(Ik heb het ankerlierenwoordenboek er niet bij hoor
).De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
De kettingsteker.
(Ik heb het ankerlierenwoordenboek er niet bij hoor
).
(Ik heb het ankerlierenwoordenboek er niet bij hoor
).Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Er is heel veel bekend over lieren dus en dhr Klein in het bijzonder weet ervan,
maar als je gaat kijken wanneer dat spul op de markt en aan dek verschijnt is het
opeens knap vaag en velen die dat spul hebben zien verschijnen rusten in vrede.
Of zou er nog ergens een catalogus van scheeps-benodigdheden van 1860, 80 1900
circuleren? Voordien was hout het dominante materiaal lijkt mij. gr jed
maar als je gaat kijken wanneer dat spul op de markt en aan dek verschijnt is het
opeens knap vaag en velen die dat spul hebben zien verschijnen rusten in vrede.
Of zou er nog ergens een catalogus van scheeps-benodigdheden van 1860, 80 1900
circuleren? Voordien was hout het dominante materiaal lijkt mij. gr jed
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Als jullie het goed vinden ga ik weer even terug naar de kaapstander.
De kaapstanders op bijlanders, walen en spitsen werden niet gebruikt om zware lasten te hijsen. Ook niet om de mast staande te krijgen. Die masten lagen door het contragewicht zowat in balans.
Foto is afkomstig van https://www.erfgoedinzicht.be
Ansichtkaart Nieuwpoort- Vaart van Plaschendaele circa 1919
Je gaat echt niet onder de mast staan wanneer je de kans loopt dat die mast hard naar beneden komt.
Veel kracht was niet nodig om de mast omhoog te krijgen.
De kaapstanders werden voornamelijk gebruikt om op laad- en losplaatsen op de rivieren te kunnen verhalen.
Foto afkomstig van dezelfde Belgische site.
Men noemt het schip een bijlander, maar het zou evengoed een spits kunnen zijn. Het lijkt tenminste heel veel op de spits in het boek Schepen op de Schelde van Seghers en De Bock. De kaapstander lijkt alleen gebruikt te kunnen worden met staande mast. Het zou heel goed kunnen dat de eerder geplaatste tekening is gemaakt naar deze foto. Volgens Unikap had de tekenaar een onnodige kaapstander weergegeven.
Groet K.T.
De kaapstanders op bijlanders, walen en spitsen werden niet gebruikt om zware lasten te hijsen. Ook niet om de mast staande te krijgen. Die masten lagen door het contragewicht zowat in balans.
- Schermafbeelding 2021-02-13 om 15.13.jpg (91.1 KiB) 978 keer bekeken
Ansichtkaart Nieuwpoort- Vaart van Plaschendaele circa 1919
Je gaat echt niet onder de mast staan wanneer je de kans loopt dat die mast hard naar beneden komt.
Veel kracht was niet nodig om de mast omhoog te krijgen.
De kaapstanders werden voornamelijk gebruikt om op laad- en losplaatsen op de rivieren te kunnen verhalen.
- Bijlander.jpg (214.58 KiB) 978 keer bekeken
Men noemt het schip een bijlander, maar het zou evengoed een spits kunnen zijn. Het lijkt tenminste heel veel op de spits in het boek Schepen op de Schelde van Seghers en De Bock. De kaapstander lijkt alleen gebruikt te kunnen worden met staande mast. Het zou heel goed kunnen dat de eerder geplaatste tekening is gemaakt naar deze foto. Volgens Unikap had de tekenaar een onnodige kaapstander weergegeven.
Groet K.T.
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Mooie foto's Kees, Ja die kaapstander had je voor de mast niet nodig, maar door het wat uitdagend te formuleren
komen de correcties vanzelf, waarvoor dank. Treffende gelijkenis met de tekening die Schier aandroeg. Vroeger mocht
je een foto natekenen, maar tegenwoordig is ook dat schending van auteursrecht. De rest van het plaatje blijkt ook de
moeite waard! gr jed
komen de correcties vanzelf, waarvoor dank. Treffende gelijkenis met de tekening die Schier aandroeg. Vroeger mocht
je een foto natekenen, maar tegenwoordig is ook dat schending van auteursrecht. De rest van het plaatje blijkt ook de
moeite waard! gr jed
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Een goede vriend van mij is kunstenaar en ontwerpt getekende ansichtkaarten.Hij mag slechts kaarten ontwerpen
van objecten ouder dan 70 jaar.
van objecten ouder dan 70 jaar.
Groeten,Arie.
-
karelzijpe
- Berichten: 3099
- Lid geworden op: 07 dec 2010 12:13
- Locatie: Vlaardingen
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Kwam een schitterende historie tegen van een zeetjalk nl de Hillegiena.
Echt adembenemend .
Dit is h'm
En dit is het verhaal ..........
https://www.marhisdata.nl/schip?id=2835
Karel
Echt adembenemend .
Dit is h'm
- tjalkschip hillegiena 1898.png (411.67 KiB) 772 keer bekeken
En dit is het verhaal ..........
https://www.marhisdata.nl/schip?id=2835
Karel
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Beste Karel,karelzijpe schreef: ↑24 feb 2021 18:09 Kwam een schitterende historie tegen van een zeetjalk nl de Hillegiena.
