Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

van: www.kustvaartforum.com
Roy-

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Roy- »

Dat zijn de betere inspecteurs Wout !.
Zo blijft het rooie potlood wat vaster in het vestzakkie zitten.............

m.v.g. Roy
Gert Schouwstra
Berichten: 4579
Lid geworden op: 28 okt 2006 21:24
Locatie: Sneek
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Gert Schouwstra »

Ewoud Klop schreef:Tussen 1976 en 1980 was ik werkzaam voor de Fa Hoogendijk
He Wout, wat leuk, die verhalen van jou.
Wij kwamen in die tijd met het schip van mijn vader de "Drechtstad" daar regelmatig voor de wal. We hedden er een Deutz 536 in staan. In 1978 bleken de lagers er haast uit te liggen en hebben we die kar helemaal gereviseerd. In 1983 heb ik daar ook zelf stage gelopen en heel wat ED's en 545's door de handen gehad. Aan Piet en Arie heb ik goede herinneringen. Piet had zijn rijbewijs ingeleverd omdat hij drank veel belangrijker vond dan autorijden en omdat ik een auto had, mocht ik vaak met hem op karwei. Dat waren vaak de bijzondere klussen. Zo heb ik aan de meeste exotische motoren mogen sleutelen. Bijvoorbeeld bij vriezend weer bij een schip in Nijmegen op stroom een kop en voering van een Enterprise wisselen. Dat moest in één nacht want het was vallend water en het schip lag te diep. Arie heb ik afgelopen jaar nog gesproken.
Gert
- Varen is leven. -
Op mijn website https://aa-planadvies.nl/ vind je alles over mijn bedrijf.
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

Hallo Gert, en alle anderen die gereageerd hebben

Bedankt voor jullie reactie op mijn verhalen welke ik door het lezen van dit forum op papier ben gaan zetten.
Dat waren nog eens tijden daar bij Tinus Hoogendijk, je maakte altijd wel wat mee. In die tijd dat jij daar werkte weet ik niet of jij over dezelfde Pieten en Arie’s praat als ik, en de achternamen zijn mij door de jaren ook een beetje ontschoten.
De Piet waar ik het over heb is Piet Verschoor, deze had inderdaad geen rijbewijs, maar heeft dat volgens mij ook nooit gehad. Vorig jaar heb ik hem nog gesproken, maar hij is inmiddels ook al 82 jaar geloof ik. En met deze Piet was ik vaak op pad als chauffeur, van lieverlee schieten mij dan ook weer de verhalen te binnen welke ik met hem heb beleefd. We deden toen heel veel langzaamlopers, als Piet het niet aan de praat kreeg dan kon je het wel naar de pishoek brengen. Die had over de hele wereld als machinist gevaren.
We zaten op de kust en de binnenvaart, en Brons ED , Enterprise, Deutz 528, Deutz 536, Deutz 545, MAN, MWM, MAK, ABC, Sulzer en waarschijnlijk nog enkele meer waren de karren waar we ons op uitleefden. Het was zwaar en vies werk, maar wel erg mooi om te doen.
Binnenvaartschepen als de Adrianus K, Libra, Tornado, en nu moet ik nadenken want er zullen er best meer zijn welke ik vergeten ben.
De hele kustvloot van Moerman, Ripmeester, de Fiducia , Malacia, Pertinacia, Audacia, Cilicia, Fiducia , Salvinia, de Falcon Reefer, de Bram, en nog enkele anderen heb ik weer opgebaggerd uit mijn geheugen.
Er speelden zich wilde taferelen af, maar die moet ik nog beetje voor beetje op papier zien te krijgen, de schepen weet ik over het algemeen nog wel, maar om het in het goede vat te gieten kost even tijd. De oude Tinus Hoogendijk is enkele jaren terug overleden, en ik denk dat zijn zoon Piet daar nu aan het roer staat. Want die was iets jonger dan ik. Arie kwam uit Giessenburg, snor en baard, een shaggie en een fles bier. En natuurlijk een eerste klas monteur.
Ik denk dat ik nog wel een verhaal of 10 bij elkaar geschreven kan krijgen, maar dat kost even tijd, en ik weet ook nog wel een paar fraaie anekdotes welke Piet Verschoor te pas en te onpas vertelde, en misschien dat jij ze daar ook zelf wel eens heb gehoord.
Er wordt aan gewerkt.

