En het is natuurlijk leuk dat je je ouderlijk schip, zij het van gedaante veranderd, toch nog teruggevonden hebt! 
Groeten van Tim
Mijn jeugd.
Re: Mijn jeugd.
Waar Fok op doelde was de Banjaard van (van de(r)) Bol. Die ligt al minstens 10 jaar op dat plekje En het is natuurlijk leuk dat je je ouderlijk schip, zij het van gedaante veranderd, toch nog teruggevonden hebt!
Groeten van Tim
En het is natuurlijk leuk dat je je ouderlijk schip, zij het van gedaante veranderd, toch nog teruggevonden hebt! Groeten van Tim
Re: Mijn jeugd.
schipperwillem , bedankt voor je reactie , tim idd de banjaard . was een bijzondere gewaarwording om haar
na ca 50 jaar terug te zien , contact met fam bol was bijzonder vriendelijk, vonden het zelf ook leuk .
de ex goedeverwachting , nu banjaard , met dank voor de foto. groeten fok .
na ca 50 jaar terug te zien , contact met fam bol was bijzonder vriendelijk, vonden het zelf ook leuk .
de ex goedeverwachting , nu banjaard , met dank voor de foto. groeten fok .
- Bijlagen
-
- DSC00010.jpg (74.64 KiB) 2546 keer bekeken
-
Wim van Leeuwen
- Berichten: 154
- Lid geworden op: 01 jun 2007 23:03
- Locatie: Papendrecht
Re: Mijn jeugd.
Nog wat verhalen uit onze voorraad. Moocht dit niet op de juiste plaats staan hoor ik dat wel van de moderamen.
Op 5 jan. 1968 kochten wij de motorspits Vigila van oud schipper Jan Breevoord uit Meppel. De advertentie stond in ons vakblad de Schuttvaer en ik vroeg een serieuze vraagprijs en daarop ging ik met vriend Janus Kalkman naar Meppel om het schip te bekijken. Het schip was in 1953 in Tielrode gebouwd en geregistreerd onder Reg.str.nr. K 3051342 N, Meetbrief; 1342 B Zwolle 1955. Het zag er prima uit maar de omgebouwde motor baarde ons zorgen maar na wat ruggespraak met Kalkman en een aanpassing aan de vraagprijs hebben wij de spits gekocht. Het schip was 38.83 m lang, 5.08 m breed en 2.42 m diep. De motor was een 6 cylinder M.W.M. “kriegsmarine” motor en door Leeman in Zwolle is omgebouwd tot een 500 toerenmotor van 175 pk met gietijzeren zuigers. Oorspronkelijk stonden er 2 van die motoren in een torpedojager en waren voorzien van aluminium zuigers en maakten 1000 toeren voor 500 pk. De motor moest in de machinekamer eerst voor gegloeid worden en werd met lucht op alle zes cylinders gestart. Wij konden 4 ton brandstof bergen en 1000 liter water, niet veel voor een huisgezin met 3 kinderen maar van huis uit ben je gewend om zuinig met water te wezen. De woonruimte was verdeeld in; achter 2 slaapkamers, een salon met ingebouwde wc, een klapbare stuurhut en daarvoor een grote woonkeuken. Op het voorschip een vooronder met 2 slaapplaatsen en een flink diepherft om te wassen en daar kon dan ook een fiets staan en de materialen voor het scheepsonderhoud. Ook benutte die ruimte om frites en vis te bakken. Wij hebben 17 dagen aan de machinefabriek en de motor is helemaal uit elkaar geweest om alle onderdelen en lagers weer op de juiste manier af te stellen en hebben 29 jan. proef gevaren. Op de werf is het schip gekeurd en 2 plaatjes onder het vlak laten lassen en in het ruim een ballast kraan gemaakt en dat heeft 8 dagen geduurd en toen waren wij vaarklaar. De motor was de bewerkelijk en met “gebruiksaanwijzing”. De brandstof pomp werkte slecht op een laag toerental en voor de koppeling in te zetten moest de regulateur wat harder gezet worden anders viel de motor stil. Ook moest er rekening mee houden dat de schroef erg mee draaide als de koppeling op neutraal stond, vooral als hij nog koud was. In de 7 jaar dat we er mee gevaren hebben in Ruhrort een nieuwe remband gezet, een nieuwe voering en nog wat kleinigheidjes.
