Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

van: www.kustvaartforum.com
Ko de Bruijn

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ko de Bruijn »

Ja, de tug Saba was dus een zuster van de Statia, ik kreeg niet zo´n favoriete indruk van de Delta werf. Vrij primitief allemaal. Het hutje van de gezagvoerder was een pijpelaadje, maar never mind, er waren andre dingen om je aan te ergeren. Dus de tug Statia is zo rond 1986 op de rotsen geklapt, terwijl ze voor anker lag. Ja, ik denk dat we met de ALM niet direkt naar Saba gingen, moet wel via St. Maarten en Winair geweest zijn. Volgende aflevering, toen daar als kapitein op de Friesland, een haven sleepboot gebouwd voor IJmuiden, niet de tropen. Moet eerst een zak nieuwe pruimtabak inslaan. Op het onderwerp Berging waar de hete stories van Eef opstaan, heb ik ook een slap verhaaltje neergezet, voor het geval dat er iemand was die in slaap gezeurt moest worden. Ko.
eefh
Berichten: 353
Lid geworden op: 31 dec 2004 09:57
Locatie: maassluis

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door eefh »

Prima verhaal Ko,we kunnen weer gerust wacht te kooi houden,de brug is goed bezet
groeten
Eef
luctor et abortus(ik worstel en drijf af)
Ko de Bruijn

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ko de Bruijn »

Nou, als die Saba en Statia van 1982 waren, leek het er niet op. Ik dacht op een dertig jaar ouwe praam te zitten. Uitgewoond, verwaarloosd. Die cummings snellopers waren ook aan onderhoud toe. Hele kleine motortjes vergeleken met de grote kasten die op de Friesland stonden. Werkspoor.
Niks kreeg onderhoud daar, en de antiliaanse bemanning had het ook vaak te druk met dominoes. Later op de Friesland kreeg ik twee Flippen in de MK, nou, dat was een hele verademing. Alles is relatief, in het land der blinden is éénoog koning, zei Pa altijd. En hij had het ook wel es over een kinderhemd, dat kort en bescheten zou zijn. Ik heb net een verse pruim ingeschoren, dus daar gane me.
De Friesland was best een mooie boot, maar na een tijd in de west, in St.Eustatius, in time charter bij de Amerikanen die een olie terminal hadden daar, wou het allemaal niet zo lekker meer. Hier een waslijst van klachten!
Ik weet gewoon niet waar te beginnen, lange lijst.
Om te beginnen was de brug een aquarium, van boven tot onder glas. In de tropen moet de airco erg hard trekken, om dat beneden de 35ºC te houden!
Ah, klein detail, toen ik er op zat als kappie, deed de airco het niet. J ekon ook geen raam openzetten. Alleen de deur kon open, ja, dat haalt je boer koekoek, hoe kom je er anders in en uit. Het was net een oven, en ik was de kip. Tot overmaat van ramp had één van de Werkspoor motoren een lek spoelkanaal, dat dus vol water stond. Die motor konden we alleen half of minder gebruiken. Wel kwam er een enorme zwarte wolk uit het kontje waar de uitlaat zat. Met de open deur was dat wel lekker, mijn snotlap werd dan ook pikzwart als ik mijn gok snoot. Mijn hutje aan SB had dus ook geen airco, dus liet ik de partijspoort open, maar wat weet je, de uitlaat van de hulpmotor zat daar vlak onder.
We hadden een paar keer een reis naar San Juan Puerto Rico, met een geladen barge er achter, met zo´n 3000 ton olie ofzo. De autopilot deed het niet. We hadden azimuth props, die 360º in de rondte konden dus, van een japans merk, Nagasaki ofzo. Maar die bediende met een klein joy stikkie.
En daar stuurde je ook mee. Ik had het gaquw door, en zat dan 12 uur per dag op mijn stoel, met een klein schroevedraaiertje, af en toe een piepklein tikkie tegen die joy stick, boekie er bij, benen omhoog, af en teo een blik op het magneteisch kompas, en we kwamen nooit meer dan tien graden uit de koers. Ging ik van wacht, dan kwamen de antiliaanse jongens boven, en dan hoorde ik het wel aan de sleepdraad, die steeds hard van boord naar boord schoof. Je zat tussen twee kasten in, op een stonden de handels voor de motoren, aan de ander stond de joystick. En verder een heel assortiment van knoppies, dat moet je net hebben op een slingerend schip, als je per abuis met je elleboog een knoppie indrukte, dan gebeurde er wat, een raket naar de maan of erger. Dus ik had de gevaarlijkste knopjes bedekt met lege doppen. De achterwinch, waar de sleepdraad op stond, ging een keer uit zichzelf uitvieren, dat was leuk. Later hoorde ik van de wal machinist, O ja, dat gebeurt af en toe. Dus hele draad uitstomen, en er weer opwinden. Dat was niet zo makkelijk. De voorwinch gebruikten we dus met het meren en afmeren van tankers. Die zou ik een keer doorsmeren, maar er waren verschillende smeernippels die het niet deden. Er kwam een tijd dat ik alles maar op zijn beloop liet, en de dagen aftelde. Gelukkig was er op St.Eustatius een grote bibliotheek, met duizenden boeken, van Plato to Godfried Bomans, van jullie belasting centjes. Nou is het zo, dat Antillianen en latijns-amerikanen geen lezers zijn, dus was ik zo´n beetje de beste en enige klant. Afgezien van een paar Nederlandse onderwijzers die daar zaten.
Een boek per dag was ongeveer wel mijn quota. Alleen over Plato deed ik langer. Als we op het eiland lagen, was er dus geen stuurman aan boord, en lag ik 24 uur per dag iedere dag stand by. Ik moest dus constant luisterwacht houden op kanaal 9. Maar daar zaten de lokale jongens ook op, onafgebroken geschreeuw in het lokale patois of papiamiento. En de luidspreker in mijn hut had geen volume knop. Ik hoop dat jullie je daar een voorstelling van kunt maken. Volgende keer gaan we de reis op, en verliezen we de verbinding met de sleep.
Ko de Bruijn

