Mijn jeugd.

Alles over binnenscheepvaart
DPLA
Berichten: 1922
Lid geworden op: 03 sep 2014 20:18
Locatie: Haren (Ems) Deutschland

Re: Mijn jeugd.

Bericht door DPLA »

Tja, ik kan me nog herinneren dat we op de scheepswerf gesprekken hadden (1964), met de schippers van de familie Janssen (Sander, Jhon, en Louis) en de heren Oldenh........., van de scheepswerf, dat je in de toekomst eigenlijk 1 PK per ton zou moeten hebben om nog een beetje mee te kunnen gaan met de nieuwere snellere schepen die gebouwd werden in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw, wilde je nog een beetje meedoen met naar boven varen.
Van deze uitspraak 1 PK per ton hoor ik niets meer, en de meeste schepen hebben dan ook geen 1 PK per ton.
Toen de Louisa een GM aan boord kreeg van 500 PK in 1968, vond met dit al heel veel voor een schip van 648 ton, toen nog sleepklipper.
Met de unieke beweegbare schroefas/schroef, zonder tunnel. (volgens mij was dit toen een idee/uitvinding van de vader van Kapitein Spock, B. Janssen)
Later is er nog een Kempenaar omgebouwd ook met een beweegbare schroefas/schroef zonder tunnel.

Misschien klinkt het bovenstaande wel bekend in de oren van Kapitein Spock. (Theo) (1 PK per ton)

P.S.
Eventueel verplaatsen naar :
Kletsen en klagen in het gangboord, om dit topic niet te vervuilen.
Groetjes Pieter

We zeggen wat we doen en doen wat we gezegd hebben !

Het geheim van Succes is : Doorgaan, waar anderen stoppen.



Das Geheimnis des Erfolgs lautet: Machen Sie dort weiter, wo andere aufhören.
JC
Berichten: 2982
Lid geworden op: 29 dec 2007 20:55
Locatie: Kruiningen

Re: Mijn jeugd.

Bericht door JC »

Veel leuke foto's Leo!! Het gaat me te ver om alles uit te spitten en hier uit de doeken te doen, vind het als spitsenman nog wel steeds interessant. Op Vagus-Vagrant is nagenoeg alles terug te vinden. Uitgelicht: De MODENA is al een jaar of wat omgebouwd tot varend chambre d'hôte. De MARTINIQUE (die we herkennen als het schip van wijlen Jan Oostland) ziet er nu ook totaal anders uit en heeft vermoedelijk een andere naam. Ik zag de OLAYLA die nu MARTINIQUE heet. enzenzenz….
ichthus
Berichten: 1118
Lid geworden op: 04 dec 2011 11:24
Locatie: rotterdam

Re: Mijn jeugd.

Bericht door ichthus »

Hallo, nog even de Kendall met meer dan 2 pk per ton . het klopt, want wij zijn er aan boord geweest in dat haventje tussen de tunnels van st Quentin .Hij kon direkt laden maar zijn ruim was niet schoon,wij zijn toen even bij gesprongen als varende toeristen. Onder de stuurhut was een hok daar in stond een motor met stuurrooster 360%draaibaar.Voorop het zelfde stuurrooster,met dito motor, daar boven een frame voor de auto, en een opklapbare hydraulische autokraan ,de spudpalen had hij toen nog niet. de Kendall is een spits (misschien wel de laatste 1966) van Oostkamp.
Jinny B
Berichten: 536
Lid geworden op: 26 aug 2018 20:10

Re: Mijn jeugd.

Bericht door Jinny B »

Als ik het goed begrijp heeft het schip dus geen traditionele schroef meer maar alleen twee stuurroosters?
Sommige mensen zijn het levende bewijs dat hersenfalen niet onmiddellijk tot de dood leidt.
degraaf
Berichten: 260
Lid geworden op: 14 feb 2011 21:11
Locatie: terneuzen

Re: Mijn jeugd.

