Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Alles over binnenscheepvaart
Kapitein Spok
Berichten: 2442
Lid geworden op: 11 apr 2012 22:31

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door Kapitein Spok »

Moest deze slang bij iedere werfbeurt worden vervangen?

Sperwer Nee dat viel reuze mee.
Zoals je al zegt was de te overbruggen uitslag op dat punt niet groot.
Want in de praktijk was de slang langer en zat nog korter bij het scharnierpunt dan in mijn schets.

En dit stuk had natuurlijk en luizenleven vergeleken bij waar het feitelijk voor bedoeld was.
Of je rustig, af en toe een beetje zus of zo bewogen wordt, en in plaats van tonnen zand en water te moeten laten passeren, in doodstil water (achter in die bun) een kolom water van max 2 meter moeten tegenhouden.

En wat het varken betreft, daar heeft Piet al prima op geantwoord.
Dat was voor mij zo duidelijk dat ik de tanden gewoon hoorde krassen!
Sperwer
Berichten: 57
Lid geworden op: 10 dec 2018 22:47

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door Sperwer »

Dank je Piet! Ja, ik herinner het mij nu weer; ik wist overigens niet dat die dingen ook uit tanks kwamen. Met zo,n GM heb ik ook wel eens gevaren, die stond in een sleepbootje.
Dat ding moest ik ophalen bij Kramer aan het Kalf en naar Muiden brengen. Kom ik bij de eerste brug, bleek er nergens een luchthoorn te hangen, staan of liggen. Daar lag ik, ook geen werkende marifoon aan boord, wachten op een schip dat ook passeren wilde en dat duurde nogal.....
Ik hoor 'm nog die GM: roem, roem, roem......

Jong en onervaren; nadien controleer ik een paar dingetjes voor ik met een mij onbekend schip onderweg ga.
En in de Bremu stond ook zo'n GM: roken, roken.... dikke mist s'morgens.

Groet, Sperwer
DPLA
Berichten: 1922
Lid geworden op: 03 sep 2014 20:18
Locatie: Haren (Ems) Deutschland

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door DPLA »

Hallo Theo,

Hele mooie tekeningen van de verstelbare schroef van de Louisa.
Precies zoals het in werkelijkheid ook gebouwd is, met de hydraulische cilinder om de schroefas te verstellen.

Mooi dat ik heb mogen meewerken om de verstelbare schroefas in te bouwen in de Louisa, samen met de 500 PK GM
Echt heel veel uren aangewerkt, ook in de avonduren en zaterdagen met heel veel plezier.
Vandaar dat de Louisa altijd stiekem mij lievelingsschip is geweest.

Ik heb het vak geleerd van L. Oldenh........... Senior voor mij ook "Ome Leen".

Als we iets gingen bouwen, wat het ook was : Hij maakt altijd een schets op een stuk stalen plaat met wit krijt, dat was zijn tekening.
Daarna gingen aan de slag en ja, het werkte altijd !
Wat die man met zijn ogen zag, kon hij met zijn handen maken.
Het was echt een vakman, een man van de praktijk, ik had nooit een betere leermeester kunnen krijgen, echt geweldig.
Het was een man van weinig woorden.
Als hij je iets (werkstuk) liet maken en hij zag dat het fout ging, dat liet hij je het werkstuk eerst afmaken en zei : Pieter, hier klopt helemaal niets van, dit kan in de oudijzer bak.
Dan mocht je opnieuw beginnen met aanwijzingen van "Ome Leen" en dan kwam het wel goed.
Ondervinding is de beste "leermeester".
Hier leer je het meeste van, de volgende keer maakte je die fout niet meer.

