- marwit 1960 ©neil burns.jpg (138.58 KiB) 3120 keer bekeken
Bijzondere, merkwaardige schepen.
-
Jan van der Doe
- Berichten: 8531
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
- Locatie: Fergus, ON
- Contacteer:
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Dat is interessant, Jan. Enig idee hoe lang dat schip zo heeft gevaren en wat er later mee gebeurd is?
Zo'n 15 jaar later bestonden er bij Wagenborg plannen voor twee chloortankers die tussen Delfzijl en de Botlek zouden moeten gaan varen. Ik zat toen op kantoor en moest daarover meedenken. De chloortransporten per trein zijn pas kortgeleden gestopt en er zijn maar weinig mensen die weten hoe verschrikkelijk gevaarlijk dat al die jaren is geweest. Het mag een wonder heten dat er nooit ernstige ongelukken zijn gebeurd. Maar dat voert hier te ver. Een ontsporing en het lekraken van een of meer chloorwagons in een woonwijk - waar die treinen al die jaren vlak langs en dwars doorheen hebben gereden - zou duizenden doden tot gevolg hebben gehad.
De bedoeling was toen om twee schepen te bouwen die twee grote bolvormige chloortanks zouden hebben die een aanvaring dwarsin met een snelheid van 14 mijl zouden moeten kunnen doorstaan. Voor het overige ging alle aandacht uit naar veiligheid en rampenbestrijding. De schepen zouden buiten de normale scheepvaartroute moeten varen en continu door de wal worden begeleid.
Wat een chloorramp betreft was de gedachte erachter vrij eenvoudig: als er toch chloor vrij zou komen, zou dat door de overheersend ZW-wind altijd naar zee worden afgevoerd.
Vanwege de hoge kosten is het plan nooit uitgevoerd; men is altijd blijven hopen en gokken dat er nooit een ongeluk zou gebeuren. Chloor moet je niet vervoeren; dat moet je maken op de plaats waar je het nodig hebt.
Maar dit is interessant, Jan. Wat is er verder van de Marwit geworden?
Groeten,
Theo
Zo'n 15 jaar later bestonden er bij Wagenborg plannen voor twee chloortankers die tussen Delfzijl en de Botlek zouden moeten gaan varen. Ik zat toen op kantoor en moest daarover meedenken. De chloortransporten per trein zijn pas kortgeleden gestopt en er zijn maar weinig mensen die weten hoe verschrikkelijk gevaarlijk dat al die jaren is geweest. Het mag een wonder heten dat er nooit ernstige ongelukken zijn gebeurd. Maar dat voert hier te ver. Een ontsporing en het lekraken van een of meer chloorwagons in een woonwijk - waar die treinen al die jaren vlak langs en dwars doorheen hebben gereden - zou duizenden doden tot gevolg hebben gehad.
De bedoeling was toen om twee schepen te bouwen die twee grote bolvormige chloortanks zouden hebben die een aanvaring dwarsin met een snelheid van 14 mijl zouden moeten kunnen doorstaan. Voor het overige ging alle aandacht uit naar veiligheid en rampenbestrijding. De schepen zouden buiten de normale scheepvaartroute moeten varen en continu door de wal worden begeleid.
Wat een chloorramp betreft was de gedachte erachter vrij eenvoudig: als er toch chloor vrij zou komen, zou dat door de overheersend ZW-wind altijd naar zee worden afgevoerd.
Vanwege de hoge kosten is het plan nooit uitgevoerd; men is altijd blijven hopen en gokken dat er nooit een ongeluk zou gebeuren. Chloor moet je niet vervoeren; dat moet je maken op de plaats waar je het nodig hebt.
Maar dit is interessant, Jan. Wat is er verder van de Marwit geworden?
Groeten,
Theo
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
-
Jan van der Doe
- Berichten: 8531
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
- Locatie: Fergus, ON
- Contacteer:
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
-
Roy-
Zou het met de huidige en qua samenstelling nieuwe staalsoorten, misschien mogelijk zijn om veilige chloortankers te bouwen ?.