Bericht door degraaf »

Jinny B schreef: 18 dec 2019 11:50 Als ik het goed begrijp heeft het schip dus geen traditionele schroef meer maar alleen twee stuurroosters?
en dan staat er nog een normale voortstuwing in motor met koppeling en schroefas en schroef
ichthus
Berichten: 1118
Lid geworden op: 04 dec 2011 11:24
Locatie: rotterdam

Re: Mijn jeugd.

Bericht door ichthus »

Hallo, Jinny, met stuurroosters met liggende schroef zuig je water onder het vlak en kun je NIET geladen varen op ondiepe kanalen zo als in Frankrijk (daarom heb ik ook geschreven onder de stuurhut) de hoofd motor ca 400 pk staat onder de roef met traditionele schroef Fijne dagen wenst Wim
Jinny B
Berichten: 536
Lid geworden op: 26 aug 2018 20:10

Re: Mijn jeugd.

Bericht door Jinny B »

Dank beiden, was even confused.. :o
Sommige mensen zijn het levende bewijs dat hersenfalen niet onmiddellijk tot de dood leidt.
mastodont
Berichten: 8161
Lid geworden op: 11 mar 2007 12:14
Locatie: Terneuzen

Re: Mijn jeugd.

Bericht door mastodont »

even herinneringen ophalen?

gisteren was een gedenk waardige datum
de 27ste december zal ik niet snel vergeten .hier even wat tekst zodat je weet waar het over gaat. we schrijven eind 1986

