Pagina 2 van 43

Geplaatst: 21 jan 2005 23:22
door Louis O.
Hallo Huug en andere,
Met de Jura kwamen wij tijdens de zomer regelmatig met hout naar havens als Alphen aan de Rijn, Gorkum en ook s'Hertogenbosch, bij die houthandel moesten we onder een lage spoorbrug door, wat geladen geen probleem was maar leeg wel. Het jaar voor ik a/b kwam hadden ze daar geen rekening mee gehouden en moesten ze het ballasten met zo'n 50 ton zand, met laden en lossen voor eigen rekening, waarbij de winst wel erg mager uitviel. Dat ik a/b was hebben een deel pas gelost toen we terug onder de brug door waren. Met de Adm. de Ruyter losten wij de lading hout inWales vaak zelf. Schip moest dan de lading tot op de wal afleveren.
Losten dan met 4 man in het ruim zo'n 150 standaard in 3 dagen.
MVG Louis.

Geplaatst: 22 jan 2005 07:33
door Theo Horsten
Utrecht vond ik eigenlijk ver genoeg in het binnenland in, vooral als je dan ook nog naar de Veilinghaven moest. Ab Vriend heeft daar mooie foto's van. Dat waren genoeg bruggen voor mij, waarvan toen nog een paar hele lage en naar de Veilinghaven ook nog eens een sluis waarvoor je eerst moest oplossen.

Nou ja en verder dan natuurlijk Franeker en Grouw.

Geplaatst: 22 jan 2005 15:13
door Louis O.
Hallo Jan,
Wat betreft het ballasten met zand ipv water. Het was wel voor mijn tijd dat dat gebeurde, maar ik denk niet dat een optie is op die oude schepen.
Ze hebben zelf weinig ballast voorpiek en achterpiek 15 ton, zodat ook de kop al behoorlijk hoog is Sloep met water helemaal op de kont, water in de biels allemaal achterin. Daarbij ook nog het probleem van een natte buikdenning die gaat drijven en de ellende is niet te overzien. Heb dat een keer mee gemaakt toen de stuurman met pikheet tijdens ruimwassen
vergat de dekwas af te zetten en de 2 laatste delen in het ruim ronddreven. Dat werd een puzzel die door het uitzetten van het hout van geen kanten paste.
MVG Louis.

Geplaatst: 22 jan 2005 19:52
door Huug
De Shelterdekkers waren niet de meest geschikte schepen voor de Houtvaart. Ooit heb ik een reisje hout gedaan met de Rijsbergen. Het was een van de vele Oceaan type schepen die van Diepen bouwde voor Spliethoff en ZHSM. Zijn er op het forum nog aanwezig die weten hoeveel standaard deze schepen mee konden nemen. Als ik het me goed herinner was dat rond de drie honderd, maar de oude grijze massa kan er ook naast zitten.

Warr ik weinig of niets over lees is de competitie die er volgens verhalen uit de overlevering was. De ZHSM had 6 identieke gladdekkers in de vaart. Als ik de verhalen van toen terug haal, dan was er toch sprake van competitie een overigens zeer ongezonde soort vind ik. Nam de Albergen een X aantal standaards mee dan moest de Beekbergen er X plus meenemen.

Hoe was dit bij de overige houtvaart rederijen die met indentieke schepen vaarden?

Huug

Geplaatst: 22 jan 2005 20:18
door Jan Vos
Kapiteins spreken er niet graag over maar omdat ik er op doorging kwam het er wel uit dat er eerst 1 stander meer werd meegenomen de volgende reis weer 1 stander meer en zo ging dat maar door.
Dat was geen concurentiestrijd maar leverde geld op.
Bert heeft ook wel eens een foto geplaatst van een schip met deklast die zware slagzij had en Delfzijl binnen werd gesleept.
Het gebeurde ook bij de gewone kleine reder uit Groningen.
Maar er zitten op het forum wel meer die het hier mee eens zijn.
Gr Jan

Timber measurements

Geplaatst: 24 jan 2005 04:37
door K.Brouwer
Op dat lijstje staat de "board feet"niet ingevuld.......

Heb met de "Westzaan" hiermee te maken gehad toen we in Puerto Cortes
(Honduras) moesten opgeven hoeveel "board feet" we maximaal konden laden voor de Dominicaanse Republiek. !!Shit hell and thunderclaps!! , wat
zijn dat voor dingen.....Maar na enig speurwerk uitgevogelt hoeveel en dat
opgegeven......Toen die (stoom!)locomotief met al die wagons arriveerde
wisten we haast wel zeker dat dat er nooit in kon (dit was nog voor het
"rekenmachientjestijdperk"!!!!!). Bleek dus allemaal te passen en hadden
(oei,oei!) eigenlijk nog wel iets meer mee kunnen nemen.........
Dus heren.......hoeveel was nu een "board feet"????
Groeten,K.Brouwer.

P.S. Heb het nu over 1967/'68.