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ko de Bruijn »

Met de Wijsmuller sleepboot Friesland van Sint Eustatius naar Puerto Rico. Ik zat nog op de Saba, maar mocht een reisje als stuurman mee op de Friesland met een Nederlands kapiteintje die in Singapore woonde. We spreken van 1989. Van varen met die joystick and de twee Z- thrusters had hij helaas niet veel kaas gegeten. Ik ook niet, want ik had het nog nooit gedaan.
We maakten vast aan de barge die daar bij de olie terminal lag, en gingen welgemoed op reis, zelfs nog een Nederlandse machinist ook, Erik Senior, die nog op Curacao woont. Maar ´s nachts ik denk op mijn wacht, 0-6, brak de verbinding met de olie barge. Aan de bak zit een bridle van staaldraad, monkey face, en dan een voorloop van polyprop ofzo. Die was kuis verrot. Wie is daar verantwoordelijk voor??? De bargemaster op Statia zeiden van de sleepboot, maar wij dachten dat zij dat moesten zijn. Afijn, ik was er pas. Ik stond erbij en keek er naar. De boordlichten op die barge deden het ook niet, dus werd het moeilijk. Ik ben toen heen en weer gaan varen, een kwartier koers dit, en daarna een kwartier koers dit plus 180º Ik heb de kapitein niet geroepen, want het was gewoon een kwestie van daglicht afwachten. Erg goede echo op de radar gaf die bak niet, laag in de golven.
Net voor daybreak komt die ouwe boven, GROOT PANIEK! Gelijk gebeld met de bazen op Sint Eustatius, en die zouden een vliegtuig sturen. En toen werd het licht, en de bak lag vlak bij ons te dobberen. Ik ben toen nog in zee gesprongen, om zo een verbinding proberen te maken, want het wou maar niet lukken, die man kon niet met die boot varen. Nou, het zwemmen was best leuk, maar ik kon het ook niet voor elkaar krijgen. Later na veel modderen kregen we toch de reserve sleeptros op de bak te pakken, en werd de reis voortgezet. Later heb ik zelf op de Friesland als kappie gezeten, en die Z-drive was verrekte goed om met een bak op de heup te werken. Maar zonder auto pilot de reis op, was zwaar klooie. (taalgebruik gekuist)
Ik heb later nog een reisje gedaan naar Antigua, met een Antiliaanse stuurman. Ik dacht als hij op wacht is, kan ik nog ff een paar uur slapen, maar nee, hij riep me steeds boven, captain, we gaan te hard, en komen te vroeg aan, nou, dan geef je minder gas, of vaar je een rondje. Dus om vijf uur ´s morgens was ik niet in een al te fraai humeur. We hadden een barge met zo´n 3000 ton bunker voor de powerstation in Antigua. Nou, we lagen dus voor de rede van St. Johns, en ik roepen op de VHF, maar geen sjoege, niemand gaf antwoord. Ik had een hele goede detail kaart van de kust aan boord, dus ik dacht zo, geen loods, dan doe ik het zelf effe. Een paar uur rustig varen tussen de riffen vlak langs de kust, geen probleem. Alleen de radar was een rivier radar in kilometers, en de kaart was in mijlen en cables. Toch handig zo´n calculatortje. 1 mijl is 1852 m, give en take een meter. Ik had overal de passeer afstanden ingetekend, en het ging prima. Alleen het laatste stukje, vlak voor het powerstation, was een twijfelgeval. Er lag een boeitje ter grootte van een leeg verf blik, en langs welke kant moeten we nu? Heel stapvoets, maar we kwamen wel in de prut vast.
En de barge vaart dan toch door, die rotzak, maar omdat we bijna geen vaart hadden, was er niks in de weg. bij de powerstation aangekomen kreeg ik op mijn donder, ik had op de loods moeten wachten, en ik hoefde nooit meer terug te komen op Statia. Gut, wat jammer, ik had het net zo naar mijn zin, zie vorig bericht. De havendienst in Antigua werkt zeker alleen van 0800 tot 1130, dan eten en slapen tot 1500 uur, en dan om 1700 weer naar huis. je moet Caribies denken.
Norway13
Berichten: 15
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:20
Contacteer:

