In het Verbindingskanaal, waar nu de Rival ligt die vroeger van Rieks Hamminga was, zien we twee schepen van waarschijnlijk in die tijd al, 'campagneschippers'. Dat wil zeggen dat de schepen alleen nog in de vaart kwamen tijdens de aardappel- of bietencampagne. Het gezin woonde aan boord en het ruim werd bij de woonruimte aangetrokken. Dat ging vaak makkelijk omdat er een deurtje van de roef naar het ruim was. Volgens mij werd dat wel het 'lijkendeurtje' genoemd. Als er een overledene aan boord was kon die makkelijker door het ruim van boord worden gehaald...
Deze ligplaats voor 'pensionados' herinner ik mij nog goed. Ik vond het altijd machtig interessant om langs de afgemeerde schepen te wandelen, er was altijd wat te zien. Dat kwam omdat er veel buiten werd geleefd. Jammer dat die ligplaatsen zo nodig moesten verdwijnen, het verlevendigde het stadsbeeld.
Er lagen nogal een paar schepen voor het station. Met de Kerstdagen werd het vaak nog veel drukker, dan kwamen de varende kinderen er meestal bij liggen.
De Oosterhaven in de dertiger jaren schat ik. De Hunze X die een lijndienst op Hamburg onderhield ligt voor de wal. Hoe lang dit schip gevaren heeft en hoe groot het was, weet ik niet, maar dat kunnen anderen vast wel vertellen...
Deze foto met de motorschoeneraak Presto stamt uit dezelfde periode vermoed ik.
Een sprong in de tijd, we zijn zo'n dertig jaar verder. De omzetcijfers van de stad Groninger havens stemmen nog tot tevredenheid. De kuster Spica lost zijn houtlading, aan de 'stadse'kant van de Oosterhaven ligt de Trianca. Op de voorgrond ligt de motorspits Animo van Fransbergen langszij van de luxemotor Viod II van Smedeman. Wat ik niet weet is van wie die oliebootjes waren, van de Vries misschien die later in een houten barak een winkel boven de Oostersluis had?
gr. Harry