Hout

Geplaatst: 24 jan 2005 04:57
door K.Brouwer
Oeps,had het niet goed gelezen,het gaat hier per duizend.......
Maar toch,....hoeveel is nu 1 board feet (tja,doe engels nu wel geweld aan
maar niemand kent 1 board foot....) m.a.w. wat is de maat van 1 board feet? Groeten,K.Brouwer.

Geplaatst: 24 jan 2005 07:36
door Theo Horsten
1 board foot is heel gewoon, hoor, alleen reken je daar natuurlijk zelden mee omdat het een verdomd klein beeje is . Het is 144 kubieke inch, wat maar 0,00236 m3 is, dus je zal eerder over 1000 board feet spreken, wat dus 2,36 m3 is. Nou ja, 2,359737216, om precies te zijn
Maar ja, je ruiminhoud is in kubieke voeten, dus dan dat maar weer omgerekend.
2,3597 m3 = 83,333 ft3
Ben je nog steeds niet klaar, want als je nou je bale capacity weet, hoeveel hout kun je daar dan - ongeveer - in laden?
Je vermenigvuldigt de bale capaicity met 100 en deelt de uitkomst door 12. Dat geeft je de "under-deck capacity in board feet".
Nou zegt dat een gepokt en gemazelde noordwest- Europese houtsleurder zo weinig en dus deel je die uitkomst door 1980 waarna je de capacity in onze oude, vertrouwde St. Peterburg standaards hebt. Die zie je voor je.
Laat ik dat los op de "Vechtborg", waar ik nu eenmaal de meeste gegevens van heb - alleen maar omdat ik wilde weten of al die sterke verhalen over die enorme hoeveelheden hout nu eigenlijk écht waar waren :wink: - dan klopt die formule als een zwerende vinger. Ik kom dan op 118 standaard en dat is van al die houtreizen die ik van dat bootje heb, het meest voorkomende cijfer. Simple comme bonjour, zoals de Finnen zo treffend zeggen. :wink:
Maar inderdaad: als je de hap hout die je geacht wordt te laden op de kade ziet staan, dan zeg je hetzelfde als dat zojuist getrouwde meisje: "Als dat er maar in kan!"
Maar, met Gods hulp en een beetje vaseline lukt het altijd wel weer, nietwaar?
Maar eh... die 1000 board feet is dus 2,35 m3 en dus is 2000 board feet 4,7 kubieke meter oftewel 166 kubieke voet, dus vrijwel gelijk aan een standaard. :D
Die houtboeren waren zo gek nog niet met z'n allen.

Geplaatst: 24 jan 2005 11:19
door Theo Horsten
Jan, wat jouw opmerkingen over te veel meenemen betreft of in elk geval telkens een beetje meer: daar heb je wel gelijk in. Nu kon het in de zomer natuurlijk heel wat velen en met een deklast gezaagd hout van boord tot boord krijg je nooit een gevaarlijk schip. Wel onhandelbaar en als je hartstikke scheef lag, kwam je ook het Kielerkanaal niet door, maar toch viel dat over het algemeen allemaal wel mee.
En ja: een gezonde competitie was er inderdaad. Ook - of misschien vooral - bij rederijen waar het geen kwestie van geld was, voor de kapitein, dus. We voeren dan wel voor kaplaken, maar met die gulden of zo die je per standaard kreeg, zette vijf standaard meer natuurlijk ook geen zoden aan de dijk. Daar wilde je geen ellende voor hebben. Voor een eigenaar lag dat uiteraard heel anders; daar was 10 standaard extra een leuke cent. Maar als hij vervolgens ergens moest gaan liggen omstouwen, was de winst snel weer weg.
Er is een tijd geweest dat ook de vrachtpenningen verzekerd waren en toen verloren merkwaardig veel schepen een deel van hun deklast. :wink: Later was dat afgelopen.

Als je een rederij had met een hele serie schepen van hetzelfde type, zoals die 500-tonners bij Wagenborg, dan kreeg je uiteraard competitie. Dat was gewoon een leuke sport en ik kan me geen enkele gevaarlijke situatie herinneren. En nogmaals: dat kon natuurlijk alleen maar in de zomer; 's winters was je gebonden aan de maximum deklasthoogte van 1/3 van de breedte.

