SCHEEPVAART FORUM

Gisteren achter twee ankers overnacht aan tegenover Walsum Sud. Vanmorgen zouden we om zes uur gaan lossen, dus om half zes anker op en de rivier overgestoken. Maar de band begon pas om kwart over negen te lopen, problemen met de aanvoer. Zonde van de tijd

Het is in mijn ogen een vervelende laadplaats, in ieder geval voor kleine schepen. Er staan palen genoeg, maar voor onze lengte zaten er maar aan één paal bolders. Dus een hoop gedoe met steekeindjes op voorbolders, middenbolders etc. En constant de motor én kopschroef bij, want de doorgaande schepen trekken flink aan je, je ligt gewoon buiten op de rivier. Hoef ik voorlopig even niet meer heen.
Bovendien zijn die staalslakken vieze zwarte meuk, die je slecht wegboent.
'Gewoon' veevoer is zo slecht nog niet


Om een uur of een vol, maar toen we moesten stoppen liep de band gewoon nog 10 ton door, en zo was het niet afgesproken. Dus dik over de ijk en ook nog scheef. Gezegd dat ik zo niet ging varen, en of ze ons even een stukje konden lichten. Na wat (mwah iets meer dan wat ) vijven en zessen kwam dat goed, dus even Schwelgern ingestoken en gelijk bij de ingang onder een grote brugkraan die er weer twee hapjes uithaalde, waarna we keurig aan de ijk lagen.
Gelijk weg, en met 18km/u zu Tal. Nu in IJzendoorn. Morgen door naar Spijk.

Tim heeft gelijk, 't is voor de Betonmortelcentrale Gorkum, op de Linge net voorbij de A15.
Om twaalf uur lossen, en dan terug nr Gorcum.

Vrijdag nr Amsterdam, zondag sojaschroot laden voor Baasrode. Lossen op de zate.

Ha, ik ben vandaag m'n bestemming weer eens voorbijgevaren

Bij de Betonmortel centrale Gorkum wisten ze van niks, die hadden geen slakken besteld.

Nog eens gebeld, en het bleek voor Kok, net vóór de brug ipv van er voorbij. Gelukkig scheelt 't nog geen 500m. Dus voorbij de centrale gezwaaid en terug onder de A-15 door. Bij Kok vastgemaakt, en die hadden me wel voorbij zien komen maar dachten dat ik eerst even ging zwaaien.
Ik heb m'n bevrachter gevraagd om in het vervolg de naam van de ontvanger op het charter te zetten.

We werden in een dikke twee uur leeg gemaakt, door een serieus goede kraanmachinist. Die raakte het schip gewoon niet. Vakman.
Bobcat-schoon opgeleverd, dus laat dat schoon maar weg..
Úren bezig geweest om de restanten eruit te krijgen. Maar dat hoort erbij, bij dit soort transport. Uitgeveegd en daarna uitgespoten, en het ruim is weer toonbaar.
De kraanmachinist was zo vriendelijk om z'n grijper in het ruim te laten staan, dus hoefden we niet met emmertjes te gaan zeulen. Die troep is zwaar.
Droog gestript, dichtgelegd en weg.
Op het Merwedekanaal door de Kerkhofsluis gaan liggen. Morgen eerst een paar klusjes en dan naar de hoofdstad.

Kijk; Erik gebruikt nog de oude naam van wat je tegenwoordig de Concordiasluis moet noemen. Toen ik bij van der SLUIJS voer losten we ook nog wel eens door de Kerkhofsluis en bezigde die naam altijd, daar kreeg ik stevig commentaar op, maar ben het wel blijven doen.
Wat dat aangaat leven we in raar landje.
Groet, Kees.

Dat je niet gelijk achter de bobcat aan veegde Erik ?

Maar euh, hoeft het schip niet bezem-schoon opgeleverd te worden bij dit materiaal? Ik meende dat bezem-schoon al een poosje verplicht was.

In de zand/grind en dit soort rommel is het vrij gebruikelijk dat ze je bobcat-schoon opleveren. Stond in m'n charter.
Volgende keer neem ik het niet zo aan.

En gelijk met een bobcat het ruim in vond ik geen goed idee. Die mannen rausen vooruit en achteruit door dat ruim heen, en voordat je het weet zit-ie tegen je aan.