Ik zal nooit vergeten : We waren aan het smeden "Ome Leen" en ik, ik mocht met een voorhamer voorslaan.
Ik hield de steel van de voorhamer halverwege vast en hij zag dit.
"Ome Leen zei : Even stoppen, hij pakte een zaag en zaagde het stuk wat ik niet gebruikte van de steel af.
Ik vroeg waarom hij dit deed.?
Hij zei : Dit stuk van de steel gebruik je toch niet, dus kan dit er af.
En dan mocht je in je vrije tijd er weer een nieuwe steel in de voorhamer zetten.
Daarna hield ik de voorhamer wel goed vast. Dit voorval vergeet ik nooit meer.

En dan hadden we nog Ome Jaap", die mij het lassen heeft geleerd.
Dei man heeft echt kilometers lassen op zijn naam staan, hahaha.
Ook een vakman eerste klas en ook een man van weinig woorden, die aan een stuk door werkte.
En ja, dan de 4 broers Oldenh...... , ook vaklui, ook geleerd van Ome Leen, hun vader.

Wat ik heb geleerd gebruik ik nu nog regelmatig in de modelbouw, het lassen, solderen, frezen, draaien, boren, buigen/zetten, enz.

Kortom ik heb een heel fijne tijd gehad en veel veel geleerd bij de Fam. Oldenh........ waar ik als zelfstandig ondernemer heel veel profijt van heb gehad.
Het waren bijzondere vriendelijke aardige mensen, die respect hadden/hebben voor de medemens en zeker geen kapsones hadden/hebben.
Ze zijn altijd "gewoon"gebleven.

Tja, als je nu bij de scheepswerf komt, is het net of de tijd 50 jaar heeft stilgestaan, dit is een beetje jammer !

De zoons van L. Oldenha....., Junior ken ik wel, maar ik heb hier geen contact mee, dit komt dat ik nu ruim 200 km verder op woon.
Van de andere kleinzoons.kleindochters van L. Oldenh....... Senior, zit niemand in het bedrijf
Bovendien kom ik er de laatste jaren niet meer, sinds mijn moeder is overleden, die ook in Lisserbroek woonde op 250 meter afstand, lopend naar het werk.
Ik heb nu geen binding meer met Lisserbroek, omdat ik hier geen familie meer heb wonen.
Mij ouderlijk huis is verkocht aan L. Oldenh....... Junior.

Tja, waar is de tijd gebleven !


Foto van de flexibele gewapende rubber zuigslang zandzuiger :
Ongeveer dezelfde slang was gemonteerd op de Louisa.
RUBBER FLEX.ZUIGSLANG ZANDZUIGER (MOF).jpg
RUBBER FLEX.ZUIGSLANG ZANDZUIGER (MOF).jpg (15.81 KiB) 1419 keer bekeken

Iets andere vorm dan gemonteerd was op de Louisa.
RUBBER gewapende Zuigslang Zandzuiger (Mof).jpg
RUBBER gewapende Zuigslang Zandzuiger (Mof).jpg (55.59 KiB) 1423 keer bekeken

Kapitein Spock schreef:
Toen de zonen van ome Leen elf jaar later voor eigen rekening de Louisa ombouwden, zaten de schetsen van mijn vader nog voldoende in hun hoofd om het systeem te bouwen.
Dat het deugde moge blijken uit het feit dat het meer dan 30 jaar feilloos gewerkt heeft.
En volledig intact en werkend bij Treffers is ontmanteld.
Kleine correctie : Ruim 40 jaar !
In mijn beleving :
Ombouw Louisa begonnen : (1966/1969)
Gedraaid tot de sloop van de Louisa in : 2011/2012
Groetjes Pieter

We zeggen wat we doen en doen wat we gezegd hebben !

Het geheim van Succes is : Doorgaan, waar anderen stoppen.



Das Geheimnis des Erfolgs lautet: Machen Sie dort weiter, wo andere aufhören.
pieter53
Berichten: 8754
Lid geworden op: 17 feb 2007 18:16
Locatie: Amsterdam
Contacteer:

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door pieter53 »

Even een vraagje Pieter.

Theo tekent het op een wijze dat het rubberen deel binnen in het schip zit.
Je kunt het ook zo construeren dat het rubberen deel buiten het schip zit.
Voordeel van het eerste is dat je het van binnenuit in de gaten kunt houden.
Voordeel van het tweede is een kleinere opening in de romp.