Echt adembenemend .
Dit is h'm
tjalkschip hillegiena 1898.png
En dit is het verhaal ..........
https://www.marhisdata.nl/schip?id=2835
Karel
Dat is inderdaad een adembenemend dokument!
Bedankt voor het delen.
Groet Gerben
Live to sail, sail to live
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Niet dat ik het vorige verhaal wil overtreffen maar toevallig was ik bezig met data invoeren van koftjalken voor Marhisdata en kwam ik gisteren dit schip tegen...
Ora et Labora gebouwd bij Boerma in Hoogezand in 1895.
Leeuwarder Courant 09-12-1909: Het vergaan van de "ORA ET LABORA." Omtrent het vergaan van het tjalkschip „ORA ET LABORA" van Wildervank, (zooals men weet schipper A. Smit, geladen met lijnkoeken van Aarburg naar Akkrum), schrijft de „Weser Zeitung": Lakonisch kort bracht Zondag de telegraaf een bericht van het vreeselijke drama van een stranding en een weliswaar geredde, maar gezamenlijk met een der redders als offers aan de ijzige kou en de hooge golven ten deel gevallen bemanning. Het luidde: De Geestermunder stoomboot „Berlin" heeft bij ton B in de Elbe de verloren reddingsboot „Vegesaek'' gevonden en is hier geland. In de boot bevonden zich zes lijken, vier mannen, een jonge vrouw en een zuigeling. Daarna kwamen nog verdere berichten uit Horumersiel: De storm zette hier met woest geweld in en de zee stond vooral zeer hol bij de Jade. Alle mogelijke maatregelen werden daarom genomen. De reddingsboot "Vegesaek" werd klaar gezet en behoefde niet lang te wachten, want spoedig klonk het: „schip gestrand!" De reddingsboot voer reeds spoedig (pl. m. 2 uur 's namiddags) naar de Melum-plaat, waar de Hollandsche tjalk' „ORA ET LABORA" en nog een ander schip op het strand zaten. Na een vreeselijken inspannende strijd bereikte de reddingsboot de schepen en redde zeven personen. De ijzige koude had de schipbreukelingen reeds zeer verzwakt, zoodat hun ledematen geheel stijf waren en zij nauwelijks aan boord van de reddingsboot gebracht konden worden. Op de terugtocht had de bemanning een zwaren strijd te strijden. De boot was door het gure weer bijna niet vooruit te brengen. Zij dreef langen tijd heen en weer en was onbarmhartig aan de golven prijsgegeven. Maar nog hachelijker werd de toestand van de met inspannig van alle krachten strijdende redders, toen de geredden de een na den ander door de uitputting en de bittere koude dood in de boot neerzonken. Nog was het met de zwaren strijd niet gelukt de haven te bereiken, toen van de zeven geredden reeds zes doodgevroren waren. Ook een der redders, een schoenmaker uit Horumersiel zonk uitgeput door de onmenschelijke inspanning neer en was eveneens spoedig door de kou gedood. Bijna was het een tweede redder even zoo gegaan — reeds was hij uitgeput neergezonken, maar hij kwam later weer bij. Toen de boot weer in vlak water kwam, kwam een nieuwe catastrophe: een grondzee bracht de boot aan 't kenteren en wierp alle inzittenden met de lijken over boord. De laatste dreven weg, terwijl de overlevenden zich met moeite aan de boot vasthielden, deze weer oprichtten en zich ermee op de Melum-plaat redden, waar zij in de woonbaak de hoogst noodige beschutting vonden. De reddingsboot moest men laten drijven. Zij is door de bovengenoemde stoomboot opgevischt. Of werkelijk de eerst weggedreven lijken weer in de boot waren, daarover ontbreekt van de anderen kant de bevestiging. Men zou nog meer bijzonderheden kunnen vertellen. Maar wat hier staat is reeds genoeg om te doen zien wat in dezen storm onder de grootste, zelfopoffering, het vreeselijk woeden van de elementen en in 't aangezicht van den dood is gestreden. Dat is het loflied op de dappere, onverschrokkene mannen van de Duitsche Maatschappij tot redding van schipbreukelingen. Omtrent de identiteit van de geborgen lijken is het volgende vastgesteld: Schipper Smit benevens vrouw, kind en broeder. Bovendien bevonden zich in de boot nog drie onbekende mannelijke lijken, die waarschijnlijk van een andere oveneens den storm ten offer gevallen tjalk gered zijn. Men heeft nog niet kunnen vaststellen of het Hollanders of Friezen zijn. In den trouwring van een der schipbreukelingen staat de naam „Klaver." De vader van den verdronken schipper Smit woont te Stadskanaal; hij heeft in een nacht twee zoons, een aangetrouwde dochter en een kleinkind verloren.
Een beklemmend verhaal.
Groeten
Jan
Ora et Labora gebouwd bij Boerma in Hoogezand in 1895.