Rederij O.H. Meling

Bericht door Norway13 »

1974 De Blauwe Tulp
De Rode en Gele tulp laden in Flekkefjord.jpg
De Rode en Gele tulp laden in Flekkefjord.jpg (49.45 KiB) 4179 keer bekeken
Na m'n laatste trip op de Oost Vlieland besloot ik weer naar school te gaan, de zeevaartschool voor m’n VD.
in de vet put.jpg
in de vet put.jpg (43.35 KiB) 4179 keer bekeken
Als student had ik het niet breed en om toch aan de broodnodige centjes te komen deed ik af en toe een aflosreisje tijdens de vakanties.
De eerste was de Blauwe Tulp van de Noorse reder O.H. Meling. Deze voormalige Oost Duitse vrachtschepen voeren uitsluitend met steentjes vanuit Noorwegen (Flekkefjord) naar Duitsland voor de nieuwe autowegen. Daar waar een kade beschikbaar was werden we heen gestuurd, zo konden we terecht komen in Emden, Willemshaven, Bremerhaven of Cuxhaven.
De schepen kwamen uit eind jaren 60 en waren dus best wel wat nieuwer dan ik gewend was. Veel nieuwe zaken zaten er aan boord, zoals een bielswater olie afscheider (ja, toen al, helaas wel Russisch….). Keramische afdichtingen op de ballastpompen en wel 3 hulpmotoren.

De infrastructuur in de machinekamer was een regelrechte ramp, Russische naamplaatjes, sommige afgeplakt en de Engelse vertaling hier en daar er overheen geplakt (en maar gokken dat het ook –een beetje- was dat je dacht dat het was…..
Een jet afzuigsysteem op het ruim wat nauwelijks werkte….. Maar na enig uitzoekwerk kreeg ik dat spul toch aan de praat…, en petje af, het werkte als een tierelier, stenen incluis werden er gewoon doorheen gejaagd. Nieuwigheidje, ben het later nooit meer tegen gekomen op coasters, maar kon het later wel mooi toepassen bij Heerema, dankzij de Russen!

De kapitein en stuurman waren Nederlanders, de meester een Pool en Kaapverdische bemanning. Die Pool kon het slecht met me vinden, temeer daar hij me echt voor alles m’n kooi uithaalde en ik daar af en toe geen zin in had. Was hij wel machinist?

Die steentjes laderij ging behoorlijk snel en als je niet op paste moesten ze stoppen omdat je met ont-ballasten achter begon te lopen, dat was onze eer tena vanzelf, behalve als onze Pool wacht had, geheid dat van de kant gemekkerd werd omdat de band weer langzaam aan of erger, stop moest. Dat kon geen fles jenever goed maken!
Die ouwe had gevraagd of ik niet een oogje in het zeil wilde houden tijdens laden, dat was geen goed idee want toen ik tijdens onze Pool z'n wacht de trap af kwam glijden rook hij onraad.... Op het eind van het liedje kwam hij ook nog achter me aan met een 18" Baco, ik moest dekking zoeken in het stuurhuis..... Daarna mocht ie naar huis….
De Blauwe Tulp, wachten op plaats in Willemshavne.jpg
De Blauwe Tulp, wachten op plaats in Willemshavne.jpg (55.85 KiB) 4179 keer bekeken
Toch was het wel een goeie leerschool. Je moest leidingen en kabels volgen om te zien waar ze voor waren of dienden. Ook was het de eerste machinekamer waar meer dan 1000pk in stond, nl een MWM 4t, 6 cyl. 1100pk’s. Toch net iets indrukwekkender dan die Deutzen van rond de 1000pk, die qua bouwvorm volgens mij bedoeld waren voor, of ontwikkeld op, Duitse U boten.
Erg veel elektra, heel veeeel…. OK, nog wel 110V gelijkstroom, maar een prima oefenterrein voor later. Relais overal waar je ze maar kon bedenken, hele kasten vol. Het mooiste vond ik wel de Ward Leonard stuurinrichting. Op school in IJmuiden van meester Klomp (ex KNSM-machinist, een pracht-kerel!) hier nog uitgebreid les over gehad en ook zelf een proefopstelling kunnen maken, vond ik altijd leuk om te doen dat geëxperimenteer.
alarm zonder draadje....jpg
alarm zonder draadje....jpg (47.09 KiB) 4179 keer bekeken
Ook zat er een "degelijke" alarminstallatie voor smeeroliedruk, koelwater temperatuur en bilge nivo aan boord.... en als één daarvan afging was het hele schip ook echt wakker, overal hingen er toeters en bellen, helaas ook in mijn hut, vlak bij m'n kop-end...., maar die had ik heel snel zonder draadje.....

