Oeps, dat vergat ik nog te melden, en helaas geen foto gemaakt
Heel gezellig met Bram & Linda gebuurd daar.
Die zetten alleen een touwtje om de buren niet ongerust te maken
Vliegende Vaart
-
- Berichten: 93
- Lid geworden op: 25 jan 2016 21:08
Re: Vliegende Vaart
Leuk verslag weer Erik. Jammer dat ik niet wist dat je in het mooie Rhenen voor wal lag want dan was ik wel even komen buurten.
Re: Vliegende Vaart
Bram blijft anders mooi liggen met die palen, wanneer je er tussenuit piept:
Dobberende 'boot' op ARK
Goed buurman/zeemanschap is anders. De stugheid en non-communicatie van sommige Fransozen is weer bevestigd Ergens begrijp ik dat wel: Franse spitsenschippers dromden altijd al op een kluitje. Je bent de taal niet of slecht machtig, en dan is buurten met mensen die je wél verstaan de beste optie. Maar dit soort gedrag slaat nergens op. Overigens doen Nederlanders dat net zo goed, die gaan ook elk jaar naar dezelfde camping in Frankrijk "omdat dat zo lekker vertrouwd voelt" En dan in de winkel gaan vragen om een 'pain du stoque' en bij het afscheid 'ooievaar!' zeggen
Leuke reisjes in elk geval, ik geniet keer op keer van je verslagen!
Groeten van Tim
Re: Vliegende Vaart
het samen varen of samen ergens gaan liggen is van alle tijden, vooral in de spitsenvaart, in mijn tijd.Als je een paar landgenoten ergens zag liggen en je was niet aan de reis, ging je erbij liggen, om, toendertijd, gezamenlijk, met een taxi naar de beurs te gaan. Een prachtige tijd; en sprak je weinig Frans, was er altijd wel een, die meer kon en kwam je, zonder problemen aan de reis. Nu kun je, op je telefoon, alles al vertalen. Was toch en mooie tijd, er was meer tijd voor elkaar!
Tammo Fluks ex spitsenschipper:"Willem F"
Tammo Fluks ex spitsenschipper:"Willem F"
Re: Vliegende Vaart
Die “ dobberende boot” ken ik toevallig, die bewoog ook echt niet hoor en dat weten Fransen inmiddels ook heus wel, t was gewoon n sociaal iemand die zn colega liet uitslapen
Gelukkig enkel “ walpolitie” er bij
Gelukkig enkel “ walpolitie” er bij
vaar om te leven (niet andersom)
Re: Vliegende Vaart
Het doet me denken aan ‘n kleine 50 jaar geleden, toen we lagen te overnachten in de buitenhaven van Gorkum.
‘s Morgens opstaan en zagen dat we ‘n buurman hadden maar niet, dat hij niet aan ons vastlag.
Dus die man wakker gemaakt waarna hij voor z’n slaapkamerraam kwam en uitriep: ‘Ik heb ‘n voor-en achteranker staan, ga er maar tussenuit’..
Er was eens ‘n collega die had geen zin om nabij Monsin tegen de muur of naast ‘n ander vast te knopen, waarop hij besloot om boven de stuw ten anker te gaan..
‘s Nachts kreeg hij ‘hulp’ van overheidsdiensten...
Gr. Jan.
‘s Morgens opstaan en zagen dat we ‘n buurman hadden maar niet, dat hij niet aan ons vastlag.
Dus die man wakker gemaakt waarna hij voor z’n slaapkamerraam kwam en uitriep: ‘Ik heb ‘n voor-en achteranker staan, ga er maar tussenuit’..
Er was eens ‘n collega die had geen zin om nabij Monsin tegen de muur of naast ‘n ander vast te knopen, waarop hij besloot om boven de stuw ten anker te gaan..
‘s Nachts kreeg hij ‘hulp’ van overheidsdiensten...
Gr. Jan.
Re: Vliegende Vaart
Iik vind het ook best sociaal van die binnenbuurman. Lekker laten slapen die buren, die drijven echt niet weg.
En dat een walslurp dat niet snapt, tja..
Maar de Jannette heeft geen spudpalen, en ik betwijfel of dat ooit wel het geval gaat zijn. Ik heb nog een heleboel andere goodies die voorrang hebben. Maar dat het veel gebruiksgemak geeft hoeft geen betoog.
Goed, wij hadden kunstmest geladen in Stein. Netjes afgeladen tot aan de ijk, meer kon (mocht..) er beslist niet in.