Na de kerstdagen ga ik als enige van de familie geladen weg uit de Kooihaven. In mijn dagboek staat dat ik om 05.20 buiten de haven ben. De reden dat ik zo vroeg ga varen is dat ik voor donker in Terneuzen hoop te zijn. Anja slaapt bij mijn broer op de Zeearend en zal mij later die dag nareizen. Zoals meer vrouwen was ze bang geworden om over Zeeland en het IJsselmeer te varen. Meestal deed ik die stukken alleen en kwam zij mij na, vaak regelde Anja in die uren de zaken aan de wal. Eenmaal buiten de Kooihaven merkte ik dat het een echte winterdag was, roet en roet donker. Zo langs de kanten van Dordt had ik weinig last want er was licht genoeg van de stad. Wanneer de Mastodont de Kil in draait pak ik zowaar het laatste stukje van de vloed nog mee, ik schat dat ik wel een kilometer of veertien liep. Dat schoot lekker op, radio aan, kachel lekker hoog, knallen maar. In de buurt van ’s-Gravendeel begint het serieus te sneeuwen, dikke vlokken. Ik houd goed mijn eigen wal en kom bij het bunkerschip De Wacht van Van der Kolk.
Afbeelding
Daar brandden alle lichten waardoor ik behoorlijk verblind werd. Op het moment dat ik het bunkerschip voorbij ben zie ik even helemaal niks, het is aardedonker. Nog voor mijn ogen aan de duisternis gewend zijn knal ik ergens tegen aan, het is dan kwart over zes. Het schip stuitert als een flipperkastbal van de rechterkant van het vaarwater in één zwaai rond en ik lig weer met de kop richting Dordrecht aan de andere kant van de Kil. In eerste instantie heb ik geen idee wat ik geraakt heb maar even later besef ik dat ik tegen een van de palen gevaren moet zijn die voorbij het bunker- schip tegen de dijk staan, die waren niet verlicht. Dan ben je wel alleen aan boord en bijna afgeladen. Buiten is alles glad en als ik niet kan staan zwem ik voor geen meter en staan kan je niet in de Kil. Ik ben wel goed maar niet gek en ga niet naar voren om te kijken, ik kan me wel ongeveer voorstellen hoe het er daar uitziet. Als ik niet te hard draai moet het lukken om terug te varen
naar Papendrecht. Tegen de tijd dat ik ter hoogte van de brug van Dordt ben zet ik de schijnwerper aan om te zien hoe het er voorop bij staat. Het voordek ligt gelijk met de waterlijn en ik besef dat ik Papendrecht waar- schijnlijk niet ga halen. Toen had ik een serieus probleem. Er zat niets anders op dan Post Dordrecht op te roepen om te vragen of ze de brandweer voor mij willen bellen. Ze bieden aan om de firma Muller te waar- schuwen maar daar voel ik niet veel voor. In de jaren die ik met Kees voor die mannen voer heb ik wel begrepen dat ze niet vooruit boerden van de inkomsten van die twee spitsen die ze hadden, hun verdiensten kwamen ergens anders vandaan. Nee, geef mij maar de brand- weer van Dordt, die is veel goedkoper.
Afbeelding
die staat al klaar als ik afmeer aan het Groothoofd, ze trekken de voor- piek open die al tot het dek toe vol staat. Dat verraste mij niet, toen we in het vooronder gingen kijken stond daar ook al een meter water op de vloer. Het is tijd dat er wordt gepompt.
Afbeelding
de ravage in het vooronder was compleet. Voor de kerstdagen hadden we flink bood- schappen ingeslagen voor de komende reis, het meren- deel daarvan lag in het vooronder opgeborgen. Over- al dreef hondenvoer, de papieren zakken waren gescheurd, pakken toiletpapier schommelen zachtjes heen en weer in de vieze smurrie. Het matras van het onder- ste stapelbed staat onder water net als mijn katoenen
dekkleden. Hoe krijg ik die straks droog midden in de winter. De kachel en de wasdroger zijn kopje onder gegaan, ook mijn voorraad teer. Als die loskomt is de ravage compleet. De brandweer heeft geprobeerd de voorpiek leeg te pompen maar dat haalde niets uit. Op het vooronder pompen ging moeilijk omdat de korf steeds dichtsloeg door het hondenvoer. Het zat allemaal niet mee. Ondertussen heb ik mijn broer Peter weten te bellen en die brengt Anja aan boord, hij waarschuwt vervolgens de rest van de familie in de Kooihaven. De verzekering is ingelicht en stuurt een expert, een boot- je van Rijkswaterstaat was inmiddels langszij gekomen. Als de man van de verzekering aan boord is kan er overlegd worden. Ik stelde voor om naar de Kooihaven te varen en daar een deel van de lading over te slaan in een van de schepen van mijn broers. Dan kunnen we de schade opnemen en een noodreparatie uitvoeren. Als het nodig is laat ik mij tussen twee schepen van mijn broers naar Papendrecht varen, met alle pompen van heel de familie ‘stand by’ kan ons niks gebeuren. Dat water zat daar wel goed in de voorpiek, dat gaf geen probleem. Als de Verdo, een kraanschip uit Papendrecht, de lading overslaat blijft de schade voor de ver- zekering beperkt. De expert had daar wel oren naar maar sommige mensen dachten er heel anders over. Inmiddels is een schip van een bergingsbedrijfje langszij gekomen en ik zie dat de bemanning daarvan met een arm vol dozen overstapt op het bootje van Rijkswater- staat. Het is duidelijk dat daar geen bestelling draad- wanten in zit. Na een tijdje komt een ambtenaar naar ons toe en zegt dat ik een vaarverbod krijg. Toen heb ik hem gevraagd of hij wel goed bij zijn hoofd was, je kunt hier toch geen lading vermiculiet aan het Groothoofd lossen, we lagen pal voor de huizen. Daar had hij niet aan gedacht. Dan komt de aap uit de mouw. We krijgen opdracht en toestemming om met het bergingsvaartuig langszij naar Papendrecht te varen. Die zal voor aan de kop vast maken en al pompend langszij blijven.
Afbeelding
Daarna zullen zij het schip lossen en de lading mag in de Zeearend van mijn broer worden overgeslagen. Dat waarschijnlijk omdat ze zelf zo gauw geen schip ter beschikking hadden. Ik was woest, denk je als particulier de schade binnen de perken te houden moet er weer zo nodig dik aan verdiend worden. Mijn schip was niet zinkende, de generator in het diepherft voorop was nog droog en kon draaien, daarmee had ik de boel in het vooronder voor kunnen pompen. De status “Schip en lading behouden” had ik de bergers al door de neus geboord. In de Kooihaven heb ik de schepen voor het kiezen. Henk ligt er met de Zeearend, Siem met de Venus, Johan met de Wisseling en Kees met twee Erasmussen. Hij was net aan het overhuizen op de Dedemsvaarder die hij van Krans had gekocht. Als het voorschip boven water komt zien we dat het stuur- boordanker door de kop is gedrukt, dan heb je een redelijk groot gat.
Afbeelding
ook blijkt dat het piekschot aan de bovenkant is losgescheurd van het dek en aan stuur- boord zijn een paar spanten gebroken en klinknagels verdwenen.
Afbeelding