Een beetje vervelende anekdote heb ik nog wel.
Weer eens in een Duitse haven om te lossen moest ik de radar controleren, maakte raar geluid en stokte af en toe. Ik omhoog via zo’n laddertje in de mast. Daarachter zat wat ruimte en ik kwam prompt een paar sloffen sigaretten en flessen drank tegen. Enfin, ik vond dat prima want we wisten zelf ook wel van wanten….
Kom ik bij die radar en had al snel door waar het euvel aan kon liggen, volgens mij stond de tandwielkast droog. Maar hoe dat ding te inspecteren? Ik weer naar beneden om te kijken of er een instructieboekje ergens bij die ouwe lag waar op dat moment ook de Duitse custom’s de boel aan het doornemen waren. Vraag ik ff tussendoor of die ouwe een boekje van de radar had, kijkt één van die groenpetten op en vraagt in slecht Nederlands wat er met de radar is…. Ai, dacht ik, dit gaat niet goed dus probeer ik de boot af te houden, maar je raad het al, groenpet wilde met me mee naar boven, want hij was toevallig radarmonteur geweest….. Nou daar sta je dan met een mond vol tanden en na de confiscatie van de drank en sigaretten had ik bij de jongens wel iets uit te leggen vanzelf…. Vonden ze niet echt geslaagd en het was dat we op goede voet leefden anders had het vast een potje matten geworden…
M'n Meisje in Hansholm stappen....jpg
M'n Meisje in Hansholm stappen....jpg (51.63 KiB) 4179 keer bekeken
Het waren best wel saaie ritjes maar ik vond het wel een mooi avontuur en kon het met de rest van de bemanning ook prima vinden. Het waren wel leuke reisjes om m'n meisje mee te nemen die tegen die tijd ook in m'n leven gekomen was.

Spec’s De Blauwe Tulp, https://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=1610
Ben
Berichten: 10399
Lid geworden op: 31 dec 2004 16:46
Locatie: Goutum

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ben »

"Norway", een prachtig verhaal over je belevenissen op De Blauwe Tulp. Zij en haar zusterschepen De Gele Tulp, de Rode Tulp en de Paarse Tulp waren er 4 uit een serie van meer dan 30 zusterschepen die in de jaren 1962 - 1967 zijn gebouwd op de Hongaarse werf Angyuaföldi Gyaregyseg in Boedapest. Opdrachtgevers waren rederijen in de Oostbloklanden en Noorwegen.
In 1973 kwamen 4 onder de vlag van de Nederlandse Antillen, zij waren eigendom van White Star Shipping & Trading Corporation N.V., St. Maarten en hadden als manager O.H. Meling, Stavanger, Norway.
de blauwe tulp 1967 ex petro emerald ex petro nic.jpg
de blauwe tulp 1967 ex petro emerald ex petro nic.jpg (216.47 KiB) 4048 keer bekeken
de gele tulp 1968 ex petro emerald ex petro nic.jpg
de gele tulp 1968 ex petro emerald ex petro nic.jpg (225.4 KiB) 4048 keer bekeken
de rode tulp 1967 ex petro ex petro ruby.jpg
de rode tulp 1967 ex petro ex petro ruby.jpg (248.27 KiB) 4048 keer bekeken
de rode tulp 1967 ex petro ruby ex petro prince.jpg
de rode tulp 1967 ex petro ruby ex petro prince.jpg (259.08 KiB) 4048 keer bekeken
Wie er nog een foto van de Paarse Tulp?
Norway13
Berichten: 15
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:20
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Norway13 »

Ahh..., mooie foto's van die Tulpen...!
Thxs.
Norway13
Berichten: 15
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:20
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Norway13 »

