Pagina 2 van 106

oude duik en bergingsverhalen

Geplaatst: 04 sep 2007 13:20
door eefh
Hallo, Jan Bedankt voor de prachtige foto van het Buffeltje hier een foto van de berging van de Liege in begin 1960 .ook van de Buffel toen deze nog niet met 6 mtr was verlengt


Afbeelding

Geplaatst: 04 sep 2007 15:55
door Huug
Zo te zien is dat ergens langs de nederlandse kust? Zoutelande of zo??

oude duik en bergings verhalen

Geplaatst: 04 sep 2007 16:20
door eefh
hallo Huug,
ik dacht katzand.weet het niet meer zeker
gr, Eef

Oude duiken bergings verhalen

Geplaatst: 05 sep 2007 17:15
door eefh
Hallo ,
we hebben nog een stukje duikgeschiedenis,van bepaalde werkzaamheden die toen zijn gedaan ,onderwaterslopen van waterwerken zo als pijlers en wat er allemaal bijhoort was meestal een eenmans zaak,de opdrachtgever wilde er niet veel geld aan kwijt,dus werd het gedaan met zo weinig mogelijk personeel,hier het vervolg van de sloperij.

Hij had me wel bij mijn taas, we moesten daar gaten boren in die peiler van zevenmeter diep, dat wens ik niemand toe, dan zie je eruit als een veenflikker van al dat modder en vuil wat je steeds uit dat gat met lucht en water weg moest blazen zodat die boor niet knijp liep. Die boren hadden allemaal verschillende lengtes van een halve meter tot 9 meter lengte.
We dronken meestal in een cafeetje daar vlakbij die peiler een bakkie koffie. Lou had gezegd, ''je mag per dag wel eens een drankje nemen.'' Dat was niet tegen een dove gezegd.
Als de rekening een beetje te hoog was, zei ik tegen de café eigenares, ''doe de rekening van mij maar bij die van Lou als hij weer eens komt.'' Dan gaf hij aan die bazen en uitvoerders die aan de brug werkten net zoveel pils als ze wilde hebben. Dat waren de opdrachtgevers. Hij was wel vrijgevig dat moet ik hem na geven.
Er komt op gegeven moment een boer het cafeetje binnen en vroeg, of ik een oplossing had voor een omgewaaide boom, die lag op zijn erf. Hij kreeg hem met zijn tractor met geen mogelijkheid weg.
''Ik loop wel even met je mee om te kijken.'' Je-zus wat een knoert, die kreeg je met een kettingzaag ook niet doormidden.
''Het enige wat we kunnen doen is hem een klein plofje geven.'' Dat begreep hij niet helemaal. ''Met een puntje springstof hakken we hem zo in drieën.''
Dat had hij bij naderinzien toch maar liever niet.
"Weet je niks beters te verzinnen, zei hij.''
"Een doosje houtwormen doet ook wonderen. Zoek het verder zelf maar uit,'' en ging weer terug naar het cafeetje.
Een uurtje later kwam hij terug, hij had er nog eens over na gedacht, het moest dan zo maar gebeuren als het niet anders kon.
Ik wist ook niet precies hoeveel springstof je daar voor nodig had dus stopte ik maar wat in mijn tas. Eerst een paar gaatje geboord met een houten handboor en daarna opgevuld met springstof.
Ik zei, ''nou gaan we even in dekking achter dat muurtje.''
''Waarom.''
''Als er per ongeluk wat splinters afvliegen heb ik die liever niet in mijn bast. Dan zie je er misschien uit als een stekelvarken.'' Daar begreep hij geen moer van, maar ja wij achter dat muurtje, en ik drukte op de knop om de springstof af te laten gaan. Wat een klap. In de weide omtrek hoorde je honden blaffen, koeien loeien en de kippen gingen tekeer, die waren volgens mij op zijn minst tot in de derde generatie van de leg af.
Ik ben altijd weer verbaasd over het geweld wat springstof kan doen. Na een minuutje toen de stofwolk was op getrokken gingen we kijken. Er zat een kuil in de grond niet van domme roemba's en de boom was weg, veranderd in stof, op wat losse takken na. Ik ving toch effe mooi tweehonderd gulden. Hij stond nog steeds te bibberen van de schrik toen hij dat geld gaf. Daar had ik echt niet op gerekend, voor mij was het meer tijdverdrijf. Ik heb er die week mijn drankrekening van betaald zodat Lou geen schade had van de springstof die ik had gebruikt. Ik heb het hem maar niet verteld. Want als je explosieve wilt gebruiken moet je dat weken van te voren aanvragen en dat had ik dus niet. En nog eens wat, ik deed het na werktijd.
Meppelaren zijn wel een heel ander soort dan Hagenaars. Ik deed wel eens een bakkie in de werkkeet bij de mannen die de brug aan het bouwen waren. Ik vertelde hun soms een steen goeie mop, maar de enige die krom lag van het lachen was ik zelf, ze zaten me dan allemaal aan te kijken als een lege sigarenkist. Ze vonden mij maar een vreemde.
Twee dagen voor de kerst komt er een schipper naar me toe en vraagt, ''ik heb een staaldraad in mijn schroef en ik wil ooh zo graag naar Rotterdam varen. Daar wil ik de kerst door brengen. Al mijn familie leden liggen daar met hun schepen.'' Dat hadden ze dan allemaal zo uitgemikt.
''Kan jij die draad eruit halen.''
''Nee, dat gaat niet, ik ben hier in mijn uppie. En ik heb alleen maar een standaard pak met zo'n koperen helm dat gaat echt niet.''
''Ik ben zelf al bezig geweest vanuit de roeiboot maar ik kan er net niet genoeg bij. De schroef komt bijna uit het water, ik heb de boot zoveel mogelijk voorover gepompt, je hebt allen maar een duikpak nodig, voor de kou.''
Het begon bijna op een eigen bedrijfje te lijken. En om die schipper alleen met de kerstdagen hierin dat gat te laten zitten, vond ik sneu, en zei, ik kom wel even kijken. Toen ik de zaak even bekeken had, zag ik er wel muziek in.
Mijn duikpak opgehaald uit de schuur en aangetrokken. Half in het water heb ik die draad eruit gehaald wat nog niet zo eenvoudig was maar het lukte. Mijn pak weer uitgetrokken en die schipper zei, ''moet je een borreltje tegen de kou.''
''Nou, dat sla ik niet af.''
Gegeven monument zei ik, ''ik stap maar weer eens op.''
''Wat ben ik je schuldig.''
''Ja dat weet ik niet, laat maar zitten.''
''Ben je belazerd, als ik Smitje waalhaven had kunnen krijgen (die hadden het te druk) was ik zeshonderd gulden kwijt geweest.''
''Als ik jou nou eens vierhonderd gulden geef, is dat genoeg.''
''Ja o.k., dat is wel genoeg.'' Een check getekend voor zeshonderd gulden met Jan Grijs en ik weg. Dat was een boel geld in die tijd.
Die vent verdiende er ook nog tweehonderd gulden aan bij de verzekering.
De andere dag komt Lou op het werk, ''ha die Piet hoe gaat het hier.''
''Ik doe geen ene reet en ik verveel me de pokken.''
''Het is toch allemaal op dagbasis, dus dat geeft niet.Loop even mee dan nemen we een borreltje in het cafeetje, dan rekenen we gelijk af,'' (we kregen toen nog iedere week cash uitbetaald). ''En dan ga je maar naar huis tot januari.''
Mijn rekening werd weer betaald zonder mokken en ik kreeg nog wat mee voor de kerstdagen. Zo he, ik leek Onassis wel.
Ik dacht, ik ga voor me eigen beginnen dan hoef ik maar een karweitje in de week te hebben dat is meer dan zat. We waren uitgepraat en hij zei, ''ga maar naar huis, sluit die schuur goed af en breng mij de sleutel maar. Nou ja, weet je wat, ik loop wel even mee.''