Overnacht beneden Sambeek. Als je gewend bent om om half zes op te staan kun je best een rondje rennen voor vertrek. Mooie omgeving hier, het land van de Brabantse Maasheggen. Dus pas om acht uur weg.
In Weurt hadden we de derde schutting. De oostkolk is met deze waterstand slechts 2,20m diep, en van de westkolk is de buitendeur verwijderd voor reparatie dus die schut maar op halve lengte. En dan schiet het voor geladen schepen niet echt op.
Maar toen we daar eindelijk door waren de Waal op.
Ik had twee man bemanning erbij; een die al vaak mee geweest is een bij mij z'n vaartijd voor het groot vaarbewijs gehaald heeft, en iemand die misschien ook de binnenvaart in wil als zij-instromer. Je ziet; ik probeer mensen warm te maken voor de binnenvaart. En dan ben je de hele tijd dingen aan het uitleggen, en omdat je ze natuurlijk ook wilt laten sturen kom je zelf bijna niet aan varen toe. Maar het is leuk om mensen enthousiast te maken voor dit mooie vak. En ik had ineens een boel hulp met laden en lossen en schoonmaken Dank mannen!
Kop voor de haven van Doesburg inlopen is natuurlijk een kwestie van goed mikken en niet te veel maar ook niet te weinig gang. Ik vind een kilometer of acht een mooie snelheid, maar ik vraag me af hoe anderen dat doen of deden.
De sluis in Doesburg passen we precies in, hoewel je er met vergunning tot 57m door mag. Maar dat weer niet bij laag water, ivm de drempel denk ik.
Met 7km/uur over de Oude IJssel, de maximum snelheid geladen. De eerste paar bruggen in Doetinchem konden we onderdoor, daarna wordt het laag. Gestrand op de palen voor de Oude IJsselbrug.
Volgende morgen in alle vroegte het laatste stukje gedaan, we moesten bij een kunstmestbedrijf helemaal aan de oostkant van Doetinchem zijn. Was nog nooit verder dan de zwaaikom bij de Energiebrug geweest.
Kop voor vastgemaakt en begonnen met lossen. Regenachtig dus maar een paar luiken open en af en toe haastig dichtleggen. Tijdens de lunchpauze even gezwaaid voorbij de brug in de snelweg, en om twee uur leeg. Uitgespoten en het waswater de wal op gepompt naar het riool. Waswater van kunstmest mag je niet op het oppervlaktewater lozen, en terecht.
De Oude IJssel weer af en in Doesburg buiten aan de kade gaan liggen. Hapje gegeten in het Arsenaal, een aanrader.
Volgende dag bijtijds weer in de opvaart, richting Werkendam. Daar ga ik kokerspanten laten maken zodat de vaste gebinten eruit mogen, en ik lange constructie of ander lang spul kan laden. Want het voordeel van die friese kap is dat ik helemaal open kan leggen, waardoor ik 34,5m vrije lengte heb.
In Dordrecht gebunkerd en wat spulletjes opgehaald, m'n twee bemanningsleden afgezet en naar Werkendam. Daar werd door enkele schepen even plaatsgemaakt zodat ik ertussen kon schuiven in het insteekhaventje van Instalho en Clean.
Inmiddels wordt er druk gebrand en geslepen in het ruim, maar daarover in een volgende posting meer.
De plaatjes:
En dat een walslurp dat niet snapt, tja..
Maar de Jannette heeft geen spudpalen, en ik betwijfel of dat ooit wel het geval gaat zijn. Ik heb nog een heleboel andere goodies die voorrang hebben. Maar dat het veel gebruiksgemak geeft hoeft geen betoog.
Goed, wij hadden kunstmest geladen in Stein. Netjes afgeladen tot aan de ijk, meer kon (mocht..) er beslist niet in.
Overnacht beneden Sambeek. Als je gewend bent om om half zes op te staan kun je best een rondje rennen voor vertrek. Mooie omgeving hier, het land van de Brabantse Maasheggen. Dus pas om acht uur weg.
In Weurt hadden we de derde schutting. De oostkolk is met deze waterstand slechts 2,20m diep, en van de westkolk is de buitendeur verwijderd voor reparatie dus die schut maar op halve lengte. En dan schiet het voor geladen schepen niet echt op.
Maar toen we daar eindelijk door waren de Waal op.
Ik had twee man bemanning erbij; een die al vaak mee geweest is een bij mij z'n vaartijd voor het groot vaarbewijs gehaald heeft, en iemand die misschien ook de binnenvaart in wil als zij-instromer. Je ziet; ik probeer mensen warm te maken voor de binnenvaart. En dan ben je de hele tijd dingen aan het uitleggen, en omdat je ze natuurlijk ook wilt laten sturen kom je zelf bijna niet aan varen toe. Maar het is leuk om mensen enthousiast te maken voor dit mooie vak. En ik had ineens een boel hulp met laden en lossen en schoonmaken Dank mannen!