In 1975, Tijdens een reis van Rotterdam naar Izegem kreeg ik op 15 maart water in het carter en moest de smeerolie verversen. Elke avond tapte ik het water van de motor af als hij stil stond en smorgens voor ik de motor ging starten gooide ik een pak gemalen koffie in de wierbak en hoopte dan dat de lekkage dicht trok en er niet te veel water in het carter kwam. Het was geen doen meer en na lossing op 18 maart zijn wij leeg naar Krimpen a.d. IJssel gevaren om bij Kalkman de motor in te bouwen die ik in 1973 had gekocht. Dit was een cotractovername van Dick Mudde doch dat motor zo lang niet was gebruikt had Scania daar moeite mee met de garantie. Na overleg en bijbetaling kregen wij een nieuwe motor met een gekoelde uitlaat. Wij arriveerden daar op 21 maart. Zelf ben ik de eerste tijd zoveel mogelijk bezig geweest om de onderdelen die ik los kon krijgen er af te halen en nadat de oude motor er uit was gehesen ben ik de machinekamer zoveel mogelijk vet vrij gaan maken. Tijdens die werkzaamheden heb ik mijn arm nog geforceerd en die kwam op “slot” te zitten en daar ben ik een poosje zoet mee geweest. Tussen 14-4 en 22-4 naar de werf geweest voor o.a. een nieuw koelsysteem en nieuwe schroef. Omdat ik zelf op dat moment geen motor in het schip had hebben goede vrienden van ons; Jan v.d. Ham van de Sarina ons met hun schip ons naar de werf, en later weer terug naar de machine fabriek gebracht. Op 15-5 hebben wij proef gevaren met de nieuwe motor; - Scania DSI 287 pk. op 1900 toeren - en alles was naar onze wens. Wij liepen leeg 20 km. en geladen 15 km. per uur. Na nog een paar dagen bijwerk hebben wij 21 mei 200 ton kunstmest geladen voor Dokkum en waren blij dat wij weer eens onderling samen waren. Wij hadden 59 dagen in Krimpen gelegen. Wij hebben in totaal 20 jaar mee gevaren met heel veel pleizier. Natuurlijk zijn er in die jaren veel venieuwingen en veranderingen aangebracht. Nieuwe azobe buikdenning met strippen, ballastschot verhoogt, nieuwe stuurhut, 2e hands oliebadankerlier electrisch, den verhoogd en alminium luiken, nieuwe Lister hulpmotor, CV en vele andere vernieuwingen. Zelf heb ik in de loop der jaren de complete elektrische installatie vernieuwd. In 1988 hebben wij het schip verkocht aan Kersten & van Es uit Tilburg onder de naam v.o. Mon Desir en die hebben er dacht ik 10 jaar mee gevaren. Later kwamen wij aan de weet dat Fa. Overmeer in Amsterdam de eigenaar was geworden onder de naam Beneficia met de zetschipper Theo Mus. Vorig jaar zagen wij de spits hier voorbij onze flat in Papendrecht van en ging naar Teus Vlot in Sliedrecht waar de Scania totaal is gereviseerd na ruim 35 jaar. Ik ben nog aan boord geweest maar het één en ander zag er wel iets anders uit als in onze tijd.
Uiteraard hebben wij nog meer informatie maar voorlopig houd ik het hierbij.