Leeuwarder Courant 09-12-1909: Het vergaan van de "ORA ET LABORA." Omtrent het vergaan van het tjalkschip „ORA ET LABORA" van Wildervank, (zooals men weet schipper A. Smit, geladen met lijnkoeken van Aarburg naar Akkrum), schrijft de „Weser Zeitung": Lakonisch kort bracht Zondag de telegraaf een bericht van het vreeselijke drama van een stranding en een weliswaar geredde, maar gezamenlijk met een der redders als offers aan de ijzige kou en de hooge golven ten deel gevallen bemanning. Het luidde: De Geestermunder stoomboot „Berlin" heeft bij ton B in de Elbe de verloren reddingsboot „Vegesaek'' gevonden en is hier geland. In de boot bevonden zich zes lijken, vier mannen, een jonge vrouw en een zuigeling. Daarna kwamen nog verdere berichten uit Horumersiel: De storm zette hier met woest geweld in en de zee stond vooral zeer hol bij de Jade. Alle mogelijke maatregelen werden daarom genomen. De reddingsboot "Vegesaek" werd klaar gezet en behoefde niet lang te wachten, want spoedig klonk het: „schip gestrand!" De reddingsboot voer reeds spoedig (pl. m. 2 uur 's namiddags) naar de Melum-plaat, waar de Hollandsche tjalk' „ORA ET LABORA" en nog een ander schip op het strand zaten. Na een vreeselijken inspannende strijd bereikte de reddingsboot de schepen en redde zeven personen. De ijzige koude had de schipbreukelingen reeds zeer verzwakt, zoodat hun ledematen geheel stijf waren en zij nauwelijks aan boord van de reddingsboot gebracht konden worden. Op de terugtocht had de bemanning een zwaren strijd te strijden. De boot was door het gure weer bijna niet vooruit te brengen. Zij dreef langen tijd heen en weer en was onbarmhartig aan de golven prijsgegeven. Maar nog hachelijker werd de toestand van de met inspannig van alle krachten strijdende redders, toen de geredden de een na den ander door de uitputting en de bittere koude dood in de boot neerzonken. Nog was het met de zwaren strijd niet gelukt de haven te bereiken, toen van de zeven geredden reeds zes doodgevroren waren. Ook een der redders, een schoenmaker uit Horumersiel zonk uitgeput door de onmenschelijke inspanning neer en was eveneens spoedig door de kou gedood. Bijna was het een tweede redder even zoo gegaan — reeds was hij uitgeput neergezonken, maar hij kwam later weer bij. Toen de boot weer in vlak water kwam, kwam een nieuwe catastrophe: een grondzee bracht de boot aan 't kenteren en wierp alle inzittenden met de lijken over boord. De laatste dreven weg, terwijl de overlevenden zich met moeite aan de boot vasthielden, deze weer oprichtten en zich ermee op de Melum-plaat redden, waar zij in de woonbaak de hoogst noodige beschutting vonden. De reddingsboot moest men laten drijven. Zij is door de bovengenoemde stoomboot opgevischt. Of werkelijk de eerst weggedreven lijken weer in de boot waren, daarover ontbreekt van de anderen kant de bevestiging. Men zou nog meer bijzonderheden kunnen vertellen. Maar wat hier staat is reeds genoeg om te doen zien wat in dezen storm onder de grootste, zelfopoffering, het vreeselijk woeden van de elementen en in 't aangezicht van den dood is gestreden. Dat is het loflied op de dappere, onverschrokkene mannen van de Duitsche Maatschappij tot redding van schipbreukelingen. Omtrent de identiteit van de geborgen lijken is het volgende vastgesteld: Schipper Smit benevens vrouw, kind en broeder. Bovendien bevonden zich in de boot nog drie onbekende mannelijke lijken, die waarschijnlijk van een andere oveneens den storm ten offer gevallen tjalk gered zijn. Men heeft nog niet kunnen vaststellen of het Hollanders of Friezen zijn. In den trouwring van een der schipbreukelingen staat de naam „Klaver." De vader van den verdronken schipper Smit woont te Stadskanaal; hij heeft in een nacht twee zoons, een aangetrouwde dochter en een kleinkind verloren.
Een beklemmend verhaal.
Groeten
Jan
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Daar wordt je toch wel even stil van...................
Wat een drama !.
gr., Roy
Wat een drama !.
gr., Roy
-
karelzijpe
- Berichten: 3099
- Lid geworden op: 07 dec 2010 12:13
- Locatie: Vlaardingen
Re: De tjalk in binnen- en buitenvaart.
Het was een hard leven vroeger Roy ! Er staan prachtige verhalen over vroeger op Marhisdata.nl .
En dan nu het gezeik en ge-emmer over wat beperkende maatregelen wegens het Corona-virus hier, door verwende gastjes hier.
Weinig kennis van de geschiedenis van de mensheid in het verleden, zal ik maar zeggen.
Karel
En dan nu het gezeik en ge-emmer over wat beperkende maatregelen wegens het Corona-virus hier, door verwende gastjes hier.
Weinig kennis van de geschiedenis van de mensheid in het verleden, zal ik maar zeggen.
Karel