1975 De Blauwe Tulp (2)

Na het Noord Nederland avontuurtje, zat een goed half jaar later de Noorse reder weer achter me aan. Of ik a.u.b. nog eens een aflosreisje op de Blauwe Tulp wilde maken. Nou…., niet echt maar als vakantiereisje, vooruit maar.
Het werden zowat 4 maanden, 4 gedenkwaardige maanden na later zou blijken....
lol met de stuurman....jpg
lol met de stuurman....jpg (73.93 KiB) 4029 keer bekeken
Wat weer een goeie ploeg hadden we aan boord. We begonnen met kapitein Broekamp uit Drenthe die ik later ook weer tegen zou komen bij Heerema. Meester Harry uit Amsterdam, wat een ouwe rot in het vak, dat was wel ff anders dan die Pool van de eerste reis en een uiterst sympathieke stuurman ergens uit Zeeland vandaan. De rest was zoals gebruikelijk Kaapverdisch.
Kreeftepoten in ruil voor fles Wodka.jpg
Kreeftepoten in ruil voor fles Wodka.jpg (58.82 KiB) 4029 keer bekeken
We voeren af en aan met steentjes en an passant namen we nog een paar dozen Wodka ook mee naar Noorwegen waar goed geld voor betaald werd. Tot een andere Tulp gepakt werd met 50 dozen in het ruim, toen werd het te link, dus even een tandje minder...! Maar nog wel een flesje voor de loods die hiervoor in ruil een plastic tas kreeftepoten gaf die we heerlijk opsmikkelden onder het genot van een Noors 2% øl.
Blauwe Tulp machinekamer 2.jpg
Blauwe Tulp machinekamer 2.jpg (53.18 KiB) 4029 keer bekeken
Qua onderhoud was het niet echt top, de Tulpen moesten voor zo weinig mogelijk zoveel mogelijk steentjes varen. Maar we wisten het draaiend te houden, tot het moment waarop de machinekamer snel volstroomde met koud, zout water en we niet bij machte waren het er weer net zo snel (of sneller) uit te krijgen. Koelwaterleiding voor de koeler stuk. Later bleek dit een “koperen” leiding te zijn waar zoutwater door geperst werd, geen ideale partners…. Op z’n Hongaars zullen we maar denken.
Op films van onderzeeboten zie je dan dat ze er een noodpijp omheen zetten maar die hadden we niet en zou toch niet passen precies in de bocht, wel repen rubber, touw met klossen en slangklemmen…. Echt afdoende was dat niet. De pomp die ons moest helpen, of beter "redden", deed niets, keramische pakking stuk. Maar meester Harry wist wel hoe hij dat moest oplossen! Even opkoken en dan plaatsen. We stonden inmiddels tot onze knieën in het water en het werd spannend om de hoofdmotor te laten draaien, maar daar zat ook nog een lenspomp aan vast dus de beslissing om hem te stoppen zou desastreus geweest zijn… Net op tijd kregen we de ballast pomp weer werkend en zakte het water…. Dat was kantje boord. Meester Harry en ik gaven elkaar een “High Five” en namen er een goeie borrel op!

Maar dan, enkele weken later….
Brand in de machinekamer. Paniek.
Brand Blauwe Tulp 2.jpg
Brand Blauwe Tulp 2.jpg (56.61 KiB) 4029 keer bekeken
De toenmalige aflos-meester V kwam met ernstige verwondingen uit de machinekamer. Totale paniek aan boord en zonder enige coördinatie dreven we ergens voor de Noorse kust in het donker rond. Bij het overboord zetten van de Dinghy zijn 2 opvarenden verdronken, die sprongen er in paniek achteraan.
kranteknipsel uit mijn plakboek Blauwe Tulp.jpg
kranteknipsel uit mijn plakboek Blauwe Tulp.jpg (83.43 KiB) 4029 keer bekeken
Ook ik zelf moest even bijkomen en goed nadenken wat te doen, luiken en deuren dicht, brandstofsnelafsluiters dicht getrokken en ik dacht de CO2 flessen te hebben leeg geblazen.
Brand Blauwe Tulp 1.jpg
Brand Blauwe Tulp 1.jpg (52.74 KiB) 4029 keer bekeken
De luiken van de machinekamer op het sloependek na enige tijd geopend om te kijken of er nog wat gebeurde daar beneden. Nadat er geen vuur meer te bespeuren was toch maar e.e.a. checken en kijken of we licht in de duisternis konden krijgen. Met een zaklantaarn naar beneden en dat was best scarry…., alles zwartgeblakerd en onder de roet en het stonk er naar de diesel en brand. Wat een rare ervaring was dat. ’t Ja wat is wijsheid? Wat ik kon zien van de electrakabels en de hoofd-schakelkast "leken" die nog wel in redelijke staat. Alle diesel-snelafsluiters had ik ook dicht getrokken dus eerst maar eens kijken waar de afsluiter voor de hulpmotoren ergens zat en dan een hulpmotor aan de praat zien te krijgen voor wat licht.
Lagen we eerst in het donker alleen te dobberen, na ons noodsignaal werden we in no time omringt door de halve NAVO vloot, die was toevallig ook in de buurt aan het oefenen.
Die arme meester moest plaatsnemen in de inmiddels achter ons aan hangende Dinghy om door een helikopter opgepikt te kunnen worden, ze durfden hem niet van het dek af te hijsen ivm de "mastjes".. Dat was geen pretje om hem daar in te krijgen en voor hem al helemaal geen pretje met die wonden in het zoute water te moeten. Later heb ik hem nog wel eens opgezocht in het ziekenhuis in Haugesund.
Blauwe Tulp wordt dok in gesleept.JPG
Blauwe Tulp wordt dok in gesleept.JPG (78.01 KiB) 4029 keer bekeken
De Blauwe Tulp werd op sleeptouw genomen door de gearriveerde sleepboot en ergens bij een klein werfje in de buurt van Stavanger afgemeerd. Reparatie en schoonmaak duurde zo’n 8 weken waarvan ik een deel in het Zeemanshuis in Stavanger heb doorgebracht.
Zeemanshuis Stavanger.jpg
Zeemanshuis Stavanger.jpg (50.63 KiB) 4029 keer bekeken
Geen leuke ervaring die me ook nog op een reprimande van de Scheepvaartinspectie kwam te staan, bij verstek gekregen, ik zat alweer op zee toen….
Meester Harry later nog wel een keer opgezocht in Amsterdam, met Meester V ook nog wel contact gehad maar voor de rest nooit meer iemand gezien of gesproken van de Tulpen.
Het waren een paar heftige maanden geweest.

