Met interesse de verhalen van de zes heren gelezen en dat maakt weer veel los bij me als ik dan terug denk aan mijn eigen ervaringen op de kustvaart. Wat hebben we gelachen en wat hebben we ons soms ellendig gevoeld. De fijnste tijd was toch op de Forel, een hechte ploeg aan boord en een schip waar je mee lezen kon en schrijven.
Maar er gebeurde ook wel eens dingen waarvan je zei, poe poe, komen we weer goed weg. We waren in de zomer van '64 onder de buizenbrug van de Hoogovens doorgekropen, masten gestreken,richtingzoeker platgemonteerd en nog even vast komen zitten met de schoorsteen. Beetje ballast en het kon net. De volgende dag kunstmest laden voor Engeland. De masten toppen kon dus morgen in alle vroegte. Nee dus, een uur later kwam er iemand van de wal zeggen dat ze nu begonnen, drie uur in de middag. Balen, we wilden net ons voorbereiden op een avondje stappen in Beverwijk.
Repen en runners klaren en goed om de trommel en hup de voormast
omhoog,stagen vast met spanschroeven, volgende. Hetzelfde ritueel,
De stuurman aan de winch, twee man die de stagen vrij houden. En hup mast twee stond ook maar de stuurman trok iets te ver door en knap! De draad brak en langzaam ging de mast vallen, wij konden hem niet meer houden. Op het luikhoofd stond een havernarbeider klaar om te beginnen
en een tien centimeter links van zijn schouder viel de mast met een enorme rotklap op de luiken. De man zei helemaal niets en vertrok lijkbleek aan wal en wij begonnen weer langzaam adem te halen.
Nog maanden heeft de Forel met een scheve masttop rondgevaren met alleen het toplicht vernieuwd en gesteld.
Groetjes Ed
Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".
-
ed bartels
verhalen van toen.
hier nog even Ed. Ik las net dat verhaal waar uit de doeken werd gedaan hoe de ruimen werden geopend, keggen, schalklatten en beamsen en zo. Ik heb daar nog een viltstift-tekening van liggen die al eerder bij Jos Komen geplaatst werd onder Schilderijen van Ed. Maar ik zou niet weten hoe ik die zou moeten plaatsen .Per e-mail sturen naar een van jullie?
En dat jullie het plaatsen. Past als illustratie uitstekend bij de verhalen.
Ik hoor het wel?
Gr. Ed Bartels
En dat jullie het plaatsen. Past als illustratie uitstekend bij de verhalen.
Ik hoor het wel?
Gr. Ed Bartels
-
Compas
Sorry; even als gast want ben mijn paswoord "een klein beetje kwijt"
Hallo Ed,
Ik wil toch even een kanttekening plaatsen bij de eerste tekening.
Luiken dicht- of openleggen gebeurde "tussen de mannen door" dus één man op de voorliggende sectie en de andere op de achterliggende sectie dan wel met de voeten/tenen op de beams als die sectie nog open lag.
Zoals jij het tekent moet de achterste man het luik onhandig "om zichzelf heen" manoevreren en daar krijg je een erg pijnlijke rug van.
Voor de veiligheid is het natuurlijk een ander verhaal maar in de praktijk ging het dus zoals ik beschrijf.
Verder ontbreekt een zgn "blind schild" ; dat is een vlak schild halverwege de luikensectie tussen de twee kraagschilden ter ondersteuning
Voor de goede orde:
Schilden en beams zijn hetzelfde en ik heb ze ook wel scheerstokken horen noemen
Groeten,
Bert de Boer
Hallo Ed,
Ik wil toch even een kanttekening plaatsen bij de eerste tekening.
Luiken dicht- of openleggen gebeurde "tussen de mannen door" dus één man op de voorliggende sectie en de andere op de achterliggende sectie dan wel met de voeten/tenen op de beams als die sectie nog open lag.
Zoals jij het tekent moet de achterste man het luik onhandig "om zichzelf heen" manoevreren en daar krijg je een erg pijnlijke rug van.
Voor de veiligheid is het natuurlijk een ander verhaal maar in de praktijk ging het dus zoals ik beschrijf.
Verder ontbreekt een zgn "blind schild" ; dat is een vlak schild halverwege de luikensectie tussen de twee kraagschilden ter ondersteuning
Voor de goede orde:
Schilden en beams zijn hetzelfde en ik heb ze ook wel scheerstokken horen noemen
Groeten,
Bert de Boer
-
R.Konigers
- Berichten: 1030
- Lid geworden op: 30 dec 2004 23:35
Een reis zonder zeekaarten......