Tijdens een wandeling langs de havens kwam ik de Jannette tegen en heb er een foto van gemaakt. Omdat ik zelf ook vlieg(recreatief) en heb gevaren lees ik regelmatig het topic hier op het binnenvaartforum van Eric. Leuk om nu ook een keer met hem gesproken te hebben.

Goede reis,

Arie

Dank voor je reactie Arie, en leuk je even gesproken te hebben gistermiddag aan de Buitenwalenvest.

Ik zal binnenkort weer eens wat posten over het reilen en zeilen van de Jannette.

Met dank aan Arie om deze draad weer op gang te krijgen, weer een stukje over het wel en wee van Vliegende Vaart.

Medio Januari waren we in Arkel leeg gekomen van hoogovenslakken.

Volgende morgen de CV ketel laten servicen omdat het bedrijf Post daar vlakbij zit, en dat scheelt weer rijkosten. De monteur heeft filters, lichtsensor, nozzle en een uitlaatpakking vervangen, alles schoon gemaakt, rookgasmeting gedaan en hij kan weer.

Door naar Amsterdam voor een reisje soja naar Baasrode in België.

Dat ligt aan de Schelde, een rivier met veel verval, en je lost er op de zaat. Dat is een droogvalplek langs de kade, die gewoonlijk door het overslagbedrijf zelf bijgehouden wordt. Meestal gaan ze met de kraan aan de gang als er stenen bloot spoelen, of egaliseren ze bulten en kuilen. En de schepen houden ‘m ook in stand, gewoon door er te liggen. Graag zonder motorgeweld, want je spoelt maar zo een deel weg. Goed naar het tij kijken en pas bij voldoende water er op of af. Want anders trek je sporen of maak je er met de schroef een maanlandschap van. Ik heb vroeger met coasters veel op de zaat gelost aan de modderrivieren van de Engelse oostkust, en ook met de Janna wel op de zaat gelegen, oa aan de Colne bij Rowhedge.

Voor het laden bij Bunge in de Mercuriushaven malheur; het ruim werd afgekeurd door de controleur
Dat had volgens de GMP-manual na slakken met detergent schoongemaakt moeten worden, en ik had van mijn bevrachter te horen gekregen dat het alleen maar met water uitgespoten hoefde te worden.
Dus terug naar de Minervahaven, en aan het boenen. RoKa gebruikt want die cement-achtige aanslag boen je niet weg. Daarna een goedgekeurd schoonmaakmiddel gebruikt en je kon van de vloer eten. Weer wat geleerd.

Volgende morgen alsnog geladen en onderweg.

Op het Hollands Diep en Volkerak stond een frisse bries waardoor we het nodige buiswater over de luiken kregen en ik maakte me een al zorgen over natte soja. Want als je in het ruim loopt zie je tussen luiken en den overal kieren. Maar dat viel ontzettend mee, bij lossing viel er praktisch niets te zien.
In Antwerpen bij de Kruisschans úren liggen wachten tot we konden schutten. De Schelde op, en omdat we nog iets te vroeg in het tij waren bij St. Amands op de steiger nog even gewacht, en uiteindelijk om negen uur ’s avonds bij Lambers-Seghers de zaat op. Ze hebben daar touwen van de wal, en de kraanmachinist hielp een handje. Gelijk achterin leeg gemaakt voordat ze moesten stoppen om tien uur, ivm geluidsoverlast voor de buren.
Volgende dag in het midden ook wat gelicht en met hoogwater iets naar achteren verhaald. De vriendelijke en vakkundige kraanmachinist loste ons heel netjes, en we hebben ‘m samen even goed na geveegd.
Daarna was het laag water en de nacht blijven liggen, geen haast. Rondje hardgelopen langs de Schelde naar Dendermonde, en het was leuk om al die bochten eens van de andere kant te zien. Je kunt er ook mooi fietsen.
Volgende ochtend al ruim voor hoogwater eraf en naar de steiger van Baasrode, want een deel van de bemanning ging zwemmen in Dendermonde.
Later met de eb terug naar Antwerpen en even langs de kade gestopt om Roggeverdomme te halen van bakker Goossens. Een aanrader!

In de regio was geen goede reis te vinden, dus leeg terug naar Amsterdam voor nog een reisje soja, nu naar Gent.

In ‘s Gravendeel de Hatz generator een service beurt laten geven want die vrat z’n eigen ventilator riemen op. Riem-spanner laten vervangen en sindsdien draait hij weer probleemloos.