Kop voor de haven van Doesburg inlopen is natuurlijk een kwestie van goed mikken en niet te veel maar ook niet te weinig gang. Ik vind een kilometer of acht een mooie snelheid, maar ik vraag me af hoe anderen dat doen of deden.
De sluis in Doesburg passen we precies in, hoewel je er met vergunning tot 57m door mag. Maar dat weer niet bij laag water, ivm de drempel denk ik.
Met 7km/uur over de Oude IJssel, de maximum snelheid geladen. De eerste paar bruggen in Doetinchem konden we onderdoor, daarna wordt het laag. Gestrand op de palen voor de Oude IJsselbrug.
Volgende morgen in alle vroegte het laatste stukje gedaan, we moesten bij een kunstmestbedrijf helemaal aan de oostkant van Doetinchem zijn. Was nog nooit verder dan de zwaaikom bij de Energiebrug geweest.
Kop voor vastgemaakt en begonnen met lossen. Regenachtig dus maar een paar luiken open en af en toe haastig dichtleggen. Tijdens de lunchpauze even gezwaaid voorbij de brug in de snelweg, en om twee uur leeg. Uitgespoten en het waswater de wal op gepompt naar het riool. Waswater van kunstmest mag je niet op het oppervlaktewater lozen, en terecht.
De Oude IJssel weer af en in Doesburg buiten aan de kade gaan liggen. Hapje gegeten in het Arsenaal, een aanrader.
Volgende dag bijtijds weer in de opvaart, richting Werkendam. Daar ga ik kokerspanten laten maken zodat de vaste gebinten eruit mogen, en ik lange constructie of ander lang spul kan laden. Want het voordeel van die friese kap is dat ik helemaal open kan leggen, waardoor ik 34,5m vrije lengte heb.
In Dordrecht gebunkerd en wat spulletjes opgehaald, m'n twee bemanningsleden afgezet en naar Werkendam. Daar werd door enkele schepen even plaatsgemaakt zodat ik ertussen kon schuiven in het insteekhaventje van Instalho en Clean.
Inmiddels wordt er druk gebrand en geslepen in het ruim, maar daarover in een volgende posting meer.
De plaatjes:
Re: Vliegende Vaart
de forse klipperaak moet opkrassen van gemeente Doetichem, dus een conflict. Gangetje om Doesburg binnen te varen, is OK. Gr
Re: Vliegende Vaart
Vroeger met mijn ouders, met het vorige schip, wel eens met een gangetje kopvoor Doesburg binnen gelopen.
Alleen, op het moment van binnen lopen en pa gas wou geven, viel de pal onder in de kast. Welke pal? Die de spindel met het wieltje verbond...
Dus het bleef erg rustig in de machinekamer. Gelukkig hadden we ook aan dat schip dikke kimmen. Ik naar beneden en met de hand de regelstang bedienen, alles erop en iets meer. Net met de kimmen de stenen geraakt, maar niets ernstigs. Toen we binnen waren liet pa de sirene even gaan, als teken dat het gas eraf kon. Eind goed, al goed.
Moet je wel weten dat het vorige schip 70 x 9,06 x 2,38 was, 965 ton groot, met wel 360 pk Brons 6 GB. Ook een kopschroef met een aardige 235 pk Volvo, alleen dreef die een jet-pomp aan, met allerbelabbertst rendement, dus die ging ons ook niet "redden".
Oh, the memories...
Alleen, op het moment van binnen lopen en pa gas wou geven, viel de pal onder in de kast. Welke pal? Die de spindel met het wieltje verbond...
Dus het bleef erg rustig in de machinekamer. Gelukkig hadden we ook aan dat schip dikke kimmen. Ik naar beneden en met de hand de regelstang bedienen, alles erop en iets meer. Net met de kimmen de stenen geraakt, maar niets ernstigs. Toen we binnen waren liet pa de sirene even gaan, als teken dat het gas eraf kon. Eind goed, al goed.
Moet je wel weten dat het vorige schip 70 x 9,06 x 2,38 was, 965 ton groot, met wel 360 pk Brons 6 GB. Ook een kopschroef met een aardige 235 pk Volvo, alleen dreef die een jet-pomp aan, met allerbelabbertst rendement, dus die ging ons ook niet "redden".
Oh, the memories...