van kleinsafaan wilde varen en de Afiena in Breda lag en die ik spijbelend van school beklom en natekende(Ik heb hem nog!) wist ik niet wat dan te beginnen. Heb toen een groot gedeelte van de HBS gedaan en een psycholoog vond dat ik in het tekenwerk moest gaan. Met een schriftelijke cursusdiploma, het tekenen van schepen van Frans Nearebout en het gedeelte HBS ging ik naar de grafische school voor reclametekenaar. Niks schepen. Maar toen ik die tekenleraar daar voor de klas zag liggen met sigaar en koffie, dacht ik,eureka!Dat is het,tekenleraar. Meteen overgestapt op leraaropleiding voor tekenonderwijs en daarna zo'n dikke dertig jaar voor de klas van het middelbaar. Hier kon ik mijn ei toch kwijt. Menig schip, tot de Titanic toe verscheen op het bord. Ik schreef een roman over de kustvaart in de pauzes(nee,nooit uitgebracht,350 proefwerkvellen vol nog in de kast) over alles wat ik had meegemaakt, zien meemaken en wat men had gehoord of gezien, een paar hoofdpersonen verzonnen en ik kon regelmatig uit eigen werk voorlezen om te kijken of het aansloeg bij de jeugd.Tot voor vier jaar terug een herseninfarct een einde maakte aan de carriere voor de klas. Links totaal verlamd, helemaal niet meer lopen, ik zag het even niet meer zitten. Maar, toch, na een behoorlijk zwaar trainingsprogramma kwamen alle lichaamsfunties weer terug. Ik tekende en schilderde weer en dat doe ik nu nog, schepen natuurlijk.
Tja, maar als het over mocht dan zeg ik wat de meeste hier zeggen op het forum, IK GING WEER NAAR ZEE!
Groetjes Ed
-
19john57
waarom ben jij gestopt met varen
Ik ben op een gegeven moment gestopt daar mijn vriendin het niet meer leuk vond.
achteraf gezien een foute beslissing, ben na 13 jaar gescheiden, en heel veel terug gedacht aan de moeie tijd die ik op de koopvaardij heb gehad.
wel terug gedacht om weer de vaart op te gaan, maar heb een goede baan op de wal, dus zoals vaak niet die stap meer gemaakt.
het verschil tussen de wal en a/b is toch nog steeds de mensen, kan niet echt wennen aan de mentaliteit aan de wal, of het moet aan mij liggen, zou ook kunnen
gr Johan
achteraf gezien een foute beslissing, ben na 13 jaar gescheiden, en heel veel terug gedacht aan de moeie tijd die ik op de koopvaardij heb gehad.
wel terug gedacht om weer de vaart op te gaan, maar heb een goede baan op de wal, dus zoals vaak niet die stap meer gemaakt.
het verschil tussen de wal en a/b is toch nog steeds de mensen, kan niet echt wennen aan de mentaliteit aan de wal, of het moet aan mij liggen, zou ook kunnen
gr Johan
-
Tinus Brand
- Berichten: 178
- Lid geworden op: 01 jan 2006 15:38
- Locatie: Wormer
Als nazaat van een zeevarende familie (opa-vader-ooms en een neef) moest en zal ik ook naar zee gaan.
Op school hield ik het niet meer en in 1962, op 15jr leeftijd, was het zover. Voor de mast met schade en schande (eigen)wijs geworden. Eerst GHV en daarna KHV. Ik heb het tot stuurman geschopt en op div. schepen onder de Carebeka vlag mogen varen.
Mijn reden te stoppen ('75) met varen was niet mijn vrouw maar de zeer korte ligtijd in de havens, zelfs vanuit de Vlothaven zag ik geen kans meer even naar huis te gaan (toendertijd Zaandam). Voor een paar keer maakte dat niet uit, we waren immers wel wat gewent, maar toen dat regelmaat werd heb ik mijn conclusie getrokken.
Aan de wal heb ik het geluk gehad bij een Transport assuradeur te kunnen werken als schadebehandelaar van ladingschade en cascoschade.
Het tegenovergestelde dus.
Per 1 jan.'05 na bijna 30 jr. met een leuke senioren regeling eruit gegaan.
Spijt van het stoppen met varen; nee
Heimwee; JA!!! Heel veel.
Met groeten Tinus
Op school hield ik het niet meer en in 1962, op 15jr leeftijd, was het zover. Voor de mast met schade en schande (eigen)wijs geworden. Eerst GHV en daarna KHV. Ik heb het tot stuurman geschopt en op div. schepen onder de Carebeka vlag mogen varen.
Mijn reden te stoppen ('75) met varen was niet mijn vrouw maar de zeer korte ligtijd in de havens, zelfs vanuit de Vlothaven zag ik geen kans meer even naar huis te gaan (toendertijd Zaandam). Voor een paar keer maakte dat niet uit, we waren immers wel wat gewent, maar toen dat regelmaat werd heb ik mijn conclusie getrokken.
Aan de wal heb ik het geluk gehad bij een Transport assuradeur te kunnen werken als schadebehandelaar van ladingschade en cascoschade.
Het tegenovergestelde dus.
Per 1 jan.'05 na bijna 30 jr. met een leuke senioren regeling eruit gegaan.
Spijt van het stoppen met varen; nee
Heimwee; JA!!! Heel veel.
Met groeten Tinus
-
Nick
Waarom ben jij gestopt met varen????
Hallo Allemaal
Ik had hier al eerder een berichtje
achter gelaten.
Heb de nieuwe verhalen zitten lezen.
En ja zo als zovelen hier al zeiden.
Heimwee naar de tijd die wij hadden dat is het.
De vaart is nu niet meer wat wij gewend waren.
