Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

van: www.kustvaartforum.com
gerard tenerife

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door gerard tenerife »

Amersfoort 750 jaar stad
halo Jan, nee ik wist zelfs niet dat er 750 jaar festiviteiten waren. Na het overleiden van mijn ouders en mijn broer heb ik weinig kontakt met nederland. Maar ik kan me het 700 jaar bestaan feesten goed herinneren, ik had een maand vacantie genomen. verkleed in de kleren van 600 jaar geleden, breugheliaanse maaltijden op de hof, bier, geen pils, gebrouwen volgens een oud recept, en ik was 19 toen, wat een tijd.
ik stuur je een foto hierbij die je als keien trekker waarschijnlijk kan waarderen.


Afbeelding

de kei op de hof in 1945/46. ik(de kleinste) met mijn broer, moeder en mijn opa, die toen tenminste 10 jaar jonger was dan ik nu ben, haast niet te geloven.
Jan van der Doe
Berichten: 8531
Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
Locatie: Fergus, ON
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Jan van der Doe »

Leuke foto Gerard.
Toen het 700 jaar stad gevierd werd zijn wij getrouwd, dus kan ik het niet vergeten.
Zij woonde op de Leusderweg boven het cafe, net voor de spoorweg overgang en ik was net thuis van een reis met de "Astrid Naess"
Mijn vrouw is in 2000 overleden.
Van mijn broer kreeg ik deze maand een mooi boek met de geschiedenis van de stad.
Vriendelijke groet
Jan.


Varen is noodzakelijk
Leven niet
gerard tenerife

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door gerard tenerife »

was dat cafe "oranjeboom" op de hoek westerstraat? mijn grootvader woonde in westerstraat en ik ging naar de MULO leusderweg maar dat was in 1952/54. ik ben dus geboren en getogen in de gabrielstraat, vermeer kwartier. Amersfoort van mijn jeugd was een mooie stad met 30.000 inwoners, nu 130.000 ???
niet zo leuk meer.
groetjes gerard
Jan van der Doe
Berichten: 8531
Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
Locatie: Fergus, ON
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Jan van der Doe »

Aan de overkant van de spoorlijn woonde zij. De ouwe ten Kate zat er in en later Bas Pauwe en toen mijn schoonzuster. Aan de overkant had je Toon van keulen de kapper en z'n vader had de sigarenwinkel.
Mijn grootvader woonde in de Westerstraat 91, na zijn overlijden een tante van mij met haar gezin.
Ik ging naar de MULO in 1950-1951.
Zelf woonde ik in het Soesterkwartier.
Vriendelijke groet
Jan.


Varen is noodzakelijk
Leven niet
gerard tenerife

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door gerard tenerife »

zo zie je alweer de wereld is nu een kleine plaats met internet. Bas Pauwe komt me dus bekent voor, die andere namen niet, maar ik verliet amersfoort in 1954 naar zee en kwam alleen maar terug op vacanties. mijn groorvader,Piet Graaff,van moeders kant en niet de gene op de foto, woonde aan de linkerkant van af de leusderweg, in het midden, tegenover de eenigste zijstraat, mogelijk numer 50. het huis met de groene klim op. Hij werkte op de werkplaats van de spoorwegen in het soesterkwarier, ik dacht dat hij het huis gekocht had van de spoorwegen. zijn oudste zoon Piet Graaff, werkte daar ook en woonde in de willibrordestraat in s.k. mijn grootvader overleed toen ik al op zee zat ergens tussen 1955/60 op 96 jarige leeftijd.
ok dat was voor vandaag genoeg van die goede oude tijd, tot sprekens.
groetjes van tenerife
Jan van der Doe
Berichten: 8531
Lid geworden op: 30 dec 2004 16:02
Locatie: Fergus, ON
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Jan van der Doe »

Ik ben in 1952 vertrokken en ook alleen met vacantie thuis.
Mijn ouders emigreerden in 1954 en ging ik op visite bij mijn tante.
Heb nu wel een idee waar je opa woonde.

Ga de kombuis in, krijg trek.

Tot horens.
Vriendelijke groet
Jan.


Varen is noodzakelijk
Leven niet
gerard tenerife

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door gerard tenerife »

ok jan, bon apetit, leuk even met je geboomd te hebben, tot sprekens
groetjes van gerard tenerife
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Als monteur beleefde je ook nog wel eens wat

Bericht door Ewoud Klop »