Hartelijke groeten
Ewoud, die voor het gemak Wout werd genoemd.
Gert Schouwstra
Berichten: 4579
Lid geworden op: 28 okt 2006 21:24
Locatie: Sneek
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Gert Schouwstra »

Hoi Wout,

We hebben het over dezelfde Piet en Arie. Piet Verschoor hield van jenever en Arie Koppelaar van bier. Zij waren eigenlijk de enige monteurs die mijn vader aan boord wilde hebben. Arie werkt nu nog steeds bij Hoogendijk en staat ook op vakbeurzen. Daar heb ik hem laatst weer ontmoet. Piet is maar een jaar jonger dan mijn vader. Hij had in zijn jonge jaren veel in Indonesië gevaren en in die tijd had hij nog een rijbewijs. Dat liep in combinatie met zijn andere liefhebberij nogal eens uit de hand en Piet vond het op een gegeven moment veiliger voor zichzelf en de rest van de wereld om zijn rijbewijs in te leveren, tenminste zo heeft hij me dat verteld. En de rij van motoren die jij noemt heb ook ik allemaal door de vingers gehad, alleen de ABc niet. Een bijzonder zeldzame motor was een Worthington, die stond in een sleepboot van één van de personeelsleden. Piet had zelf ook een jachtje, daar had hij een Lister ingebouwd, ik dacht een 4JP. Oorspronkelijk was die motor luchtstartend, maar dat was zelfs Piet te gortig voor een jacht, dus hij had een startkrans op het vliegwiel gezet en startte hem elektrisch. Ik heb ook met Sulzers gewerkt en één keer met een 400 pk V8 tweetakt langzaamlopende Deutz. Die kar heb ik daarna nooit meer gezien.
De anekdotes van Piet waren dagelijkse kost. Aan het eind van de dag, onder toevoeging van een flinke borrel, kwamen de verhalen wel los. Ik ben in 1983 vier maanden bij Hoogendijk geweest en al die tijd heb ik maar één toerenmaker onder handen gehad. Voor de wal lag een oud scheepje wat in gebruik was als drijvend magazijn voor gebruikte onderdelen. Wat heb ik daar in het ruim lopen zoeken naar pompen, kleppen, enz. Ik zou eens in mijn oude verslagen moeten kijken wat ik toen verder allemaal gedaan heb.
Gert
- Varen is leven. -
Op mijn website https://aa-planadvies.nl/ vind je alles over mijn bedrijf.
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