Zowel op zee als op de rijn.
Maar ik blijf het zeggen als ze me morgen een boot geven ben ik vandaag al weg hoor.
Ik mis de vaart zeker wel.
Ik keek van uit mijn woning zo op zee.
En als ik dan die schepen zag liggen zou ik er zo naar toe zwemmen en mee gaan als het mocht.
Maar helaas is dat niet mogelijk.
En ik zie hier zeker dat ik echt niet de enige bent.
Ik ben het met de persoon eens de mentaliteit aan de wal is heel anders dan wij aan boord gewend waren.
Ik was pas geleden nog even op de Smit Ierland.
Ik vroeg even of ik aan boord mocht komen.
Om wat foto's van deze haven sleper te nemen
Wat dus direct werd toe gestaan.
En voelde me meteen weer thuis.
Ik had hier al eerder een berichtje
achter gelaten.
Heb de nieuwe verhalen zitten lezen.
En ja zo als zovelen hier al zeiden.
Heimwee naar de tijd die wij hadden dat is het.
De vaart is nu niet meer wat wij gewend waren.
Zowel op zee als op de rijn.
Maar ik blijf het zeggen als ze me morgen een boot geven ben ik vandaag al weg hoor.
Ik mis de vaart zeker wel.
Ik keek van uit mijn woning zo op zee.
En als ik dan die schepen zag liggen zou ik er zo naar toe zwemmen en mee gaan als het mocht.
Maar helaas is dat niet mogelijk.
En ik zie hier zeker dat ik echt niet de enige bent.
Ik ben het met de persoon eens de mentaliteit aan de wal is heel anders dan wij aan boord gewend waren.
Ik was pas geleden nog even op de Smit Ierland.
Ik vroeg even of ik aan boord mocht komen.
Om wat foto's van deze haven sleper te nemen
Wat dus direct werd toe gestaan.
En voelde me meteen weer thuis.
-
ed bartels
waarom ben jij gestopt...
Ja Nick, en dan sta je weer aan dek na zoveel jaren afwezigheid, dan gaat er toch een hoop door je heen. Zo slenterde ik een keer door de haven van Nykobing in Denemarken en zag daar een Zweed liggen maar op het moment dat ik haar zag, wist ik, dat is mijn ouwe Rini. Na een minuut zat ik weer in de messroom en mocht ik nog eens naar mijn hut, en heb het wiel nog eens in mijn handen laten draaien. De Zweedse ouwe had bijna tranen in zijn ogen toen hij me daar zo zag mijmeren.
Die Henry Dunant voor oud zeelieden waar men het over had was nog niet zo'n slecht idee. Maar ik ben bang dat je met de Henry niet uitkomt en de ouwe Rotterdam moet inzetten bij Spido.
Ed
Die Henry Dunant voor oud zeelieden waar men het over had was nog niet zo'n slecht idee. Maar ik ben bang dat je met de Henry niet uitkomt en de ouwe Rotterdam moet inzetten bij Spido.
Ed
-
richard
varen
hallo luitjes
Ik heb ook het geluk dat ik regelmatig op coasters kan vertoeven
zodra ik aan boord stap voel ik mij helemaal thuis.
Als ik mee kan helpen doen we dat gewoon.
Of gewoon even de vetput ingaan en dan het geluid weer horen
of op de brug en van het uitzicht genieten met een lekkere bak pleur.
Afgelopen periode veel op de marietje benita geweest, man wat was dat
mooi, ben nu dus veel met computers bezig, kwam mooi uit toen ik daar aan boord was.
Wie weet gaan we nog een keer een reisje mee.
Groet richard
Ik heb ook het geluk dat ik regelmatig op coasters kan vertoeven
zodra ik aan boord stap voel ik mij helemaal thuis.
Als ik mee kan helpen doen we dat gewoon.
Of gewoon even de vetput ingaan en dan het geluid weer horen
of op de brug en van het uitzicht genieten met een lekkere bak pleur.
Afgelopen periode veel op de marietje benita geweest, man wat was dat
mooi, ben nu dus veel met computers bezig, kwam mooi uit toen ik daar aan boord was.
Wie weet gaan we nog een keer een reisje mee.
Groet richard
-
Evert Sikkema
- Berichten: 3526
- Lid geworden op: 31 dec 2004 08:19
- Locatie: Noord Holland
Als ik al die verhalen lees, krijg ik bijna heimwee dat ik nooit gevaren heb.
Maar als je aan de wal de juiste mensen treft of opzoekt in je bedrijf kan de sfeer toch ook wel goed zijn.
Gelukkig heb ik vorig jaar een reis van 9 dagen mee gemaakt op een vrachtschip en dat gaat vast nog wel eens gebeuren als ik gezond blijf.
Zeelui zijn vaak wel ongecompliceerde en gezellige mensen heb ik de indruk. Wellicht ook omdat je er samen wat van moet maken. Je kan je 's avonds niet even privé terugtrekken en de volgende dag opnieuw beginnen met je werk, zoals dat op de wal gebeurd.
groeten,
Evert Sikkema
Maar als je aan de wal de juiste mensen treft of opzoekt in je bedrijf kan de sfeer toch ook wel goed zijn.
Gelukkig heb ik vorig jaar een reis van 9 dagen mee gemaakt op een vrachtschip en dat gaat vast nog wel eens gebeuren als ik gezond blijf.
Zeelui zijn vaak wel ongecompliceerde en gezellige mensen heb ik de indruk. Wellicht ook omdat je er samen wat van moet maken. Je kan je 's avonds niet even privé terugtrekken en de volgende dag opnieuw beginnen met je werk, zoals dat op de wal gebeurd.
groeten,
Evert Sikkema