Je schip overladen werd je bij Wagenborg ernstig aangerekend, in tegenstelling tot Spliethoff, waar het werd gestimuleerd of zelfs verplicht. Probeer me niet te vertellen dat het niet waar is, want er zijn voorbeelden te over. Wie heeft er niet meegeluisterd en er het zijne van gedacht als een kapitein van Spliethoff via Scheveningen Radio door kantoor werd uitgefoeterd? Ik weet ook nog door wie.
Toen Spliethoff een tijdlang door de Finse havenarbeiders werd geboycot, moesten wij het merendeel van die ladingen overnemen. Ik kwam met de Prinsenborg ergens om een partij te laden die bestemd was geweest voor een schip van Spliethoff dat kleiner was dan de Prinsenborg, maar ik kon het werkelijk niet meenemen en ik was toch niet zo benauwd. Let wel: dat waren dus al pakketten waarbij je je stabiliteit veel meer in de gaten moest houden dan bij een gladdekker met los hout.
Ook herinner ik me een schip van Spliethoff dat in Hamina los hout lag te laden en maar steeds meer en meer nam. Of waren het al pakketten? Ik weet het verdomd niet meer. Opvallend veel, in elk geval.
De stuurman kwam een praatje bij ons maken en dus vroegen we hem ernaar. Hij was er vrij onverschillig onder en zei dat hij nu al had uitgerekend wanneer en waar ze scheef zouden vallen - hij sprak van omsodemieteren. Hij moest naar de westkust van Engeland en ging om de noord, door de Pentland. Die stuurman had gelijk: ze lieten uiteindelijk een deel van de lading op de Hebriden achter. Waarschijnlijk kon het in een dergelijk geval op averij grosse worden gegooid. Ik meen dat het voor de Raad is gekomen. Dat is nu allemaal anders - neem ik aan en hoop ik.

Ik moest in de winter een partij gezaagd hout laden in zuid-Zweden, in Ahus of in Ystad, ik weet het niet meer. Het was loodzwaar hout, jong, nog nat, de vogels nestelden er bij wijze van spreken nog in. Ik kon dus maar erg weinig meenemen. Het was bestemd voor Engeland. Toen we de Elbe afkwamen, werd het boos weer en we maakten maar weinig voortgang. Ik zat net voor de Eems toen de weerberichten met storm, mogelijk zware storm begonnen te dreigen, dus dat was links uit de flank de Eems op en naar Delfzijl waar we aan het plankpad kwamen te liggen. Ik naar kantoor om mijn gezicht te laten zien. Ik sta bij de nautische dienst en daar zijn zowel Egbert als Wim Vuursteen. We maken een praatje en ik vertel dat ik teleurstellend weinig lading mee had kunnen nemen.
"Ik kon echt niet meer hebben," zei ik, "terwijl ik toch op mijn merk vertrokken ben."
Toen kreeg ik ze daar uitgemeten. Of ik niet wist dat ik met hout niet op mijn merk mocht vertrekken, maar rekening moest houden met gewichtstoename. Ik dacht eerst dat ze een geintje maakten, maar ze meenden het! Toch had ik dat maar liever, dan wist je tenminste waar je aan toe was.

Je schip overladen deed je zelf en daar deed ik niet aan mee. Ook niet met kunstmest vanaf de Staalhaven en ook niet met kolen vanuit het Bristol Kanaal. "Nog maar één wagon, kapitein, kom nou!"
Nou gooi hem maar lekker thuis in de tuin. Als je meer wilt laden, moet je een groter schip nemen.

Maar met los hout in de zomer... mooi man! :)
Toch kan ik de keren dat ik in al die jaren met een 500-tonner 200 standaard heb meegenomen, op de vingers van één hand tellen. Bij anderen leek dat veel vaker het geval te zijn; leek, zeg ik.
Vandaar dat ik als aflosser al die voorgaande houtreizen nakeek om te weten wat ze nu wérkelijk meegenomen hadden. :D
Dus vandaar dat ik al die gegevens nu nog heb.
:wink:

.[/i]

Geplaatst: 24 jan 2005 14:04
door Albert
Theo heeft het ook over kolen laden in het Bristol Kanaal.
Dat was inderdaad niet eenvoudig.
De kolen werden daar per goederenwagon over een chute in je ruim gestort.
Dat ging zo; de wagon werd tot aan de chute gereden, vele meters hoger dan het schip.
Dan kwamen er grote haken omhoog die om de assen van de wagon sloegen en ging de wagon aan de achterkant de lucht, in zo als een kruiwagen die je van je af omkiept.
Dan lazerde de inhoud in een klap naar beneden met veel herrie en grote wolken gruis.
De vetpriester begon al ballast uit te pompen voor dat we voor de wal lagen, want de tonnen kwamen er harder in dan ze er uitgingen.
Als stuurman zijnde bleef je heen en weer rennen om in de gaten te houden wat de diepgang voor en achter was.
Aan halve wagonnetjes deden ze daar niet dus moest je op tijd stop roepen, want ze keken nergens naar en bleven doorgaan.
Eerst het achterruim vol en maar gokken dat het goed was.
Daarna luik I en bij tijds laten stoppen.
Altijd strijd over wel of niet nog een wagonnetje erbij.
Dan kwam die ouwe kijken of je wel twee voet achterover lag om dat je dan beter stuurt en de schroef wat dieper zit.
Ook mag je niet over bakboord liggen want "dat brengt ongeluk".
Direkt van de kant om plaats te maken voor de volgende.
Dicht gooien zeeklaar maken en heel langzaam naar de sluis en er pas in als alle ballast er uit is.
Maar wee je gebeente als je misgegokt had en in de sluis over je merk lag.
Dan werdt je teruggestuurt en kon je weer uitlossen.
Dat is mij nooit gebeurd maar ik heb menig keer met het zweet in mijn handen gestaan.

Gr.
Albert