Op een mooie zomeravond , eind jaren 70 hadden wij, ondergetekende en mijn maat Piet voor de Fa. Hoogendijk een bootje klaargemaakt in de omgeving van Katendrecht. Als ik het mij goed herinner zal het waarschijnlijk een binnenvaart schip met de naam Libra geweest zijn. Ik herinner mij dat er twee identieke schepen bij ons in onderhoud waren, met twee Sulzer langzaamlopende tweetaktmotoren die in die jaren eigenlijk met kunst en vliegwerk aan de gang werden gehouden. In ieder geval weet ik nog dat we met het volkswagen busje van de zaak daar naartoe waren gegaan, en meestal na een reparatie amper tijd hadden om je te wassen, en dat was inderdaad bij die motoren geen luxe. Wel kregen we altijd een leuk fooitje, en besloten om nog even een biertje te gaan kopen, het liep al tegen middernacht, dus dat viel niet mee. We geraakten bij Club de Coaster op het Stieltjes plein en moesten aanbellen, waarna er een luikje open ging. De daarachter gezeten dame vertelde dat de entree 25 gulden kostte met 3 drinks gratis. Nadat wij vertelden dat we van een schip kwamen en niet geheel fris gewassen waren kon er ook nog een wasbeurt geregeld worden. Dit was net boven de begroting, dus loodsten we nog een paar Duitssprekende bezoekers naar binnen die het allemaal niet zo goed begrepen, en daarna startte ik de bus en gingen we verder. Ergens verderop daar in de buurt kwamen we een gast tegen die aardig de hoogte had, maar die ons antwoordde dat er verderop een zaal was waar we nog wel wat konden drinken, we moesten dan via trappen omhoog naar een bovenverdieping. Enige tijd later was het busje geparkeerd en hesen wij ons tegen de trappen op, waar wij vertrekkende bezoekers in wel heel nette kleren tegen kwamen.
Boven aan de trappen gekomen geraakten wij in een zaal waar het nog aardig druk was, er speelde een bandje en wij laveerden naar een vrij tafeltje.
Enige tijd later arriveerde er een ober die voor mij een biertje en een gele paal (CB’tje) voor Piet als bestelling opnam en dit even later kwam brengen.
Toen we vroegen wat de “schade” was vroeg hij “horen jullie niet bij de bruiloft dan?” , waarna wij lachend vertelden dat dit wel het geval was, en dat we juist een bootje hadden klaargemaakt.
Toen werd dus duidelijk dat we op een bruiloft terecht gekomen waren, en nadat we even de zaak geobserveerd hadden hoor ik daar Piet zeggen verdomd Wout, “die vent daar ken ik”, wijzend op een donkergekleurd iemand. Ik zeg ja, natuurlijk Piet, neem er nog een, en even later zit hij met luide stem roepen “Boetje, Boetje”, en ik vraag hem wie is dat dan. In die tussentijd is degene waar hij aan geroepen heeft langszij gekomen, en krijgt van Piet te horen: Ben jij Boetje van dok weet ik hoeveel, ergens in Tjilitjap in Nederlands Indie. Blijkt dit Boetje zijn broer te wezen, die ook daar vandaan is gekomen, en Boetje zelf bleek taxi chauffeur in Amsterdam te zijn volgens zijn zeggen.
Voor ons kon de avond niet meer stuk, er werden andere bruiloftsgasten bijgeroepen, en er werd nog een sloot drank besteld, verhalen werden opgerakeld, en de glazen werden nog eens gevuld. Nu bleek Piet een dansje ook niet te schuwen, en mede door de nog lege maag waren de citroen brandewijnen ook niet helemaal op zijn plaats gevallen. Het kostte mij in ieder geval heel wat overredingskracht om hem van dat idee af te brengen, dit had niet meer goed gekomen met onze nog steeds pikzwarte handen, en de over het algemeen witte jurken van de vrouwen.
Uiteindelijk werd bekend dat we op de bruiloft van iemand van de roeiers terecht waren gekomen, en vandaar dat men niet vreemd had opgekeken van twee als veenflikkers uitziende gasten (wij dus), die daar waren binnengekomen en geroepen hadden dat zij een bootje hadden klaar gemaakt..
Er werd nog wat te eten geregeld, en nog wat meer te drinken, en ondertussen tikte de klok al aardig naar half drie toe. De muziek was aan het afbreken, en na een laatste afzakkertje besloten we maar weer eens op te gaan stappen. De hele meute ging mee naar buiten om ons met veel kabaal uit te zwaaien, en even later reden we luid toeterend de straat uit..
Dit was echter nog niet het einde van het verhaal, aan de Westerstraat gekomen moest ik nog van auto wisselen, Alleen Piet was zo blauw als een blaadje, en kon alleen maar lallen over zijn “Jannie” die thuis op hem lag te wachten. Even later heb ik hem uit het busje gehesen en over het hek gehangen naast het bedrijf, met de boodschap dat we zo weer verder zouden gaan, en dat ik hem bij Jannie zou brengen. Afijn busje naar binnen, de eigen auto gehaald en Piet weer ingeladen. Nu bleek hij op een drie hoog flatje te wonen, en het was een hele hijs naar boven. Hoe hoger we kwamen hoe minder leven er in leek te gaan zitten, maar uiteindelijk stonden we voor de deur. Ik had inmiddels het plan gemaakt om hem maar weer tegen de deur aan te schoren, te bellen, en dan rap aan mijn stutten te trekken. Zijn”Jannie” was niet de makkelijkste, en zeker niet midden in de nacht…..