Spec’s De Blauwe Tulp, https://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=1610
Norway13
Berichten: 15
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:20
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Norway13 »

1976. Het eerste jaar zeevaartschool zat er op.
Een beetje aangespoord door de voormalige meester van de Oost Vlieland, meester de Jong, en wat financiële zorgen, ging ik na één week schoolvakantie "gelukkig" weer snel naar zee.
De Jong was intussen de technische man aan de wal bij Enship geworden. En die nodigde me uit in Scheveningen te komen praten of ik niet met hen in zee wilde gaan. Ik kon bij Enship 1ste wtk worden op de Pieter Winsemius, een zware lading schip.
Dat was best een beetje overrompelende vraag. Kon ik dat al? Was ik daar al aan toe?
Aangespoord door de overige kantoormannen (Krijn, Bob en Reg) op de 2de Binnenhaven (op de hoek) zei ik uiteindelijk “ja”.

Ik begon twee dagen later al op de Ank Winsemius, die moest van Rotterdam naar Scheveningen en Meester Kees was met verlof. Nou dat was appeltje eitje, als het niet erger werd dan zo dan moest het me lukken…-;)

Daarna overstappen naar de Pieter en gaan met die banaan….

Ik snapte er in het begin echt helemaal niets van, was echt een complete Dummy wat zware lading en overpompen betrof. Veel steun gehad van die ouwe, kapitein Knijnenburg, die op een heldere en duidelijke manier alles uitlegde en zo nodig nog een keer uitlag, volgens mij had hij instructies van de Jong gehad me “goed” op te voeden…., maar ja, bij elke uitleg hoorde ook wel een potje vanzelf…-;). Op laatst wist ik alles van mg, tilboog en slingertijd....
uitleg van Jaap en de kok.jpg
uitleg van Jaap en de kok.jpg (70.9 KiB) 3880 keer bekeken
Een bijzondere anekdote was wel het afbreken van een cilinder….
In de Pieter stond een 8 cyl. MWM 1000pk. Op het onder blok stonden 8 losse cilinders.
Op een gegeven moment een grote klap en alles stil en donker aan boord, volgens mij ergens voor de Portugese kust onderweg naar Bibao om een tank op te pikken voor Rouen.
Na inspectie (even wachten op de carterexplosie waar ik bang voor was) bleek dat er één cilinder tussen de 8 finaal weggeslagen was. De top rand van de cilindervoering was afgebroken (bleek later) en de cilinder was hierdoor naar beneden gezakt waardoor er waterslag plaatsvond en met de volgende neerwaardse slag die voering over het onderste deel van de drijfstang viel en de boel muurvast stond....., er was aardig wat schade ontstaan.
De toch best wel gewichtige cilinderkop lag in twee stukken, met alle hebben en houwen ergens achter de stuurboord Lister hulpmotor, gelukkig zonder de generator aan gort te hebben geslagen…. Wat moet je met zoiets?
Eerst maar proberen of we de boel weer rond konden krijgen. Muurvast, niet voor- of achteruit te krijgen. Er zat een afgebroken stuk van de zuiger klem tussen krukas en drijfstang waar twee matrozen 6 uur mee bezig waren om er uit te boren en slijpen. Onderhand alle gaten afgedicht (koelwater, startlucht, brandstofpomp, uit en inlaat) en wat omleidingen gefabriceerd met slangen. Op het gat in het onderblok, waar eens een cilinder stond, een plaat hout gelegd met daarop een restant van de zuiger. Olie ververst en starten maar, niets….. Bleek de startkrans precies voor de cilinder te staan die er niet meer was, er moest dus even getornd worden aan het vliegwiel, later tijdens het manoeuvreren deden we dat anders, dan gaven we eerst op de hand een klappie achteruit en dan weer snel in z'n vooruit. Op 7 poten naar Bilbao en met wat voorzichtigheid en af en toe doorstartend, afgemeerd. Na overleg met kantoor de tank geladen en voorzichtig naar Rouen gebracht, goed dat niet iedereen wist dat we geen direct omkeerbare motor meer hadden. Bij aankomst op de werf in Krimpen aan de Lek stond iedereen wel even perplex, dit hadden ze nog nooit gezien….