Wat is het in werkelijkheid geworden?
Pieter Klein, Amsterdam
Afbeelding
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft dat er nog zo veel meer te weten valt....
Kapitein Spok
Berichten: 2442
Lid geworden op: 11 apr 2012 22:31

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door Kapitein Spok »

pieter53 schreef: 22 dec 2019 13:22 Even een vraagje Pieter.

Theo tekent het op een wijze dat het rubberen deel binnen in het schip zit.
Je kunt het ook zo construeren dat het rubberen deel buiten het schip zit.
Voordeel van het eerste is dat je het van binnenuit in de gaten kunt houden.
Voordeel van het tweede is een kleinere opening in de romp.

Wat is het in werkelijkheid geworden?
Pieter53, de opening in de romp was een sleuf die niet breder was dan de diameter van de buis, en niet hoger dan de 60 cm die de buis verticaal kon bewegen.
In het schip was achter deze sleuf een bun aangebracht van bijna de lengte van de buis.

Ik zie niet goed hoe het zou moeten werken met het rubber kort bij de schroef.
Bovendien moet dan een verschil van 60 cm opgevangen worden. En dat is nu maar enkele centimeters.

Want in de praktijk is het op de Louisa zo uitgevoerd dat er in plaats van het binnen gland aan het einde van de buis, een aantal afdichtingsringen in de buis zijn geplaatst, en ook het druklager zat in die buis. Daardoor zat het rubber nog veel korter bij het scharnierpunt dan op mijn tekening. Dat bedoelde ik o.a. toen ik schreef:
Dat het op de Louisa in bepaalde technische details iets anders is uitgevoerd, heeft er vooral mee te maken dat er in 1970 technisch meer mogelijk was dan in 1959.

Maar omdat het doel van deze schets was: Het principe, en de werking duidelijk te maken, heb ik het zo getekend, dat de "losse" onderdelen duidelijker te zien waren.
En dat doel lijkt te zijn bereikt.
pieter53
Berichten: 8754
Lid geworden op: 17 feb 2007 18:16
Locatie: Amsterdam
Contacteer:

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door pieter53 »

Bedankt Theo.
Kapitein Spok schreef: 22 dec 2019 17:11 de opening in de romp was een sleuf die niet breder was dan de diameter van de buis, en niet hoger dan de 60 cm die de buis verticaal kon bewegen.
In het schip was achter deze sleuf een bun aangebracht van bijna de lengte van de buis.
Ik zie niet goed hoe het zou moeten werken met het rubber kort bij de schroef.
Als je het zo omschrijft heb je gelijk.
Wat echter bepalend is, zijn hoe de afstanden binnen en buiten zich verhouden, maar het is inderdaad praktischer het rubber binnen te hebben.
Het is jammer dat er toen geen mooie foto-reportage is gemaakt. :D
Pieter Klein, Amsterdam
Afbeelding
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft dat er nog zo veel meer te weten valt....
Kapitein Spok
Berichten: 2442
Lid geworden op: 11 apr 2012 22:31

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door Kapitein Spok »

Pieter DPLA, het beeld dat je schetst roept herinneringen en vooral herkenning op.

Heel treffend vond ik jouw opmerking:
En dan hadden we nog Ome Jaap", die mij het lassen heeft geleerd.
Die man heeft echt kilometers lassen op zijn naam staan, hahaha.
Ook een vakman eerste klas en ook een man van weinig woorden, die aan een stuk door werkte.