Ewoud die ze voor het gemak Wout noemden
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

Gert
Klopt allemaal als een bus, in dat kottertje van Piet heeft hij inderdaad die Lister ingebouwd. Ik heb daar in die dagen de elektrische installatie in gemaakt, alleen het moest met oude stoppen en zo eenvoudig mogelijk.
Als jij die verhalen hebt gehoord dan zal je ze van mijn kant nog wel eens lezen , er wordt aan gewerkt. Bovenstaand heb ik er weer een in elkaar gebakken.
Arie Koppelaar, ja dat klopt als een bus, er werkte nog een Arie met achternaam de Bruin, die is in die jaren aan kanker overleden, en ook die rooie Andre zal je misschien wel kennen, die is in de Ardennen van zijn racefiets gevallen en heeft het ook niet gered.

Groeten
Ewoud
compass

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door compass »

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Prachtig

Groeten,
Bert de Boer
Gert Schouwstra
Berichten: 4579
Lid geworden op: 28 okt 2006 21:24
Locatie: Sneek
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Gert Schouwstra »

Ik heb mijn oude dagverslagen uit die tijd bewaard omdat Hoogendijk zo'n leuk bedrijf was om te werken en vanwege al die herinneringen. Van het overlijden van Arie de Bruin en rooie André wist ik niet, wel dat Tinus pas is overleden.
Mijn verslagen beginnen op 15 augustus 1983. Mijn eerste dag als MTS-stagiëre, ik mag dan beginnen met opruimwerk om het bedrijf te leren kennen.

Een dag later mag ik al met Arie Koppelaar naar Rossum, waar de "Ocuporus" problemen had met de smeeroliedruk. Die begon plotseling te schommelen. Een snelle inspectie van het carter leverde een hand vol gruis op, afkomstig van het druk- en paslager van de MWM hoofdmotor. De hoofdlagers zijn nog niet beschadigd. Advies aan de schipper: niet meer verder varen, ter plaatse de lading overslaan en dan het schip naar Sliedrecht laten brengen voor revisie. We zijn vroeg terug. Ik zie nog kans om de ontlastkleppen en verstuivers op de Deutz 428 van m/s "Beta" te monteren.

Na allerlei klein revisiewerk aan onderdelen van o.a. Deutz 545 en Brons ED motoren krijg ik op 22 augustus een grotere klus. Ik mag rooie André gaan helpen met een Cummins, type KTA-1150 van 340 pk, afkomstig uit de "Geziena". Eigenlijk was dat werk waar toen door de meeste monteurs van het bedrijf op werd neergekeken: een toerenmaker. Als je toen had geroepen dat Hoogendijk later nog eens Cumminsdealer zou worden, hadden ze je zo in de haven gesmeten. Dit werk was aangenomen als een soort vriendendienst.

De Geziena was een oud kempenaartje wat nog net te goed was voor de sloop maar waarvan de eigenaar in een faillisement was terechtgekomen. Het schip had ruim een jaar stilgelegen en omdat er geen luiken op lagen, was er nogal wat water in het ruim terecht gekomen. Het machinekamerschot was ook niet meer dat wat het geweest was, dus toen Hoogendijk opdracht kreeg om het schip weer vaarklaar te maken bleek dat er een meter water in de machinekamer stond. Dat was er snel uitgepompt, maar toen moest de motor natuurlijk aan de praat worden geholpen. Het was een vrij nieuwe motor en die stond tot aan de onderkant van de zuigers vol met water. Er was veel corrosieschade, ook alle lagerschalen waren aangetast, maar het mocht van de eigenaar allemaal niets kosten. Daarom was de motor uitgebouwd en schoongemaakt en werden alleen de electrische delen vervangen. Voor drie voeringen was het echt te laat, daar zijn andere voor in de plaats gekomen. We hebben de motor onderdeel voor onderdeel opgebouwd, vooral door alles met schuurlinnen van roest te ontdoen, de krukas, de nokkenas, de zuigers, enz. Onderdeel voor onderdeel wordt door André en mij losgepakt, schoongemaakt en opgezuiverd. Zo wordt het blok oudroest weer een motor.