Op 5 jan. 1968 kochten wij de motorspits Vigila van oud schipper Jan Breevoord uit Meppel. De advertentie stond in ons vakblad de Schuttvaer en ik vroeg een serieuze vraagprijs en daarop ging ik met vriend Janus Kalkman naar Meppel om het schip te bekijken. Het schip was in 1953 in Tielrode gebouwd en geregistreerd onder Reg.str.nr. K 3051342 N, Meetbrief; 1342 B Zwolle 1955. Het zag er prima uit maar de omgebouwde motor baarde ons zorgen maar na wat ruggespraak met Kalkman en een aanpassing aan de vraagprijs hebben wij de spits gekocht. Het schip was 38.83 m lang, 5.08 m breed en 2.42 m diep. De motor was een 6 cylinder M.W.M. “kriegsmarine” motor en door Leeman in Zwolle is omgebouwd tot een 500 toerenmotor van 175 pk met gietijzeren zuigers. Oorspronkelijk stonden er 2 van die motoren in een torpedojager en waren voorzien van aluminium zuigers en maakten 1000 toeren voor 500 pk. De motor moest in de machinekamer eerst voor gegloeid worden en werd met lucht op alle zes cylinders gestart. Wij konden 4 ton brandstof bergen en 1000 liter water, niet veel voor een huisgezin met 3 kinderen maar van huis uit ben je gewend om zuinig met water te wezen. De woonruimte was verdeeld in; achter 2 slaapkamers, een salon met ingebouwde wc, een klapbare stuurhut en daarvoor een grote woonkeuken. Op het voorschip een vooronder met 2 slaapplaatsen en een flink diepherft om te wassen en daar kon dan ook een fiets staan en de materialen voor het scheepsonderhoud. Ook benutte die ruimte om frites en vis te bakken. Wij hebben 17 dagen aan de machinefabriek en de motor is helemaal uit elkaar geweest om alle onderdelen en lagers weer op de juiste manier af te stellen en hebben 29 jan. proef gevaren. Op de werf is het schip gekeurd en 2 plaatjes onder het vlak laten lassen en in het ruim een ballast kraan gemaakt en dat heeft 8 dagen geduurd en toen waren wij vaarklaar. De motor was de bewerkelijk en met “gebruiksaanwijzing”. De brandstof pomp werkte slecht op een laag toerental en voor de koppeling in te zetten moest de regulateur wat harder gezet worden anders viel de motor stil. Ook moest er rekening mee houden dat de schroef erg mee draaide als de koppeling op neutraal stond, vooral als hij nog koud was. In de 7 jaar dat we er mee gevaren hebben in Ruhrort een nieuwe remband gezet, een nieuwe voering en nog wat kleinigheidjes.
In 1975, Tijdens een reis van Rotterdam naar Izegem kreeg ik op 15 maart water in het carter en moest de smeerolie verversen. Elke avond tapte ik het water van de motor af als hij stil stond en smorgens voor ik de motor ging starten gooide ik een pak gemalen koffie in de wierbak en hoopte dan dat de lekkage dicht trok en er niet te veel water in het carter kwam. Het was geen doen meer en na lossing op 18 maart zijn wij leeg naar Krimpen a.d. IJssel gevaren om bij Kalkman de motor in te bouwen die ik in 1973 had gekocht. Dit was een cotractovername van Dick Mudde doch dat motor zo lang niet was gebruikt had Scania daar moeite mee met de garantie. Na overleg en bijbetaling kregen wij een nieuwe motor met een gekoelde uitlaat. Wij arriveerden daar op 21 maart. Zelf ben ik de eerste tijd zoveel mogelijk bezig geweest om de onderdelen die ik los kon krijgen er af te halen en nadat de oude motor er uit was gehesen ben ik de machinekamer zoveel mogelijk vet vrij gaan maken. Tijdens die werkzaamheden heb ik mijn arm nog geforceerd en die kwam op “slot” te zitten en daar ben ik een poosje zoet mee geweest. Tussen 14-4 en 22-4 naar de werf geweest voor o.a. een nieuw