Per slot van rekening zijn de aanvaringsproeven met binnenvaart tankers op het Hollands Diep niet voor niets geweest. De expertise die hiermee opgedaan is, is o.a. verwerkt in de nieuwbouw tankers van Chemgas.
Hoe het verder met de veiligheid voor de bemanning voor evt. chloor tankers bij calamiteiten gesteldt is weet ik helaas niet..............
De stelling van Theo blijft natuurlijk als een paal boven water staan dat chloor beter op dezelfde plaats verwerkt kan worden waar het ook gemaakt wordt.
Maar ja, zover mij bekend, wordt in Delfzijl nog steeds chloor geproduceerd en in de Botlek verwerkt..................
Het lijkt mij eigenlijk best wel een interessant onderwerp !.
m.v.g. Roy
Per slot van rekening zijn de aanvaringsproeven met binnenvaart tankers op het Hollands Diep niet voor niets geweest. De expertise die hiermee opgedaan is, is o.a. verwerkt in de nieuwbouw tankers van Chemgas.
Hoe het verder met de veiligheid voor de bemanning voor evt. chloor tankers bij calamiteiten gesteldt is weet ik helaas niet..............
De stelling van Theo blijft natuurlijk als een paal boven water staan dat chloor beter op dezelfde plaats verwerkt kan worden waar het ook gemaakt wordt.
Maar ja, zover mij bekend, wordt in Delfzijl nog steeds chloor geproduceerd en in de Botlek verwerkt..................
Het lijkt mij eigenlijk best wel een interessant onderwerp !.
m.v.g. Roy
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Ik meen dat de chloor die ze in de Botlek nodig hebben daar nu ook geproduceerd wordt, Roy. De chloortreinen rijden in elk geval niet meer en dat is maar goed ook. Ik ben daar destijds - zo'n dertig jaar geleden - diep ingedoken. Ik werkte toen freelance voor de krant, zodoende. Na een ontsporing op het terrein van Akzo waar - terecht - nogal het een en ander over te doen was, ben ik daarmee aan de gang gegaan en daarbij kwamen interessante, maar ook heel verontrustende dingen aan het licht.
Zo had de brandweer van Delfzijl bijvoorbeeld geen idee wat je bij een chloorongeluk moest doen. Na enig aarzelen zei die man van de brandweer: "U zou het beste een natte doek voor neus en mond kunnen doen en een hoge plek op kunnen zoeken. Chloorgas is zwaarder dan lucht, dus dat blijft laag hangen."
Waarop ik vroeg of het goed zou zijn om op het dak te gaan zitten. Ja, zei die man, dat was een prima idee. En daarmee gaf hij me de kop voor mijn artikel: BIJ EEN CHLOORRAMP KUNNEN WE WEL OP DAK GAAN ZITTEN.
Het chloor dat in Delfzijl werd geproduceerd, was niet voldoende voor de Botlek en daarom werd er chloor vanuit Duitsland geïmporteerd. Dat kwam via Nieuweschans binnen. Er reden dus vrijwel elke nacht chloortreinen, vlak langs en dwars door woonwijken. In heel Nederland waren maar twee gespecialiseerde ploegen die bij een chloorramp in actie moesten komen, dus de kans was groot dat die ver weg waren als er iets gebeurde. Het traject werd wel helemaal vrijgemaakt, maar elke onbewaakte overweg was natuurlijk een gevaar.
Ik belde de spoorwegen in Utrecht, afdeling wagenladingen, tanktransporten, met de vraag wat er zou gebeuren als er een chloortrein ontspoorde en er zouden tankwagons kantelen. Die man stak een lang verhaal af en vertelde hoe sterk die tanks waren en hoe goed beveiligd alles was en zo.
"Dus zo'n ding kan echt niet kapot?" vroeg ik.
"Alles kan kapot," zei die man. "Er kan altijd een afsluiter afbreken en als het met genoeg geweld gaat, kan zo'n tank ook scheuren."
Dat was dus interessant. Een halfuur later belde hij terug. Hij had waarschijnlijk van deze of gene op zijn bliksem gekregen, want hij was helemaal opgewonden en riep: "Ik heb me vergist! Ze kunnen echt niet kapot!"