De Noordstad moest ergens laden in Z-Frankrijk voor Patras (Gr)..aldaar
zou in de Franse haven ook de bestelde zeekaarten van de Golf van Patras moeten arriveren...maar helaas geen kaarten. De ouwe neusde wat in de haven rond en zag daar een oude Griek liggen...hij aan boord gestapt en uitgelegd wat de bedoeling was..een kaart kon hij niet krijgen
maar mocht wel de belangrijkste punten overtekenen. Met een kladje weer terug naar de Noordstad..we hadden in ieder geval iets...
de reis liep voorspoedig..maar dichter bij de Griekse kust was het best wel een beetje zweten...totdat we werden opgelopen door een ander schip..even radiocontact opgenomen,,waar hij heen moest...ja hoor .naar het kanaal van Corinthe..zijn we daar maar achteraan getuft..totdat we bij Patras er achterweg konden draaien. En dit alleen maar met een kladje, een richtingzoeker , instinct en een beetje geluk. Of de reder wel of niet de kaarten ooit had besteld zijn we nooit achtergekomen.
De Noordstad moest ergens laden in Z-Frankrijk voor Patras (Gr)..aldaar
zou in de Franse haven ook de bestelde zeekaarten van de Golf van Patras moeten arriveren...maar helaas geen kaarten. De ouwe neusde wat in de haven rond en zag daar een oude Griek liggen...hij aan boord gestapt en uitgelegd wat de bedoeling was..een kaart kon hij niet krijgen
maar mocht wel de belangrijkste punten overtekenen. Met een kladje weer terug naar de Noordstad..we hadden in ieder geval iets...
de reis liep voorspoedig..maar dichter bij de Griekse kust was het best wel een beetje zweten...totdat we werden opgelopen door een ander schip..even radiocontact opgenomen,,waar hij heen moest...ja hoor .naar het kanaal van Corinthe..zijn we daar maar achteraan getuft..totdat we bij Patras er achterweg konden draaien. En dit alleen maar met een kladje, een richtingzoeker , instinct en een beetje geluk. Of de reder wel of niet de kaarten ooit had besteld zijn we nooit achtergekomen.
Die goeie ouwe tijd?.
Te alhier staat een bankje langs de Amer. Een bankje waar het praetvolk iedere middag omstreeks pikheet tesamen komt. Als je daar als import Brabo tussen zit dan is het soms moeilijk te volgen maar evenzo zijn de verhalen smakelijk en dan met name als het over de stroperij gaat. Vroeger ja vroeger kon dat nog allemaal.
Een ex wtk kustvaart is daar ook altijd aanwezig en zo kwam het verhaal over "VROEGER".
Wat vroeger zei Jan gisteren. Mooie tijd hoor en als je de verhalen hoort zou je het haast gaan geloven aldus Jan.
Met zijn vieren ergens weg gepropt in het achter schip met de roerkoning door de hut, bouten op een wc die geen terugslagklep had en dan met windkracht 9. Eten afgepast tot de laatste gram uitgeknepen. Een strooienzak als matras. Een douche met zijn allen. Je wasje in een zinken emmer op de kombuiskachel. In de haven het licht uit om 21.00.Als je verlof wilde dan moest je de zak nemen. Tijd voor tijd regelingen. Glijend en glibberend door een slecht geventileerde vetput. Nee mooie tijd zei Jan.
Ergens kon ik hem geen ongelijk geven. Toch ben ik benieuwd hoe jullie op die tijd terug zien?
Huug
Een ex wtk kustvaart is daar ook altijd aanwezig en zo kwam het verhaal over "VROEGER".
Wat vroeger zei Jan gisteren. Mooie tijd hoor en als je de verhalen hoort zou je het haast gaan geloven aldus Jan.
Met zijn vieren ergens weg gepropt in het achter schip met de roerkoning door de hut, bouten op een wc die geen terugslagklep had en dan met windkracht 9. Eten afgepast tot de laatste gram uitgeknepen. Een strooienzak als matras. Een douche met zijn allen. Je wasje in een zinken emmer op de kombuiskachel. In de haven het licht uit om 21.00.Als je verlof wilde dan moest je de zak nemen. Tijd voor tijd regelingen. Glijend en glibberend door een slecht geventileerde vetput. Nee mooie tijd zei Jan.
Ergens kon ik hem geen ongelijk geven. Toch ben ik benieuwd hoe jullie op die tijd terug zien?