Afbeelding
Mijn vader vertelde eens dat het gat van een klinknagel 5 ton water per uur doorlaat, of dat klopt weet ik niet, hij zei het. Later op de dag komt Rijks- waterstaat mij halen en bekijken we de schade aan de paal.
Afbeelding
Op 29 december laden we terug uit de Zeearend, we hadden 150 ton overgeslagen. Voor we vertrekken kopen we een nieuwe wasdroger. Een dag later gaan we in de herkansing, als ik op weg naar Terneuzen langs de paal kom zie ik dat ze er een rode vlag in hebben gehangen.
Afbeelding
die zie je goed in het donker, de slimmeriken.

later krijg ik van de verzekering de volgende foto van de volgende foto van de mannesmann paal 80.000,00 gulden schade
URL=://imageshack.com/i/pn6XeTDkj]Afbeelding[/URL]
ik ben laat in de middag weg gegaan en slaap in Dinteloord. Als ik de volgende dag ga varen is het wind- kracht 7 uit het zuidwesten, later west lees ik. Daar zit ik niet mee, het ruim is droog gebleven, we zitten van
voor tot achter goed onder de kleden. Met vier dagen vertraging loop ik alsnog Terneuzen binnen en we vieren daar oud en nieuw met Conny, Wim, Paul, Teus, Johan en hun vrouwen en nog een stuk of wat anderen, Rinus, Matty, Jan en Johan, kortom, de hele ploeg. Het werd weer ouderwets gezellig, dat was beter dan het jaar alleen met je vrouw uitzitten in Frankrijk.
Afbeelding
later gaan we naar de werf van Boxe in Ter Aar en laten de boel daar weer in orde maken .een nieuwe betimmering in het vooronder en een nieuwe kop aan SB
Afbeelding
voor het geld wat er uitgetrokken is om de strippen weer op de kop te lassen aan SB laat ik die zelfde strippen aan BB weg halen .dat is gemakkelijker met teren in de toekomst .een lekker glad koppie
Afbeelding

Afbeelding

[/URLURL=https://imageshack.com/i/pnerTwuKj]Afbeelding



]
mastodont
Berichten: 8161
Lid geworden op: 11 mar 2007 12:14
Locatie: Terneuzen

Re: Mijn jeugd.

Bericht door mastodont »

ik trek hier aan een dood paard merk ik wel
maarpol
Berichten: 7267
Lid geworden op: 05 mar 2006 20:53
Locatie: Noorwegen

Re: Mijn jeugd.

Bericht door maarpol »

mastodont schreef: 28 dec 2019 23:12 ik trek hier aan een dood paard merk ik wel
Helemaal niet Leo ik heb het verhaal met interesse geleezen en ik heb wel af en toe het zelfde gevoel dood paard hier op het forum . Zitten veelen te genieten zonder iets zelf te doen en bij te draagen .
Groeten Martin

Roest rust nooit.
Plaats reactie