Toen ik Nieuweschans belde met de vraag hoeveel chloortreinen er eigenlijk binnenkwamen, zei die man daar: "Van mij hoort u niks! Ik weet van niks!" en legde de telefoon neer.
Maar, als je dan toch chloor moet vervoeren, lijkt over zee me nog altijd de veiligste manier. Ik denk ook dat het met de huidige technieken mogelijk moet zijn om tanks te maken die aanvaringsproof zijn. Het blijft gevaarlijk. Ik denk dat het vervoer per trein vooral is gestaakt in verband met het gevaar van een terroristische aanslag op een chloortrein. Dat zou een onvoorstelbare ramp kunnen veroorzaken.
Zo had de brandweer van Delfzijl bijvoorbeeld geen idee wat je bij een chloorongeluk moest doen. Na enig aarzelen zei die man van de brandweer: "U zou het beste een natte doek voor neus en mond kunnen doen en een hoge plek op kunnen zoeken. Chloorgas is zwaarder dan lucht, dus dat blijft laag hangen."
Waarop ik vroeg of het goed zou zijn om op het dak te gaan zitten. Ja, zei die man, dat was een prima idee. En daarmee gaf hij me de kop voor mijn artikel: BIJ EEN CHLOORRAMP KUNNEN WE WEL OP DAK GAAN ZITTEN.
Het chloor dat in Delfzijl werd geproduceerd, was niet voldoende voor de Botlek en daarom werd er chloor vanuit Duitsland geïmporteerd. Dat kwam via Nieuweschans binnen. Er reden dus vrijwel elke nacht chloortreinen, vlak langs en dwars door woonwijken. In heel Nederland waren maar twee gespecialiseerde ploegen die bij een chloorramp in actie moesten komen, dus de kans was groot dat die ver weg waren als er iets gebeurde. Het traject werd wel helemaal vrijgemaakt, maar elke onbewaakte overweg was natuurlijk een gevaar.
Ik belde de spoorwegen in Utrecht, afdeling wagenladingen, tanktransporten, met de vraag wat er zou gebeuren als er een chloortrein ontspoorde en er zouden tankwagons kantelen. Die man stak een lang verhaal af en vertelde hoe sterk die tanks waren en hoe goed beveiligd alles was en zo.
"Dus zo'n ding kan echt niet kapot?" vroeg ik.
"Alles kan kapot," zei die man. "Er kan altijd een afsluiter afbreken en als het met genoeg geweld gaat, kan zo'n tank ook scheuren."
Dat was dus interessant. Een halfuur later belde hij terug. Hij had waarschijnlijk van deze of gene op zijn bliksem gekregen, want hij was helemaal opgewonden en riep: "Ik heb me vergist! Ze kunnen echt niet kapot!"
Toen ik Nieuweschans belde met de vraag hoeveel chloortreinen er eigenlijk binnenkwamen, zei die man daar: "Van mij hoort u niks! Ik weet van niks!" en legde de telefoon neer.
Maar, als je dan toch chloor moet vervoeren, lijkt over zee me nog altijd de veiligste manier. Ik denk ook dat het met de huidige technieken mogelijk moet zijn om tanks te maken die aanvaringsproof zijn. Het blijft gevaarlijk. Ik denk dat het vervoer per trein vooral is gestaakt in verband met het gevaar van een terroristische aanslag op een chloortrein. Dat zou een onvoorstelbare ramp kunnen veroorzaken.
Re: Bijzondere, merkwaardige schepen.
Met haar lengte van 69.00 meter en extreme breedte van 15.20, past zij wel in dit topic:
Foto: © John Sins.
IMO number : 8605911 BUGULMA Gross tonnage : 1895 Type of ship : General Cargo/Training Ship Year of build : 1988 Flag : Russia
Foto: © John Sins.
IMO number : 8605911 BUGULMA Gross tonnage : 1895 Type of ship : General Cargo/Training Ship Year of build : 1988 Flag : Russia