Afbeelding

Toen we in de machinekamer van de Geziena de inbouw aan het voorbereiden waren, roken we de weeïge lucht van rottend veevoer in het ruim. Er was geen stroom aan boord, het was een dood schip, dus we werkten met onze zaklantaarns. Er klopte iets niet. We hadden het gevoel alsof we niet alleen aan boord waren. Je kon in de machinekamer allemaal kleine geluidjes horen vanachter de olietanks. We deden onze lampen uit en daarna weer aan: allemaal kleine glinsterende oogjes keken ons aan. Ratten! En niet zo weining ook. Die woonden normaal gesproken in het ruim onder de buikdenning en waren vanwege het water hoog en droog de machinekamer in gevlucht. We zijn toen maar gestopt met werken en hebben eerst flink met verdelgingsmiddel gespoten. Dat liep niet helemaal goed af, voor de ratten niet en ook voor ons niet. Ik lees dat ik vroeg naar huis ben gegaan met "lichte vergiftigingsverschijnselen". De volgende dag waren we weer de enigen in de machinekamer.

Je deed daar van alles, er moest ook wat ijzerwerk gedaan worden in het ruim. De Scheepvaartinspectie had een paar dingen afgekeurd. Door het lossen met de grijper waren nogal wat knieën onder het gangboord afgescheurd. Ik moest een stuk of dertig oude knieën losbranden en wegslaan. Ik ging nogal driest met de voorhamer tekeer en dat ging maar net goed, één van die stukken oud ijzer schampte langs mijn voorhoofd en legde de huid open tot op het bot. Bij strenge vorst voel ik litteken nu nog. Ook uit het voorschot moest ik een stuk wegbranden wat gaar was. Daarvoor natuurlijk ook eerst de betimmering aan de achterkant weggesloopt. Uiteindelijk heb ik volgens mijn verslag ook de nieuwe knieën er in gelast. Ik wist niet eens dat ik dat toen al kon, maar het was natuurlijk niet het moeilijkste werk.

Ik lees dat we daarna de Cummins hebben geplaatst en aangesloten. Nieuwe start- en lichtaccu's erbij en het schip kon vertrekken. Blij dat we die klus kwijt waren. Op 15 september waren we klaar, geen idee wat er daarna van het schip geworden is.
Gert
- Varen is leven. -
Op mijn website https://aa-planadvies.nl/ vind je alles over mijn bedrijf.
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

O, ja dat scheepje voor de wal, dat was een museum op zich, wat daar allemaal niet te vinden was op motorengebied, dat hou je niet voor mogelijk.
Ik ben daar veel op zoek geweest naar onderdelen als we weer eens wat nodig hadden.
Een mooi verhaal Gert, alleen verbaast het mij dat je jezelf schade hebt toegebracht.
Als je namelijk met die rooie werkte moest je terdege uitkijken voor jezelf, en nog harder voor je handen. Er zijn er verschillende geweest die met grote vloeken van boord kwamen als er weer eerns wat verkeerd was gegaan, en daarna onderweg waren naar de verbandkist.
We zijn eens bijna met zijn allen verongelukt bij hem in de auto, toen hij kletsendeweg op de provinciale weg uit de koers raakten en we bijna frontaal op een auto reden. En dit alles zonder drank op, want het was s'morgens vroeg. Hij zou en moest rijden, en wij wilden toch een beetje levend in Lekkerkerk aankomen, De volgende dag hebben we wat dikke sigaren meegenomen, en nadat we ter hoogte van het station van Sliedrecht waren deze aangestoken in zijn auto. Omdat hij zelf niet rookte werden wij er uit gelazerd het was de sigaren uit of wij er uit. We zijn toen rokendeweg in een half uur teruggelopen naar de zaak en hebben toen onze eigen auto wezen halen dat was toch veiliger.
Verrek, als ik daarop terug kijk ben ik de enigste die nog over is van dat ploegje, Andre en Arie zijn er al jaren niet meer. Dan wordt je toch even stil.