Huug
-
Jan van der Doe
- Berichten: 8531
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
- Locatie: Fergus, ON
- Contacteer:
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Die strozak kon me niet schelen; ik sliep als een overledene en als er iemand van boord ging, werd zijn strozak over de muur geflikkerd en kwa er een nieuwe.
Ik heb altijd prima te eten gehad en die douche met zijn allen was ook niet zo erg. Een groter probleem was om daar ook warm water uit te krijgen, zelfs later, op veel modernere schepen. Maar dan sleurde ik een wasketel met warm water de douche in en nam een leeg blikkie en ging me gewoon mandiën zoals ik dat bij de KPM had geleerd.
Maar dat schijthuis, daar had de man gelijk in. Allemensen...
Er zat wel een terugslagklep in, met een groot handel, dus als het niet te erg was, dan zat je te kakken en intussen aan de handrem te trekken. Maar was het echt slecht weer en stampte je zwaar, dan ging dat niet meer. Nu zat er ook een sfalsuiter op die poepdoos en die draaide je dan dicht. Maar die sloot nooit helemaal feilloos af: die stond dan een beetje te blazen en te spetteren, maar dat nam je voor lief. na afloop de kont wassen - met koud water, dat spreekt.
Maar dan kwam het grote moment: op het juiste moment zo snel mogelijk die afsluiter opendraaien, op het moment dat de kont omhoog begon te komen waarop de handel eruit gezogen werd en dan snel weer dicht. Ging dat niet helemaal goed, dan kon de stront tegen het onderdeks zitten.
Dat waren leuke tijden, mensen.
Maar ja, je wist toch niet beter? En het goede, het mooie overheerste toch. Nee, ik had het ook niet willen missen.
Ik heb altijd prima te eten gehad en die douche met zijn allen was ook niet zo erg. Een groter probleem was om daar ook warm water uit te krijgen, zelfs later, op veel modernere schepen. Maar dan sleurde ik een wasketel met warm water de douche in en nam een leeg blikkie en ging me gewoon mandiën zoals ik dat bij de KPM had geleerd.
Maar dat schijthuis, daar had de man gelijk in. Allemensen...
Er zat wel een terugslagklep in, met een groot handel, dus als het niet te erg was, dan zat je te kakken en intussen aan de handrem te trekken. Maar was het echt slecht weer en stampte je zwaar, dan ging dat niet meer. Nu zat er ook een sfalsuiter op die poepdoos en die draaide je dan dicht. Maar die sloot nooit helemaal feilloos af: die stond dan een beetje te blazen en te spetteren, maar dat nam je voor lief. na afloop de kont wassen - met koud water, dat spreekt. Maar dan kwam het grote moment: op het juiste moment zo snel mogelijk die afsluiter opendraaien, op het moment dat de kont omhoog begon te komen waarop de handel eruit gezogen werd en dan snel weer dicht. Ging dat niet helemaal goed, dan kon de stront tegen het onderdeks zitten.
Dat waren leuke tijden, mensen.
Maar ja, je wist toch niet beter? En het goede, het mooie overheerste toch. Nee, ik had het ook niet willen missen.
-
Evert Sikkema
- Berichten: 3526
- Lid geworden op: 31 dec 2004 08:19
- Locatie: Noord Holland
Ik heb niet gevaren, maar ik denk dat je toen ook geen vergelijkingsmateriaal had, dat het anders kon. Misschien degenen die op passagiersschepen voeren of op vrachtschepen van de grote vaart?????
Wij hadden thuis ook een poepdoos (privaatton met een deftig woord).
Je veegde je af met stukjes krantenpapier. En die ton stond bij ons in de schuur ("het hok" zoals ze in Friesland zeggen, want alleen een boer heeft een schuur (skuorre)). En in zo'n hok (of een apart houten "stilletje" dat in het Fries húske heet) was het 's winters ook geen pretje.
Wij moesten ongeveer 10 meter buitenom om er te komen.
De ton werd één keer per week verwisseld voor een lege ton. Werd de ton in de loop van de week te vol dan moest je het "afromen" en dat werd dan in een gat in de tuin gedeponeerd (prima voor de bloemkolen of de rabarberplanten).
Maar klagen deed je niet, want iedereen in het dorp (de notabelen uitgezonderd) verkeerde in dezelfde situatie.
Ik heb dat tot mijn 22ste meegemaakt.
groeten
Evert Sikkema
Wij hadden thuis ook een poepdoos (privaatton met een deftig woord).