En van die kilometers is echt geen meter gejokt!
Ik herinner mij dat ome Jaap samen met mijn vader de pompleiding gemaakt hadden.
Dat was een zwaar U profiel met staande flensen van 50mm die in het midden van achter naar voren over de kattesporen moest komen.
In dat U profiel was eerst en strip gelast zodat de U balk een dikwandig doosprofiel werd.
Je ziet het voor je?
De U balk op een paar schragen, de strip met behulp een winkelhaak en wat aangehechte handvatjes zuiver op maat vastgehecht in de U balk, en vervolgens ging ome Jaap, laspier na laspier de strip volledig aflassen.
Onnodig te zeggen dat deze zuigbuis absoluut luchtdicht moest zijn. En, voor mooi gladwerk, zou hij met deze strip naar beneden op de kattesporen worden gelast.
Toen alle delen klaar waren stelde mijn vader voor om ze toch even af te persen, alvorens ze definitief op de sporen vast te lassen en een eventuele lekkage nauwelijks of niet meer te kunnen herstellen.

Ome Jaap keek hem vanonder z'n pet met donkere ogen aan en vroeg alleen aan mijn vader: "Je wil me kwaad hebben??".
De buizen zijn NIET afgeperst maar waren wel potdicht.
Ome Jaap, je kon er de klok op gelijk zetten, alles gebeurde volgens een stipt en vast patroon, inclusief z'n kleine "vergissingen".
Als ome jaap op maandagmorgen aan boord begon te lassen dan wist hij precies met welke electrode en welke spanning op de laskar dat gedaan moest worden. En ja telkens als dat op maandag morgen gebeurde dan gooide hij na de eerste electrode z'n laskap af, handschoenen uit en sjokte naar de laskar met de uitroep "wasdag"!
Doordat op dat moment alle huisvrouwen langs de dijk aan het wassen waren daalde de spanning op het net en had ome Jaap net niet genoeg power op zijn electrode om een las volgens zijn (de hoogste) standaard te kunnen leggen. Met iets meer spanning op de laskar lukte dat dan we, maar ik geloof niet dat hij dit ooit op één maandagmorgen vooraf gerealiseerd heeft.
Lang hebben wij een situatie, waarin op welke manier dan ook ergens te weinig kracht voor bleek, afgedaan met de uitroep "wasdag!".

Ik plaats hier een foto met ome Jaap in het midden als een klein monumentje voor die geweldige vakman, die z'n hele leven vrijgezel is gebleven, maar nog altijd voortleeft in de harten van ieder die deze unieke brompot, maar gouden mens heeft gekend.
sloop boeiing.jpg
sloop boeiing.jpg (114.6 KiB) 1255 keer bekeken
DPLA
Berichten: 1922
Lid geworden op: 03 sep 2014 20:18
Locatie: Haren (Ems) Deutschland

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door DPLA »

pieter53 schreef: 22 dec 2019 13:22 Even een vraagje Pieter.

Theo tekent het op een wijze dat het rubberen deel binnen in het schip zit.
Je kunt het ook zo construeren dat het rubberen deel buiten het schip zit.
Voordeel van het eerste is dat je het van binnenuit in de gaten kunt houden.
Voordeel van het tweede is een kleinere opening in de romp.

Wat is het in werkelijkheid geworden?
Hallo Pieter,

Theo heeft het juist beschreven.
Het scharnieren van de rubber zuigslang (mof) was nu inderdaad maar enkele centimeters.
De rubber zuigslang was bedoeld om een 100% waterdichte afsluiting te verkrijgen, waar nauwelijks krachten op kwamen.
Vandaar de lange levensduur van de rubber zuigbuis (mof)

Het is jammer dat er geen foto's van gemaakt zijn.
Bij de scheepswerf in Lisserbroek waren ze niet zo van de foto's.

De foto's die van de Jolles en van de Louisa zijn genaakt, zijn gemaakt door de Familie Janssen zelf.
Ik wilde zelf liever niet op de foto's, niet fotogeniek.
Groetjes Pieter

We zeggen wat we doen en doen wat we gezegd hebben !

Het geheim van Succes is : Doorgaan, waar anderen stoppen.