koelsysteem en nieuwe schroef. Omdat ik zelf op dat moment geen motor in het schip had hebben goede vrienden van ons; Jan v.d. Ham van de Sarina ons met hun schip ons naar de werf, en later weer terug naar de machine fabriek gebracht. Op 15-5 hebben wij proef gevaren met de nieuwe motor; - Scania DSI 287 pk. op 1900 toeren - en alles was naar onze wens. Wij liepen leeg 20 km. en geladen 15 km. per uur. Na nog een paar dagen bijwerk hebben wij 21 mei 200 ton kunstmest geladen voor Dokkum en waren blij dat wij weer eens onderling samen waren. Wij hadden 59 dagen in Krimpen gelegen. Wij hebben in totaal 20 jaar mee gevaren met heel veel pleizier. Natuurlijk zijn er in die jaren veel venieuwingen en veranderingen aangebracht. Nieuwe azobe buikdenning met strippen, ballastschot verhoogt, nieuwe stuurhut, 2e hands oliebadankerlier electrisch, den verhoogd en alminium luiken, nieuwe Lister hulpmotor, CV en vele andere vernieuwingen. Zelf heb ik in de loop der jaren de complete elektrische installatie vernieuwd. In 1988 hebben wij het schip verkocht aan Kersten & van Es uit Tilburg onder de naam v.o. Mon Desir en die hebben er dacht ik 10 jaar mee gevaren. Later kwamen wij aan de weet dat Fa. Overmeer in Amsterdam de eigenaar was geworden onder de naam Beneficia met de zetschipper Theo Mus. Vorig jaar zagen wij de spits hier voorbij onze flat in Papendrecht van en ging naar Teus Vlot in Sliedrecht waar de Scania totaal is gereviseerd na ruim 35 jaar. Ik ben nog aan boord geweest maar het één en ander zag er wel iets anders uit als in onze tijd.
Uiteraard hebben wij nog meer informatie maar voorlopig houd ik het hierbij.
-
Wim van Leeuwen
- Berichten: 154
- Lid geworden op: 01 jun 2007 23:03
- Locatie: Papendrecht
Re: Mijn jeugd.
Hierbij wil ik reageren op de vraag van Leo in “mijn jeugd” pag.195. Wij hebben Dirk v.d. Lei van de Teudie III beter leren kennen in Mortagne aan de grens waar in wij op een zaterdag geladen lagen richting Frankrijk en niet klaar waren gekomen bij de Franse douane. Wij kregen bezoek van Dirk die, zoals bleek in Doornick lag en het gesprek kwam op de schipperskerkdiensten die Ds.Noordhof hield in een ruimte van een Frans kerkje een 4 km. landinwaarts. Wij gingen daar lopend heen en weer terug. Was die ruimte niet disponibel dan was er altijd wel een schip die een vrij ruime roef had en dan hield hij daar zijn dienst. Zoals later bleek, vond Dirk zijn zoon Dick dat wij wel een leuke dochter Agnes hadden die ook op het schippersinternaat in Dordrecht was net zoals hij. Ze zijn nu inmiddels ruim 27 jaar getrouwd.
Dirk v.d. Lei met zijn Teudi III heeft ook al eens voor “kerkschip” gediend op een zondag. Wij hebben altijd veel bewondering voor Ds.Noordhof gehad die op deze manier het Evangelie bracht aan mensen die het wilden horen. Hij woonde zelf in Wemeldinge. De Teudi III was oorspronkelijk een sleepdordmunder die Dirk zelf in Wanssum heeft omgebouwd en geschikt gemaakt voor vervoer van grote omvang. Hij heeft jaren roestvrije ketels gevaren voor de Heinekenbrouwerij vanaf Doornick naar Alphen aan de Rijn waarvan ik een paar foto’s op het forum zet. In het begin mocht hij alleen in de nacht op de Schelde varen maar dat is later bijgesteld. Later heeft zijn zoon Dick het schip overgenomen en heeft veel oudijzer gevaren van af Zaandam naar Leer. Hun waren als één wan de eersten die naar de Donau voeren. Dick en Agnes wonen inmiddels al 14 jaar in Dordrecht aan de wal en runnen daar nu een Swarofsky-winkel. Hierbij de ingekorte geschiedenis van de Teudie III.