Op een koude winterdag, het zal ergens achter in de jaren 70 geweest zijn, lagen wij op de helling van een Sliedrechtse scheepswerf, een steenworp vanaf het motorenreparatiebedrijf waar we werkten. Samen met Piet en Arie voer ik met de roeiboot over, dat was de snelste manier om er te komen. De naam van het schip is mij ontschoten, maar het was wel een coastertje van rond de 500 ton, ik denk een van de N.V. Ripmeester & Co. te Rotterdam waarvoor wij in die jaren repareerden .
Nu was het standaard dat we de dag begonnen met een hartversterkertje, daarvoor behoorden het overigens stevige glasservies wat we in de gereedschapskist bewaarden tot de standaard uitrusting, keurig opgeborgen in wat poetsdoeken tegen het kapot stoten.
Deze morgen echter werd er weinig ingenomen, de drank was op, en er moest een inspecteur van de maatschappij langs komen om een controle te doen over de werkzaamheden welke we hadden uitgevoerd.
Helaas waren deze zaken wegens allerlei omstandigheden nog niet compleet afgerond, maar omdat we nog op de helling lagen konden we de krukas niet klokken, en ook moesten we eerst weer draaien voor het afstellen van de brandstofpompen en het nemen van compressiedrukken.
Ook zat er nog een klusje in het roerwerk waar we gezien het weer nog niet aan toe waren gekomen, het was koud, en de jerrycan was leeg om de gevoelsmatige temperatuur op peil te houden.
Na rijp beraad werd er besloten om eerst maar te regelen dat de drankvoorraad weer op peil kwam, daarvoor werd ik te voet op pad gestuurd om in een tegenover de werf gelegen drankwinkel twee flessen Henkes jenever te gaan halen.
Terug aan boord was in die tussentijd ook de inspecteur gearriveerd, en die zag mij de flessen uitladen, begerig werd er naar gekeken, en de glazen werden uitgepakt.
Ondertussen werden ook de papieren er bij gehaald, en de reparaties doorgesproken welke hadden plaatsgevonden, dus ook welke nog moesten gebeuren.
Deze hielden we wijselijk gezien maar voor het laatst, en de glazen werden nog maar een keer gevuld, en dat de beste man er niet vies van was werd ons al gauw duidelijk, we hadden hem niet voor niets het grootste glaasje gegeven, en hij liep ongeveer 2 op 1.
Tegen de tijd dat de problemen met het roerwerk aan bod kwamen waren we allemaal al redelijk in de stemming gekomen, en vonden eigenlijk dat er niet veel aan gedaan kon worden.
Door de drank werden we het hierover aardig eens, en verschillende hartversterkertjes later was de hele checklist afgewerkt.
De inspecteur was in die tussentijd al aardig in de lorem, en lalde dat hij nog naar Rotterdam moest voor een afspraak.
Nadat ik weer over was gevaren naar de werkplaats om de aldaar afgeperste verstuivers op te halen leek het toch beter om deze maar even met het busje te gaan brengen, per slot van rekening had ik mijzelf met de meeste rondjes over geslagen en in die tijd kon er nog van alles op dat gebied.
Voordat ik het terrein van de werf opreed zag ik onze inspecteur in zijn auto zitten, of beter half liggen, een en ander was hem toch een beetje zwaar gevallen en zijn afspraak in Rotterdam was hij zo te zien vergeten.
Ach ja, dat was nog een tijd zonder mobiele telefoons, als je onderweg was dan was je niet te bereiken, iets wat in de hedendaagse tijd niet meer voor te stellen is.
Of de beste man die dag nog in Rotterdam aangekomen is weet ik niet, want nadat ik even later weer terugreed was hij nog steeds in dromenland.

Wout
gerard tenerife

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door gerard tenerife »

mooi verhaal wout, we voelen met je (en natuurlijk de inspecteur) mee
groetjes van tenerife
Ewoud Klop
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 dec 2009 22:33
Locatie: Hardinxveld-Giessendam
Contacteer:

Re: Verhalen van toen, "die goeie oude tijd".

Bericht door Ewoud Klop »

De Bram

Nadat bij een hevige storm voor de kust van Engeland de vrouw van de kapitein over de muur was geslagen werd het schip naar Sliedrecht gehaald voor wat aanpassingen en de verkoop.
De gehele bemanning bestaande uit Kaapverdianen kwam mee over, doch naar ik hoorde zaten die op de geeuwhonger aan boord op achterstallige gage te wachten, en het is dat het water gratis was, anders hadden zij de condens van de ramen gelikt.
Vanuit de kombuis verspreidden zich de raarste geuren, en wat ze daar allemaal kane-braaiden is mij niet bekend, en als ik het mij goed kan herinneren verstookten zij alles wat maar kon branden in het fornuis.
Ik denk dat dit alles zich afspeelde in de winter van 1976-1977, dus kort voor het schip aan Perzie werd verkocht.
Omdat men weer gebruik ging maken van het eigen los en laadgerei werden alle dekmotoren nagekeken, het moest draaien, maar mocht niets kosten.
Op een morgen gingen ik, en mijn maat, welke de bijnaam mikmak had aan boord voor een machinekamer inspectie, het schip zou kort daarna vertrekken, en we zouden de luchtflessen voldraaien, en de Brons ED een schot lucht geven.
Voordat het zover was struinden we eerst de machinekamer even door, en ….vonden daar een fles met daarin een vloeistof van een lichtbruine kleur.
Onderin dreef een ondefinieerbare drab, en nadat we de kurk er uit hadden getrokken werd er voorzichtig aan geroken.
Het rook in eerste instantie zodanig, dat de tweede fase van het onderzoek gestart kon worden, met een vinger in het gat werd even geschud, en voorzichtig geproefd.
Het smaakte in ieder geval naar alcohol, en had iets weg van Boerenjongens, wat dan misschien ook gelijk de drab onderin de fles zou verklaren.
Doordat het nog steeds niet warm was, er werd niet gestookt, en de Kaapverdianen waren ondertussen gedrost, besloten we maar een slokje te wagen.
Dat smaakte lang niet verkeerd, en voor we het door hadden was de fles soldaat gemaakt.
Dit alles had al op het vroege morgenuur plaatsgevonden, en tegen half 10 vertrokken we naar de wal voor een Boterham te eten.
Toen we echter uit de inmiddels opgewarmde machinekamer in de kou kwamen hadden we het gelijk zitten, we waren zo blauw als een blaadje.
Er restte dan ook weinig meer dan naar huis en naar bed te gaan om onze roes uit te slapen, de rest van de monteurs en de directie hebben hierom smakelijk gelachen, en snapten niet dat wij op een verlaten boot in deze toestand konden geraken.
De Bram is enige tijd later weggegaan, en ik heb niet kunnen achterhalen wat er verder met het schip gebeurd is.

Wout
Plaats reactie