Das Geheimnis des Erfolgs lautet: Machen Sie dort weiter, wo andere aufhören.
pieter53
Berichten: 8754
Lid geworden op: 17 feb 2007 18:16
Locatie: Amsterdam
Contacteer:

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door pieter53 »

Bedankt Pieter.
Het is voor iemand die het niet gezien heeft
en zelfs het schip niet van nabij kent
lastig een juiste indruk te krijgen.

Hoe breed was bijv. die gleuf, die bun waarin de schroefaskoker in op en neer ging.
Of beter gevraagd: hoeveel cm zat er nog tussen de koker en de wanden van de bun.
Pieter Klein, Amsterdam
Afbeelding
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft dat er nog zo veel meer te weten valt....
DPLA
Berichten: 1922
Lid geworden op: 03 sep 2014 20:18
Locatie: Haren (Ems) Deutschland

Re: Uit het (schippers)leven gegrepen of "Zo deden wij dat!"

Bericht door DPLA »

Kapitein Spok schreef: 22 dec 2019 18:01 Pieter DPLA, het beeld dat je schetst roept herinneringen en vooral herkenning op.

Heel treffend vond ik jouw opmerking:
En dan hadden we nog Ome Jaap", die mij het lassen heeft geleerd.
Die man heeft echt kilometers lassen op zijn naam staan, hahaha.
Ook een vakman eerste klas en ook een man van weinig woorden, die aan een stuk door werkte.


En van die kilometers is echt geen meter gejokt!
Ik herinner mij dat ome Jaap samen met mijn vader de pompleiding gemaakt hadden.
Dat was een zwaar U profiel met staande flensen van 50mm die in het midden van achter naar voren over de kattesporen moest komen.
In dat U profiel was eerst en strip gelast zodat de U balk een dikwandig doosprofiel werd.
Je ziet het voor je?
De U balk op een paar schragen, de strip met behulp een winkelhaak en wat aangehechte handvatjes zuiver op maat vastgehecht in de U balk, en vervolgens ging ome Jaap, laspier na laspier de strip volledig aflassen.
Onnodig te zeggen dat deze zuigbuis absoluut luchtdicht moest zijn. En, voor mooi gladwerk, zou hij met deze strip naar beneden op de kattesporen worden gelast.
Toen alle delen klaar waren stelde mijn vader voor om ze toch even af te persen, alvorens ze definitief op de sporen vast te lassen en een eventuele lekkage nauwelijks of niet meer te kunnen herstellen.

Ome Jaap keek hem vanonder z'n pet met donkere ogen aan en vroeg alleen aan mijn vader: "Je wil me kwaad hebben??".
De buizen zijn NIET afgeperst maar waren wel potdicht.
Ome Jaap, je kon er de klok op gelijk zetten, alles gebeurde volgens een stipt en vast patroon, inclusief z'n kleine "vergissingen".
Als ome jaap op maandagmorgen aan boord begon te lassen dan wist hij precies met welke electrode en welke spanning op de laskar dat gedaan moest worden. En ja telkens als dat op maandag morgen gebeurde dan gooide hij na de eerste electrode z'n laskap af, handschoenen uit en sjokte naar de laskar met de uitroep "wasdag"!
Doordat op dat moment alle huisvrouwen langs de dijk aan het wassen waren daalde de spanning op het net en had ome Jaap net niet genoeg power op zijn electrode om een las volgens zijn (de hoogste) standaard te kunnen leggen. Met iets meer spanning op de laskar lukte dat dan we, maar ik geloof niet dat hij dit ooit op één maandagmorgen vooraf gerealiseerd heeft.
Lang hebben wij een situatie, waarin op welke manier dan ook ergens te weinig kracht voor bleek, afgedaan met de uitroep "wasdag!".

Ik plaats hier een foto met ome Jaap in het midden als een klein monumentje voor die geweldige vakman, die z'n hele leven vrijgezel is gebleven, maar nog altijd voortleeft in de harten van ieder die deze unieke brompot, maar gouden mens heeft gekend.

sloop boeiing.jpg

Hallo Theo,

Wat een mooie foto.
Wie heeft die gemaakt ?
Mijn dank hiervoor.