Groetjes Wim. P.S. Is er iemand die mij een goed programma kan geven om weer foto’s op het forum te zetten?
Dirk v.d. Lei met zijn Teudi III heeft ook al eens voor “kerkschip” gediend op een zondag. Wij hebben altijd veel bewondering voor Ds.Noordhof gehad die op deze manier het Evangelie bracht aan mensen die het wilden horen. Hij woonde zelf in Wemeldinge. De Teudi III was oorspronkelijk een sleepdordmunder die Dirk zelf in Wanssum heeft omgebouwd en geschikt gemaakt voor vervoer van grote omvang. Hij heeft jaren roestvrije ketels gevaren voor de Heinekenbrouwerij vanaf Doornick naar Alphen aan de Rijn waarvan ik een paar foto’s op het forum zet. In het begin mocht hij alleen in de nacht op de Schelde varen maar dat is later bijgesteld. Later heeft zijn zoon Dick het schip overgenomen en heeft veel oudijzer gevaren van af Zaandam naar Leer. Hun waren als één wan de eersten die naar de Donau voeren. Dick en Agnes wonen inmiddels al 14 jaar in Dordrecht aan de wal en runnen daar nu een Swarofsky-winkel. Hierbij de ingekorte geschiedenis van de Teudie III.
Groetjes Wim. P.S. Is er iemand die mij een goed programma kan geven om weer foto’s op het forum te zetten?
-
Wim van Leeuwen
- Berichten: 154
- Lid geworden op: 01 jun 2007 23:03
- Locatie: Papendrecht
Re: Mijn jeugd.
Ik heb nog wat verhalen van vroeger en hier is er één van, mocht dit niet op de goede plaats staan hoor ik dat wel van de medereators.
Nu we het toch over steilstevens hebben;
Wij lagen eens in Zwartsluis in de jaren 42-43, met mijn ouders naast een steisteven waarvan ik de naam niet meer weet maar de schipper had de naam Job Buter. Moeder maakte nogal gauw een praatje – als je bij haar in de smaak viel – en daar hoorde zij dat er die week familie, Jan Venema, ging trouwen en het feest zou in het lege laadruim worden gehouden. De mensen hadden al een hele tijd diverse bonnen opgespaart, het was nog in de oorlogsjaren, om voor de gasten iets lekkers op te dissen en de keus was gevallen op maaltijd soep maar de buurvrouw zag geen kans om voor zoveel gasten te koken en waarin. Moeder zag daar wel kans voor en wilde wel behulpzaam zijn en er werd soep gekookt in een wasketel en wij werden ook uitgenodigd om bij de feestelijkheden aanwezig te zijn. Vader zag dat niet zo erg zitten maar ik had daar al diverse leuke schippersmeisjes gezien en bood aan om te bedienen en dat lukte. Er waren in het ruim schragen gemaakt voor tafels en banken en er was ook accordeonmuziek en ook was er een conferencier die mede de gasten vermaakte op zijn Drents en ik had het best naar mijn zin uiteraard en het was een reuze gezellig feest. Eén van die moppen herinner ik mij nog en dat ging over een kinderrijke boerenfamilie. De boer wilde savonds weten of iedereen weer in huis was en daarom telde hij de klompen en dat ging dan zo op zijn Drents; één paar kleumers twee paar klampjes drie paar klampjes en zo voort tot een stuk of twaalf. Later heb ik met een paar van die meisjes; Rump en Panman, contact gehad. Ze probeerden mij wel eens beet te nemen maar omdat wij regelmatig in dat deel van het land voeren, verstond ik hun taal wel.