In Amsterdam uit de bulkfiets Alkimos Braziliaanse soja van Santos geladen via een weegtoren van de IGMA. Dan ben je in een half uurtje vol, lekker vlot.
Op de palen beneden de Volkerak een onrustige nacht doorgebracht, want de schepen uit de sluis zetten gelijk het gas erop. Geen lekker plekje daar.

In Terneuzen onderhoud laten doen aan het stuurwerk. De roeruitslag kwam met het hoofd stuurwerk niet verder dan 30 graden met vol vermogen op de Deutz, terwijl de nood stuurmotor de roeren praktisch dwars kreeg. De fabrikant Eprom zit in Terneuzen dus dat scheelt reiskosten. De motor bleek een kromme as te hebben, en daarnaast was de flexibele koppeling compleet vergruisd. De motor bleek 1,75 pk, en deze laten vervangen door een sterkere van 3pk. Nog wat oude bedrading vervangen, en daarna werkte alles weer naar behoren. Voorheen duurde het 17 seconden van boord tot boord, en dat is lang als je erop zit te wachten. Nu zijn ze er in 10 seconden en dat manoeuvreert een stuk prettiger. Daarnaast was het weer tijd voor de driejaarlijkse stuurwerk keuring, dus dat gelijk ook meegenomen.

Volgende dag de soja gelost in het Rodenhuizedok. Er was in deze buurt wederom geen acceptabele reis te vinden dus maar weer leeg terug. Bovendien zat m’n vliegmaand er weer aan te komen dus geen tijd om ergens op te wachten.

Terug naar Vreeswijk, en in februari verder in een andere tak van (trans) port.

Inmiddels is die maand praktisch voorbij, dus alvast wat technische klussen gedaan.
De dieptemeter had kuren en dat bleek aan de sensor te liggen. Bovendien wilde ik ook een nieuwe klok, dus het hele spul vervangen. Bij Versteeg in Papendrecht even het stevendok in geweest. Nieuwe sensor geplaatst, en ook het stalen potje waarin hij zat vervangen want dat was veel te dun. Gelijk van de nodige rommel uit de boegschroef gepulkt, want daar zat van alles in, om de schroef en tussen het rooster. Touw, vodden, stenen, hout en zelfs rubber. De oplettende kijker ziet op de foto’s wel wat een boegschroef zoal op de bodem vindt...

Verder de GPS antenne van de AIS vervangen want die gaf geen internal fix meer. Dan zou je denken dat de hele AIS het niet meer doet want die heeft z’n eigen positie nodig. Maar hij zit hier in een netwerkje samen met het GPS kompas en haalt z’n de positie dan daar vandaan, als zogn. external fix. Waardoor de AIS normaal blijft werken; andere schepen waren voor ons gewoon zichtbaar en andersom ook. Maar RWS haalt ook je AIS data binnen wanneer je voor een brug of sluis arriveert, en die vonden me niet op hun “aanbodlijst”. Wanneer je voor een reis een BICS doorgeeft hebben alle sluizen en bruggen je reisinformatie. Als ze dan op m’n Europanummer zochten vonden ze me wel. Blijkbaar zit het AIS signaal ingewikkelder in elkaar dan je denkt. Maar goed, de GPS antenne is vervangen, de AIS heeft weer een internal fix en ik kreeg gisteren van de Beatrixsluis geen klachten meer.

Daarnaast was er nóg wat kapot; de boegschroefmotor wilde wel aan maar niet meer uit. Da’s niet zo erg als andersom, maar nog steeds niet handig. Zeker als je alleen vaart, dan pruttelt die DAF de hele dag mee. Nu zou je op groot water best even naar voren kunnen lopen en dat ding stil trekken, maar je mag officieel natuurlijk niet weg uit de stuurhut.
Dus stopmagneet en wat bedrading vervangen en nu werkt alles weer naar behoren.

Je klust heel wat af op zo’n schip. Samen met de elektricien en allerlei onderhoudsbedrijven.
Vandaar het gezegde; 'er wordt meer verdiend aan- dan in- de binnenvaart'.

Morgen naar Amsterdam voor nog een reisje soja voor Baasrode.

Hieronder het bewijs dat dit ook allemaal écht gebeurd is:

Is weer een mooi verslag Erik, ik zal maar niet meedoen aan de raadsels.
Groet, Kees.