tot de volgende keer

Geplaatst: 06 sep 2007 04:16
door Jan van der Doe
Afbeelding

Maar blijven pompen, dan komt het lek vanzelf boven water.

oude duik en bergingsverhalen

Geplaatst: 06 sep 2007 12:55
door eefh
Hallo,
hier een verwijzing naar een mooi artikel over de Jacob Verolme,welke in Januari 1967 ,ondersteboven is gegaan en toen met behulp van springstof is afgezonken
groeten
Eef

https://home.tiscali.nl/gerardnijmeijer/index.html

Geplaatst: 06 sep 2007 20:15
door Jan van der Doe
Afbeelding

De "METULA" achters te voren gesleept door de "Zwarte Zee'
na door de bergers te zijn geborgen in Punta Arenas.

oude duik en bergings verhalen

Geplaatst: 06 sep 2007 21:58
door eefh
Jan,
bedankt voor de mooie afbeeldingvan de Metula,ik was ook aanwezig bij de berging,was niet zo mooi weer daar in die tijd,ik zelf heb ook nog een foto,van het begin,de zwartezee langzij om materiaal over tegeven uit Punta Arenas, ik heb de berging ook beschreven dus die komt ook nog wel aan de beurt,hierna de laatste aflevering van het onderwater sloopbedrijf en dan even een time out,en zien of er nog animo is voor verdere verhalen,

hier de Metula en de Zwarte Zee,,de meest linkse bij de slang ben ik de andere is mij even ontschoten ik dacht Kees Quak.


Afbeelding

Geplaatst: 07 sep 2007 02:47
door Jan van der Doe
Eef,
We hebben alle tijd, meer dan centen.

Voor de "Metula" heb ik een zwak plekje in mijn hart, want daar heb ik op gevaren.
Het schip was trouwens ook een bekende van Smit want de "Rode Zee" heeft er sleepproeven mee genomen bij de Canarische Eilanden.

Ook de "Holland" van Doeksen heeft het schip aan de tros gehad tijdens een reis naar Hamburg in 1969 en er machineschade het schip stuurloos maakte bij de eilanden. De "Barentz Zee" heeft daar ook bij geholpen
Dit liep goed af.

Geplaatst: 07 sep 2007 03:04
door Jan van der Doe
Jan van der Doe schreef:
Ook de "Holland" van Doeksen heeft het schip aan de tros gehad tijdens een reis naar Hamburg in 1969 en er machineschade het schip stuurloos maakte bij de eilanden. De "Barentz Zee" heeft daar ook bij geholpen
Dit liep goed af.
Afbeelding