Je veegde je af met stukjes krantenpapier. En die ton stond bij ons in de schuur ("het hok" zoals ze in Friesland zeggen, want alleen een boer heeft een schuur (skuorre)). En in zo'n hok (of een apart houten "stilletje" dat in het Fries húske heet) was het 's winters ook geen pretje.
Wij moesten ongeveer 10 meter buitenom om er te komen.
De ton werd één keer per week verwisseld voor een lege ton. Werd de ton in de loop van de week te vol dan moest je het "afromen" en dat werd dan in een gat in de tuin gedeponeerd (prima voor de bloemkolen of de rabarberplanten).
Maar klagen deed je niet, want iedereen in het dorp (de notabelen uitgezonderd) verkeerde in dezelfde situatie.
Ik heb dat tot mijn 22ste meegemaakt.
groeten
Evert Sikkema
-
Roy-
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, praatje poep gaat er altijd in !!!.
We werden met z'n tweeen afgelost. Dat was op de "Smit Lloyd 4" in de Golf van Suez. Nu lagen we in het El Morgan Field nabij de Sinai woestijn, ( dat toen tijdelijk in Israelische handen was), dus aan de oostzijde van de Golf. Wij moesten naar Ras Sukheir wat aan de westzijde lag.
We werden vervoerd met de "Gulf Fleet No 4". Er zat een Schotse kapitein op en een Chileense stuurman. Van de rest weet ik het niet meer.
Die Ouwe ging naar beneden en wij bleven bij de stuurman in die tuiventil zitten. Zo langzamerhand werd de koers om de noord verlegd. Nu hadden wij niet alle tijd daar we het vliegtuig moesten halen.
Heel voorzichting informeerde ik bij de stuurman of we misschien eerst nog iets in het July Field op moesten halen, alvorens we naar de base zouden varen.
Dat bleek niet het geval te zijn. In zeer gebrekkig Engels werd uitleg gegeven waarom deze koerswijziging noodzakelijk was.
"Ze capitain is sitting on the toilet and ze valve do not close very properly. So if ze ship is to much moving, ze captain wil have his own shit into his neck !".
En inderdaad, na verloop van tijd kwam die Ouwe weer boven en werd de koers weer om de west verlegd.
Kijk, dat zijn nu leuke dingen voor de mensen.
m.v.g. Roy
We werden met z'n tweeen afgelost. Dat was op de "Smit Lloyd 4" in de Golf van Suez. Nu lagen we in het El Morgan Field nabij de Sinai woestijn, ( dat toen tijdelijk in Israelische handen was), dus aan de oostzijde van de Golf. Wij moesten naar Ras Sukheir wat aan de westzijde lag.
We werden vervoerd met de "Gulf Fleet No 4". Er zat een Schotse kapitein op en een Chileense stuurman. Van de rest weet ik het niet meer.
Die Ouwe ging naar beneden en wij bleven bij de stuurman in die tuiventil zitten. Zo langzamerhand werd de koers om de noord verlegd. Nu hadden wij niet alle tijd daar we het vliegtuig moesten halen.
Heel voorzichting informeerde ik bij de stuurman of we misschien eerst nog iets in het July Field op moesten halen, alvorens we naar de base zouden varen.
Dat bleek niet het geval te zijn. In zeer gebrekkig Engels werd uitleg gegeven waarom deze koerswijziging noodzakelijk was.
"Ze capitain is sitting on the toilet and ze valve do not close very properly. So if ze ship is to much moving, ze captain wil have his own shit into his neck !".
En inderdaad, na verloop van tijd kwam die Ouwe weer boven en werd de koers weer om de west verlegd.
Kijk, dat zijn nu leuke dingen voor de mensen.
m.v.g. Roy
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Dat is een héle mooie, Roy. 
Ja, praatje poep, maar het is ook eigenlijk het enige waar ik op die ouwe, kleine schepen nooit aan heb kunnen wennen. Voor al het andere was altijd wel een oplossing, maar het was of dat snuivende schijthuis, of aan dek op een emmer gaan zitten en dat was dus niet echt een alternatief.
Ach, daar word je hard van, zeiden ze dan.
.
Ja, praatje poep, maar het is ook eigenlijk het enige waar ik op die ouwe, kleine schepen nooit aan heb kunnen wennen. Voor al het andere was altijd wel een oplossing, maar het was of dat snuivende schijthuis, of aan dek op een emmer gaan zitten en dat was dus niet echt een alternatief.
Ach, daar word je hard van, zeiden ze dan.
.