pieter53 schreef: ↑06 nov 2020 15:48
495sluiting[1].jpg
Een beetje vreemde manier om de stagen te bevestigen. (Foto: Hassailt 2007)
Wat is daar vreemd aan?
Die lange sluitingen zijn waarschijnlijk bedoeld om het draaipunt van het want ter hoogte van de mastbout te krijgen. Als je er dan een slingerwantje aan vastmaakt blijft het voorste want min of meer strak staan tijdens het strijken, zodat de mast niet gaat slingeren. Wat de mastvoet kan ontzetten.
Ik ken dit schip goed. Sterker nog, al weer vele jaren geleden heb ik de mast gemaakt.
Toen ik in de jaren '80 mede-hellingbaas was op de Koningspoort (Oude Haven R'dam) viel dit schip mij al op. Het was toen niet zeilklaar, maar er was ongelofelijk veel origineel beslag aanwezig.
De huidige eigenaren hebben toen het schip gekocht. Gelukkig hadden zij oog voor al dat oorspronkelijke beslag en hebben alle details zorgvuldig behouden of hersteld. Het schip is later moeiteloos erkend als Varend Monument.
Terugkomend op die (op het eerste oog) rare lange sluitingen in de wanten: die stammen nog uit de tijd dat het schip voorzien was van jufferblokken.
Bij het tuigen hebben de eigenaren uit praktische overwegingen gekozen voor schroef-wantspanners, maar ze hebben de mooie lange sluitingen gehandhaafd.
Qua treksterkte voldoen ze ruimschoots aan de eisen van Register Holland.
Wie het schip van dichtbij wil bewonderen: het heeft een vaste plek in de museumhaven van Leeuwarden, dichtbij de Achmea-toren.
Wat de sluitingen betreft.
Bij één van de sluitingen is te zien dat het een stuk staf is waarin een oog gevormd is en daarna zijn de delen tegen elkaar gesmeed.
De opening is daardoor waarschijnlijk geen passend rond gat, maar een druppelvormige opening.
Ook begrijp ik de combinatie lange sluitingen en jufferblokken niet. Ik zie in dat feit geen verklaring.
Pieter Klein, Amsterdam
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft dat er nog zo veel meer te weten valt....