We zijn met de Pieter een paar keer naar Lagos en Warri (Nigeria) geweest.
op de rede bij Lagos.jpg
op de rede bij Lagos.jpg (54.87 KiB) 3880 keer bekeken
Onderhand wist ik prima wat te doen met al die on-genode dames die met een uitgeholde boomstam aan boord kwamen, aan de was zetten, herstelwerkzaamheden laten verrichten, hut soppen en ze goed betalen met wat blikken eten en zeeppoeder en wat dollars…. Ook nu vonden ze dat weer prachtig en konden ze dit prima waarderen.
even de was doen.jpg
even de was doen.jpg (84.47 KiB) 3880 keer bekeken
Dat naar Nigeria sturen deden ze volgens mij expres in Scheveningen, want dat betekende dagen, zo niet weken voor anker op de rede. Goed voor de “Demurage”.

We lagen zeker al weer een week of 3 - 4 voor anker (met nog zeker 80 andere schepen…) toen de stuurman tijdens z’n rondje van de lading af donderde en met onbekend letsel tussen de H50 balken op dek lag. Uiteindelijk in z’n kooi gekregen waar ik voor het eerst kon oefenen met de morfine spuit om de pijn een beetje te verzachten. De toen aan boord zijnde aflos ouwe kreeg permissie om binnen te komen zodat we de stuurman naar het ziekenhuis konden transporteren. De intussen opgetrommelde Knijnenburg die de lossing zou uitvoeren als een speer naar Lagos getransporteerd en die kon ik tot in de machinekamer horen voeteren omdat we door dit voorval demurage zouden mislopen…..

In het begin was het er nog wel rustig en geen problemen, maar er begon daar piraterij te ontstaan en vooral als je lading had wat ze gebruiken konden werd je gaandeweg de Sjaak…. Wij niet met een paar barges en 2 binnenschepen op dek, daar was men gelukkig niet in geïnteresseerd. Ze moesten eens weten dat die binnen schepen vol gestouwd waren met dozen Heineken bier…..
binnenvaart-aak vol bier.jpg
binnenvaart-aak vol bier.jpg (97.99 KiB) 3880 keer bekeken
Het bier werd eerst gelost onder bewaking van….., een stel Nigerianen met pijl en boog! Het scheen een speciaal volkje te zijn uit het oosten van Nigeria die heel vakkundig met dat wapentuig om kon gaan.
bewaking met pijl en boog.jpg
bewaking met pijl en boog.jpg (90.33 KiB) 3880 keer bekeken
Uiteraard werd er ’s nachts geprobeerd aan boord te komen, ze wisten nu dat er bier te halen was, maar dat lukte toch mooi niemand.
Ik weet ook nog dat we daar te maken kregen met een Groningse stuwadoor, wat een mannetje was dat! Petje af hoe die de boel daar aan de praat wist te houden!

vervolg komt binnenkort...
Norway13
Berichten: 15
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:20
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Norway13 »

Pieter Winsemius (2)
Pieter in de Middellandse zee.jpg
Pieter in de Middellandse zee.jpg (60.76 KiB) 3728 keer bekeken
Op Flotta, Scapa Flow (Orkney eilanden bij Schotland) moesten we twee te water geraakte hijskranen bergen en afvoeren.
kraan 2.jpg
kraan 2.jpg (61.67 KiB) 3728 keer bekeken
De giek was er al afgehaald maar het naar boven halen van die 40 ton zware jongens was geen peulenschil. Kapitein Knijnenburg nam geen enkel risico en we bleven tussen de 5 en 7 graden tillen en pompen. Ze kwamen veilig aan boord en werden zonder ongelukken in het ruim gezet. Onderweg kwamen we echter in een fikse storm en toen waren de rapen gaar. De cabines wisten los te komen van de sjorringen en de brake die erop zat en begonnen met alle macht, op het zeetje, tegen de scheepswand te beuken. Daar zijn we wel even mee bezig geweest en niet zonder gevaar, om die weer vast te krijgen.
kraan 4.jpg
kraan 4.jpg (73.9 KiB) 3728 keer bekeken
Het op- en ompompen was een lijdensweg. Al die zij-ballast-tanks (Wing tanks) stonden met elkaar in verbinding en elke tank had z'n eigen (spindel) ballast en lens afsluiter die met de hand bediend moest worden. Die krengen bleef je gangbaar houden en nieuwe pakkinkjes erin stoppen want een niet goed functionerende zuig of pomp mond kon desastreus zijn. Al hadden ze daar alleen eens vlinderkleppen voor bedacht, zou het leven er een stuk beter uit gezien hebben…., wat een pokkeafsluiters waren dat!
Hoe vaak ik m’n kop niet gestoten heb aan die dekbalken die doorliepen tot over de zijtanks en ik er dus steeds onderdoor moest voor die afsluiter, weet ik niet meer. Helmen hadden we nog nooit van gehoord natuurlijk en dat was maar goed ook anders had ik nu met een nekkraag gelopen…

Voor het pompen was er een eigen pompunit in de kofferdam tussen ruim en machinekamer geplaatst, als dat ding liep dan verging horen en zien je en je moest er wel bij om ballast en lens om te zetten. Ook de koeling van dat machientje was af en toe nogal problematisch. Buiten het luik aan dek ging dan ook de deur naar de verblijven open.... Dat was voor de slapende wacht dus en ramp...