Op de late avond was het flink gaan regenen en waaien en kwam met een klap de vaarboom met de grote natte feestvlag omlaag op de luiken en dat was wel even schrikken maar toen was het feest al op zijn eind.
Met schipper Buter hadden wij later nog wel contact en hij voer in die jaren naar Duitsland en voor wat ruilmiddelen, o.a. koffie kon je daar heel voordelig aan elektrische spullen komen en van hun heb ik toen van mijn eigen zakgeld een grote 12 volts Bosch-dynamo en een 12 volt stationaire accu van 400 AH overgenomen waar wij jaren pleizier van hebben gehad. Die Jan Venema die toen getrouwd is heb ik later onmoet bij de fa. Vulkaan waar wij toen ook waren verhuurd, hij voer toen op een motorklippertje van circa 120 ton.
Gr. Wim van Leeuwen
Nu we het toch over steilstevens hebben;
Wij lagen eens in Zwartsluis in de jaren 42-43, met mijn ouders naast een steisteven waarvan ik de naam niet meer weet maar de schipper had de naam Job Buter. Moeder maakte nogal gauw een praatje – als je bij haar in de smaak viel – en daar hoorde zij dat er die week familie, Jan Venema, ging trouwen en het feest zou in het lege laadruim worden gehouden. De mensen hadden al een hele tijd diverse bonnen opgespaart, het was nog in de oorlogsjaren, om voor de gasten iets lekkers op te dissen en de keus was gevallen op maaltijd soep maar de buurvrouw zag geen kans om voor zoveel gasten te koken en waarin. Moeder zag daar wel kans voor en wilde wel behulpzaam zijn en er werd soep gekookt in een wasketel en wij werden ook uitgenodigd om bij de feestelijkheden aanwezig te zijn. Vader zag dat niet zo erg zitten maar ik had daar al diverse leuke schippersmeisjes gezien en bood aan om te bedienen en dat lukte. Er waren in het ruim schragen gemaakt voor tafels en banken en er was ook accordeonmuziek en ook was er een conferencier die mede de gasten vermaakte op zijn Drents en ik had het best naar mijn zin uiteraard en het was een reuze gezellig feest. Eén van die moppen herinner ik mij nog en dat ging over een kinderrijke boerenfamilie. De boer wilde savonds weten of iedereen weer in huis was en daarom telde hij de klompen en dat ging dan zo op zijn Drents; één paar kleumers twee paar klampjes drie paar klampjes en zo voort tot een stuk of twaalf. Later heb ik met een paar van die meisjes; Rump en Panman, contact gehad. Ze probeerden mij wel eens beet te nemen maar omdat wij regelmatig in dat deel van het land voeren, verstond ik hun taal wel.
Op de late avond was het flink gaan regenen en waaien en kwam met een klap de vaarboom met de grote natte feestvlag omlaag op de luiken en dat was wel even schrikken maar toen was het feest al op zijn eind.
Met schipper Buter hadden wij later nog wel contact en hij voer in die jaren naar Duitsland en voor wat ruilmiddelen, o.a. koffie kon je daar heel voordelig aan elektrische spullen komen en van hun heb ik toen van mijn eigen zakgeld een grote 12 volts Bosch-dynamo en een 12 volt stationaire accu van 400 AH overgenomen waar wij jaren pleizier van hebben gehad. Die Jan Venema die toen getrouwd is heb ik later onmoet bij de fa. Vulkaan waar wij toen ook waren verhuurd, hij voer toen op een motorklippertje van circa 120 ton.
Gr. Wim van Leeuwen
Re: Mijn jeugd.
machinefabriek kalkman , je lag dan hier wim ? groeten fok .
- Bijlagen
-
- P1010403.jpg (73.12 KiB) 2252 keer bekeken
Re: Mijn jeugd.