Ik heb hieronder nog maar een nieuwe geschreven, en ik weet zeker dat ze jouw bekend voorkomen.
Ewoud
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

Op een avond ergens achter in de jaren 70 hadden wij wat langer gewerkt om wat onderdelen schoon te maken aan de zaak in Sliedrecht. Nu hadden wij in die tijd een koffieautomaat welke op kwartjes werkte, ook was het mogelijk om op het kantoor muntjes te halen, je kreeg er dan 5 voor 1 gulden. De boekhouder kwam dan een keer per week deze munjes weer uit het apparaat halen, en zoals een goede boekhouder betaamt was hij bijna nog zuiniger op de sleutel van de automaat dan op die van de brandkast. Afijn, toen wij rond een uur of 8 in de kantine kwamen voor een bakkie was de koffieautomaat niet afgesloten. Dit vroeg natuurlijk om directe actie, vanuit het magazijn werden wat ringen opgezocht welke ongeveer even groot waren als een kwartje. Deze werden in het geldbakje gestopt, en de deur weer netjes gesloten. Verder in de week was het weer zover, het geldbakje moest worden geleegd, de boekhouder arriveerde met een bakje voor het geld, en wij wisten van de prins geen kwaad.
Dit was het moment om even een gulden om te wisselen voor wat muntjes, want dan zou hij zeker de ringen tussen de muntjes zien liggen. Ik zie hem nog verschieten, toen hij ook de ringen er tussen zag liggen, maar hij gaf netjes 5 muntjes, en ging weer naar beneden. Na de koffietijd zagen we hem weer de trap op gaan en even later slopen wij behoedzaam omhoog om te kijken wat er gebeurde. En jawel, onze boekhouder was driftig bezig om de ringen in het apparaat te krijgen, ik denk dat hij wel 50 pogingen heeft gedaan. Maar wat hij ook deed geen van de ringen produceerde een bakkie koffie. Ze liepen vast in het apparaat, en door op de reset knop te drukken werden ze weer uitgespuwd. Hij heeft zich nog enkele weken afgevraagd hoe de ringen in het bakje waren gekomen. Daarna was hij weer een keer in de kantine, en lieten wij doorschemeren dat het koffiezetapparaat ook op ringen werkte, als je maar wist hoe je het moest doen. Hierna was hij na ons vertrek nogmaals een half uur in de weer om dat geheim te ontdekken, doch dat is hem natuurlijk nooit gelukt.

Omdat dit een “korte” was doen we er nog een kleine anekdote achteraan, welke Piet meerdere keren vertelde onder het genot van een CB’tje of een jonge jenever.
Het was eens gebeurd tijdens een reisje op een coaster en het zal zich afgespeeld hebben in of rond de tropen. In de verblijven was het zo warm dat iedereen spiernaakt in zijn hut sliep, en met de deuren open. Dat er natuurlijk ook een sapje werd gedronken voor een goede nachtrust droeg bij in deze stunt, een van de bemanningsleden was namelijk een heel bos aan het omzagen, en dat vond de rest niet fijn. Er werd een paar meter visdraad opgezocht, waaraan de ene kant een slipper werd bevestigd. Aan de andere kant werd er een schuiflus gemaakt welke heel voorzichtig aan de jongeheer van de bomenzager werd bevestigd. Het hele zaakje werd als zodanig een beetje rond het gereedschap gewikkeld dat het er niet af kon schieten. Hierna gingen zij in de opening van de deur staan, en gooiden met een flinke zwieper de slipper met een klets op borst van de slaper. Deze schrok door deze actie wakker en keek in de lachende gezichten van zijn maats, en greep het eerste wat er in de buurt lag om mee te gooien…. Dat had hij beter niet kunnen doen want even later volgde er bijna een zelfcastratie, met de daarbij behorende pijn. De maats natuurlijk in een deuk, en nadat de gooier weer een beetje bij zijn positieven was gekomen hebben ze wel 4x het schip rond moeten lopen voor hun leven, Of het verder nog goed is gekomen vertelt het verhaal niet, en het zou heel goed mogelijk zijn dat de wraak bestond uit het tussen de tenen stoppen van een brandende sigaret, en dan op afstand gaan staan te kijken wat het effect was. Het schijnt namelijk zo te zijn dat je in eerste instantie niet weet waar de pijn vandaan komt, en als een wilde om je heen gaat slaan, maar dan was het kwaad al geschied.

Ewoud welke voor het gemak Wout werd genoemd
Plaats reactie