Kor Heidinga schreef:Fivelborg van Delfzijl op 31 mei 1975 te Delfzijl
Is er soms iemand die een mooie foto van de Fivelborg heeft met de mast er nog op? Die mis ik nog in mijn collectie "Schepen waar ik op voer".
En dat terwijl ik toch heel bijzondere herinneringen aan de Fivelborg heb.
Daar gebeurde in de korte tijd dat ik er als aflosser op voer van alles en nog wat.
Ben je druk aan het manoeuvreren, heb je plotseling het blinkend gepoetste wieltje van de regulateur in je hand.
We kregen weet ik hoeveel meter verhaaldraad van een binnenschipper in de schroef waardoor we in het Westerdok terechtkwamen.
De hoofdwerktuigkundige was oorspronkelijk horlogemaker en een man die absoluut geen drank kon verdragen en dat ook ruiterlijk toegaf: "Kapitein, verstrekt u mij, zo ik u er al om mocht vragen, vooral geen fles sterke drank. Doet u dat wél, dan drink ik hem achter elkaar leeg met als gevolg dat ik volledig onbekwaam ben en dat geeft natuurlijk geen pas."
Zo praatte die overigens bovenste beste brave kerel.
Om een of andere vreemde reden was de vloer van het stuurhuis te laag - anders kan ik het niet zeggen. Daardoor stond het kompas veel te hoog en moest je op een bankje achter het wiel staan. Voor de kaartentafel gold hetzelfde. De kaarten lagen trouwens beneden en daar stond ook de radiotelefonie.
Kom je op een koude, winderige, regenachtige nog donkere ochtend de Staalhaven uit. Iedereen - nou ja, die anderhalve man en een paardenkop - druk bezig de mast en alle andere spul weer op te zetten. Dit met uitzondering van de hoofdwerktuigkundige die tóch de hand had weten te leggen op... Nou ja, laat maar.
Geen VHF. Voordat je de Staalhaven verliet, belde je het "Sluiscommando" dat je eraan kwam. Telefoon 02550-11744.
Vervolgens voer je in de richting van het middelste sluiseiland en kreeg daar dan door een luidspreker te horen naar welke sluis je moest. Als teken dat je het had begrepen, gaf je dan even een korte stoot op de fluit.
Zo ook die donkere, winderige, koude, regenachtige morgen.
In je eentje boven.
Kruip door sluip door onder de bruggen door en het Noordzeekanaal op.
Naar het sluiseiland.
"Fivelborg! Middensluis!"
Korte stoot...
Blijft de fluit hangen!
Maar dat is iets verschrikkelijks, zeg. En wat moet je? Schreeuwen om de hoofdwerktuigkundige om er iets aan te doen, helpt dus niet en door die brullende fluit hoort niemand je geschreeuw trouwens. Aan dek ook niet. Die kijken alleen maar kwaad naar boven.
En dus kun je maar één ding doen: de hele handel op die koude, donkere, winterige, regenachtige morgen gewoon midden op het Noordzeekanaal laten drijven en zelf als de donder naar beneden om de lucht af te zetten en struikelend over je eigen poten weer naar boven.
Those were the days, my friends, op de "Golden Oldies".