Zoals Ome Jaap op de foto staat aan boord van de Jolles, zo was Ome Jaap, Ome Jaap ten voeten uit.
Maar ook zoals jou vader op de foto staat, zo was jou vader ook !
Ik heb hele bijzondere herinneringen aan de Familie Janssen : Aan jou, aan jou vader, jou moeder en jou broers en zussen.

Als Ome jaap een Dieselolietank had afgelast werd deze ook nooit afgeperst, de Dieselolietank was gewoon 100% dicht !
Als er door een schipper aan Ome Jaap gevraagd werd, moeten we Dieselolie tank niet afpersen ?, dan zei hij steevast : Nee, niet nodig, de Dieselolietank is dicht, afpersen is jammer van de tijd.
Dieselolietank was gewoon 100% dicht.
Dit zelfde gold ook voor de drinkwatertanks die hij laste, of luchtflessen die hij laste, het maakte allemaal niet uit, gewoon dicht.

Ome Jaap kon echt alles lassen, hij zei nooit nee !
Als er een schip op de helling stond waar nieuwe kimmen of een nieuw vlak onder moest, gewoon lassen, wel of geen teer of roest, gewoon lassen, alleen de lasnaad schoon slijpen (roest en teer weg slijpen)
Bij tewaterlating van het schip was het schip gewoon dicht, nooit lekkage, altijd dicht !!
Zijn lassen hoefden nooit glad geslepen te worden, je kon nauwelijks zien waar hij was begonnen met lassen of was opgehouden, de lassen waren altijd even strak, of het nu gewoon vlak horizontale las was, van boven naar beneden, verticale las was, of stapellassen was, of boven het hoofd lassen, het maakt hem allemaal niet uit, hij deed het gewoon, hij vond het zelf niks bijzonders.
Slak insluiting kwam niet bij hem voor.
Ome Jaap zei altijd, een goede las wordt niet afgeslepen !

Ome Jaap had eigenlijk zijn eigen laskar, hij had liever niet dat wij er mee gingen lassen, want dan moest hij de laskar weer opnieuw instellen
Ook had hij eigen lashelm, die mochten wij niet gebruiken, want die was op zijn hoofd afgesteld, afblijven !
Een laskap gebruikte hij zelden of nooit.
Ik heb best goed leren lassen met elektroden, maar zoals Ome Jaap kon lassen, dat kon ik niet evenaren, maar wat wil je ook met meer dan 40 jaar las ervaring.
Ik heb ook Mig/Mag lassen geleerd, (staal en aluminium lassen)
Hier moest Ome jaap niets van weten/hebben, dit vond hij maar niks, hij laste alleen maar met elektroden.
Hij had voor elk type las, speciale elektroden in zijn warm houdkast liggen.
Daar moesten wij van afblijven, hahaha.
En natuurlijk maakte Ome Jaap wel eens een klein foutje, hij was ook maar een "gewoon mens", maar hij herstelde altijd zijn eigen foutjes, daar kwam je niet aan te pas.

En ja, soms was Ome jaap een ouwe brompot, al hoewel ik heel goed met hem kon opschieten
En hij was een man van de klok :
Zeven uur beginnen.
8.30 uur tot 9.00 uur thuis eten.
Kwart over tien koffie drinken, 15 minuten en geen minuut langer
12.00 uur tot 13.00 thuis eten.
15.15 uur thee drinken met een wolkje melk zoals hij zei, 15 minuten en geen minuut langer
Klokslag 18.00 uur naar huis.
Nooit ziek, altijd aanwezig.

P.S.
Het ging eigenlijk over de verstelbare schroefas van de Louisa, we zijn aardig afgedwaald, hahaha.
Groetjes Pieter

We zeggen wat we doen en doen wat we gezegd hebben !

Het geheim van Succes is : Doorgaan, waar anderen stoppen.



Das Geheimnis des Erfolgs lautet: Machen Sie dort weiter, wo andere aufhören.
Plaats reactie