Er zat ook een generator op die het mogelijk maakte om elektrisch te lassen. Hier nog wel een stunt mee gemaakt in Liverpool waar we container kranen geladen hadden maar de zware H50 dekbalken konden we niet goed vast krijgen met alle bouten (die gaten in langs en dekbalken waren zorgenkinderen, in mijn Enship periode werden ze tot twee keer toe overhaald), dus maar vast lassen dan. Komt een vertegenwoordiger van de Union aan boord dat dat niet de bedoeling is en moet gebeuren door Engelse lassers.... Nou dat dachten we dus niet, wij 's avonds op weg naar buiten en daar voor anker en lassen maar weer. Wat een lichtshow werd dat!
container 1.jpg
container 1.jpg (83.4 KiB) 3728 keer bekeken
Op een mooi reisje naar IJsland had ik botte pech.
In Rotterdam geladen (weet niet meer wat) en tevens de blower door Brown Boveri overhaalt. Net voorbij Far Isle begint dat ding te rammelen en te gieren als een gek. Ook kregen we het uiterlijk van een oude stoomboot qua rookpluim, niet best vanzelf.
Zo goed en kwaad als het ging naar IJsland verder getuft.
Bij aankomst hadden we ons voorgenomen even te gaan toeren naar o.a. de Blauwe Lagune en de geisers. De vrouw van de ouwe m’n filmcamera maar gegeven (die ging wel) en ik mocht die blower uit elkaar gaan pellen…. Ik weet het nog goed, het lager aan de inlaat zijde was een soort verenpakket van allemachtig veel ronde plaatjes, en dat zag er niet echt goed uit, rafels, gebroken en kromme plaatjes kwamen er te voorschijn. Het reserve pakket erin gestopt (een ware strijd op zich zonder het benodigde speciale gereedschap) maar ik kreeg het erin. Niet voor lang want op de terugweg spatte het er weer uit. Dat ding was finaal uit balans geraakt op de heenweg, of was dat al na het reviseren. Is nog een aardige strijd geweest met onze technische man en B.B.
Ik heb er gelukkig nog wel een leuke super 8 film van de spuitende geisers aan over gehouden dankzij kapt. Bob’s partner.

De machinekamer van de Pieter had ik m'n handjes vol aan.
warm.jpg
warm.jpg (47.99 KiB) 3728 keer bekeken
Tussen de bedrijven door was er zo genaamd "Continu Survey". Dit betekende doorlopend sleutelen, ook onder het laden en lossen door.
Een keer in de Perzische Golf ben ik van m’n stokje gegaan, ze vonden me op het sloependek in een ietwat suffe en verwarde toestand. Het gebruik van de zouttabletten hebben we daarna met 100% opgeschroefd en het survey op een laag pitje gezet. Het was ook geen doen in de machinekamer, dik 45 graden Celsius en dan even een zuiger trekken….
mk onder olie met water emulsie.jpg
mk onder olie met water emulsie.jpg (80.19 KiB) 3728 keer bekeken
Ook pech met de omkeerinrichting, dat had ik eerder meegemaakt alleen had ik nu wel een manchet bij me. Machinekamertje wel weer onder de drek van voor naar achter. Ik weet nog dat tijdens het vervangen van die manchet, de seegerring van het tangetje piepte en onder in de bilge terecht kwam…. Dat was even minder leuk want ik moest weer eens onder de leidingen zien te komen…
De machinekamer zelf was best krap bemeten en je kon er je kont nauwelijks keren. Probeerde ook niet na het Suez kanaal (zuid) tussen separator, kachel en uitlaatzijde van de blower (aan bakboord achter) te komen van daar was het rete heet. In dat hoekje was het makkelijk 60 - a 70 graden..... Maar die separator moest wel regelmatig schoongemaakt worden vanzelf.
Aan stuurboord was wat meer ruimte, hier stond een 4 pits Lister die ik echter slecht aan de praat kon houden. Van alles geprobeerd maar niet op kunnen lossen helaas. Tot op het bot al eens uitgekleed en volgens fabrieksopgave alles weer op z'n plek gezet..., weer niet mooi lopen! Dat ding heeft me aardig bezig gehouden.
Heb hier nog wel een familielid blij kunnen maken met het tweede onderdelenboekje met alle spec's en montage handleiding voor op z'n oude binnenaak met een zelfde Lister...
Vaart nu (2016) nog!!
Plaats reactie