Teudi III heb ik in de jaren tachtig heel wat keren voor de lens gehad...
gr. Harry
"Het forum is net een lopend buffet; je neemt wat je lekker vindt en wat je niet lust laat je liggen..."
-
Wim van Leeuwen
- Berichten: 154
- Lid geworden op: 01 jun 2007 23:03
- Locatie: Papendrecht
Re: Mijn jeugd.
Ja, dat is in de Sliksloot waar toen het schippersinternaat was. Ik kwam daar al in de jaren 60 en heb daar veel verbouwingen gedaan aan. In mijn luxe motor een nieuwe MWM rhs 518 87 pk en in de spits een nieuwe Scania V6 270 pk. gr. wim.fok schreef:machinefabriek kalkman , je lag dan hier wim ? groeten fok .
Re: Mijn jeugd.
Wim voor je foto's kun je hieronder op de link klikken
https://www.kustvaartforum.com/viewtopi ... 73#p402073
daar staat hoe het kan
soms heb je het over kapitaal vernietiging
dit is mijn inziens een variant hierop
https://www.parool.nl/parool/nl/34/ETEN- ... tendrinken
onlangs hebben we nog kunnen zien wat ze met een mooie luxe motor gedaan hebben voor dat er pannenkoeken geserveerd konden worden
in 2011 trof ik ze op de Franse Maas
toen zagen ze het nog helemaal zitten
op hun website zie ik dat hij verkocht in Sete heeft gelegen
https://www.lifeatanangle.com/Vrouweantje.htm
ik heb hem in 2014 inderdaad in het zuiden zien liggen
niet in Sete maar dat scheelde niet zo veel
nu dus klaar om waarschijnlijk verkracht te worden in Amsterdam
het zal het eerste vrouwtje niet zijn wat in Amsterdam verkracht word ,maar jammer is het wel
zo als ze op de TV bij "Dit was het nieuws" wel zeggen
gelukkig hebben we de foto's nog
gr
leo
https://www.kustvaartforum.com/viewtopi ... 73#p402073
daar staat hoe het kan
soms heb je het over kapitaal vernietiging
dit is mijn inziens een variant hierop
https://www.parool.nl/parool/nl/34/ETEN- ... tendrinken
onlangs hebben we nog kunnen zien wat ze met een mooie luxe motor gedaan hebben voor dat er pannenkoeken geserveerd konden worden
in 2011 trof ik ze op de Franse Maas
toen zagen ze het nog helemaal zitten
op hun website zie ik dat hij verkocht in Sete heeft gelegen
https://www.lifeatanangle.com/Vrouweantje.htm
ik heb hem in 2014 inderdaad in het zuiden zien liggen
niet in Sete maar dat scheelde niet zo veel
nu dus klaar om waarschijnlijk verkracht te worden in Amsterdam
het zal het eerste vrouwtje niet zijn wat in Amsterdam verkracht word ,maar jammer is het wel
zo als ze op de TV bij "Dit was het nieuws" wel zeggen
gelukkig hebben we de foto's nog
gr
leo
-
velasquez
Re: Mijn jeugd.
Kijk zo nu en dan op site`s van te koop staande schepen en een jaar of 8 geleden werden dit soort verkocht voor drie keer de hoofdprijs waarbij uiteraard de koper ook dollar tekens in de ogen had staan.
Opknappen en met veel winst verkopen maar helaas als ik heden kijk zie ik de mooiste schepen waar tegen elk aannemelijk bod geen koper gevonden word.
Tijden veranderen, en wonen op een scheepje is heel leuk en romantisch maar gaat heel snel vervelen.
gr.BB
Opknappen en met veel winst verkopen maar helaas als ik heden kijk zie ik de mooiste schepen waar tegen elk aannemelijk bod geen koper gevonden word.
Tijden veranderen, en wonen op een scheepje is heel leuk en romantisch maar gaat heel snel vervelen.
gr.BB